Er kwam een ​​jong meisje binnen, laten we haar Lena noemen (naam veranderd, toestemming om te publiceren ontvangen) met een staat van ontevredenheid, eenzaamheid en leegte. Ondanks haar klachten lijkt in haar leven, naar eigen zeggen, alles wat ze nodig heeft aanwezig te zijn. Lena is mooi, energiek, ondernemend, ongehuwd, maar heeft veel vrijers. Om de een of andere reden slaagt ze er niet in een sterke relatie op te bouwen. Ze werkt en studeert. Er zijn vrienden, maar geen goede vrienden, maar eerder ‘metgezellen’. Lena vroeg om een ​​diagnose vanwege gevoelens van eenzaamheid en het onvermogen om nauwere, meer vertrouwensrelaties op te bouwen. Ik gebruikte de kunstzinnige therapietechniek ‘Bloem’. Techniek "BLOEM": U moet zich in een rustige omgeving op uw probleem concentreren, dan uw ogen sluiten en u een bloem voorstellen. Kijk goed waar de bloem zich bevindt en wat eromheen staat. Teken dit vervolgens met kleurpotloden op een stuk papier. Er wordt 10-15 minuten uitgetrokken voor tekenen. Er zijn geen artistieke vaardigheden vereist. Aanvankelijk zag de tekening er zo uit: Lena zei dat de bloem die ze tekende een roos was. Het is mooi en elegant, een aangenaam aroma. We hebben ook de overige elementen van de tekening geanalyseerd (de details laat ik achterwege). Toen ik de vraag stelde: “Vind je alles in de tekening leuk? Wil je iets veranderen? Lena antwoordde dat ze zich leeg voelde en nog een bloem naast zich wilde tekenen. Ik vroeg haar dit te doen. De tweede tekening zag er zo uit: Dialoog Ik: - Wat voor soort bloem heb je afgebeeld? Een goede vriendin Ik: - Waar zijn ze (bloemen), wat voor omheinde ruimtes zijn er omheen? Lena: - Dit zijn bloembedden. Elke bloem heeft zijn eigen bloembed. Ik: - Wat betekent “Iedereen heeft zijn eigen bloembed” in het echte leven? Lena: - Hierdoor kunnen ze allemaal hun eigen zaken en hun eigen interesses doen. Respecteer elkaars grenzen Ik: - Denk jij dat het mogelijk is om met zulke grenzen een hechte relatie op te bouwen? Waar scheiden deze grenzen eigenlijk van? Lena: - Van relaties! Hier had Lena eigenlijk een inzicht! Ze fleurde op en ‘begreep alles!’: ze herinnerde zich dat jongeren vaak bij haar klaagden dat ze haar plannen niet met hen deelde, alleen handelde, alsof de man niet bestond, en geneigd was de feiten en de feiten onder ogen te zien. Ondernomen acties. Hierdoor ontstonden er voortdurend ruzies. Verder kwamen ze er met behulp van vragen over het gezin achter dat Lena een overbezorgde en overcontrolerende moeder had. En zo'n opvoedingsstijl als overcontrole en overbescherming geeft iemand vaak gedrag als onthechting, overmatig individualisme, en hij bouwt onbewust te sterke en hoge grenzen op voor andere mensen. Daarna ging het werk in een andere richting verder.