Van de auteur: gepubliceerd in de artikelenbundel 'Relaties en actuele kwesties' uit 2009. Materiaal van de wetenschappelijk-praktische conferentie 17-18 oktober 2009 ALS VROUW VOOR EEN VROUW Ik vraag u mij bij voorbaat te excuseren, mannen. Ik weet niet wat het is om een ​​man te zijn en te handelen vanuit deze rol. Bijna ieder van ons heeft de rol van dochter, echtgenote en mogelijk moeder gespeeld. Hoe het ook zij, zelfs als u deze functies nu niet vervult, geeft u blijk van een verlangen om ze in uw leven te hebben. Het doel van mijn rapport is om enkele gedachten uit de boeken die ik heb gelezen te delen, evenals reflecties over het leven van een vrouw in het gezin op basis van persoonlijke ervaring en praktijk. Er zijn echter momenten in het leven waarop je moet stoppen, pauzeren en ernaar moet kijken. Hoe ziet mijn innerlijke wereld eruit? Of wat is mijn innerlijke wereld als vrouw? Ik ben 31 jaar oud, getrouwd en heb een zoon. Elk van de gewenste sociale rollen bestaat. In werkelijkheid zijn het hebben van een rol en het vervullen ervan echter twee verschillende dingen. Vrouw... Ik ben de afgelopen 12 jaar getrouwd, maar met begrip en bewuste keuze voor een man als vrouw gebeurde pas 5 jaar geleden. Gedachte 1. Niet elk geregistreerd huwelijk is een gezin. Ik heb Nekrasovs boek 'Chains maternal love' gelezen, waarin het sleutelidee niet alleen de acceptatie en keuze van een echtgenoot was, maar ook zijn leidende positie in relatie tot. al de rest. Het ziet er ongeveer zo uit: 1. ik2. Echtgenoot3. Kinderen4. Enz. Gedachte 2. De echtgenoot moet op de eerste plaats worden geplaatst ten opzichte van de kinderen. Als ik de psychologische literatuur over dit onderwerp bestudeer, vind ik hiervan een bevestiging in de werken van Hellinger als hij het heeft over gezinsorden. Als een vrouw haar man niet in de juiste positie plaatst, RESPECTEERT ze hem NIET. Wat er vaak gebeurt als een man niet gerespecteerd wordt in het gezin, zal ik een voorbeeld geven. Voorbeeld 1 Grootmoeder vraagt ​​echt om hulp. Ik gaf mijn telefoonnummer waarop ik bereikbaar was en een tijdstip dat mij schikte. Op de afgesproken tijd vond het gesprek plaats. Ik kreeg niet meteen mijn draai. De grootmoeder vertelde over een geknepen, hulpeloze kleinzoon die echt hulp wilde, alleen van een privépsycholoog. Het woord privépsycholoog is niet natuurlijk voor kinderen. - Vertel me, hoe oud is je jongen? - Hij wordt 27. - Weet hij van je voornemen om hem te helpen, dat je een psycholoog voor hem zoekt? !!! - Bent u ervan overtuigd dat hij dit echt wil? Geef uw kleinzoon alstublieft mijn telefoonnummer, zodat hij zichzelf kan bellen op een tijdstip dat hem uitkomt. Weet je, hij staat naast me, ik geef hem een ​​pijp. Het is nu niet de moeite waard om dit te doen. Ik begrijp uw zorgen over de gezondheid van uw dierbare, maar wij zullen ons aan de regels houden. Uw kleinzoon is ouder dan 18 jaar. Daarom moet hij zelf hulp zoeken. (Er was een week lang geen oproep.) Vaak komen grootmoeders naar voren in gezinnen waar unieke relaties met mannen voorkomen. En het maakt niet uit van welke kant. Ik werk al een tijdje in een joodse organisatie, waar alles doordrenkt is van tradities en attitudes. Als we ons alle heilige boeken herinneren, dan heeft de Almachtige na de schepping van de wereld en de mens een vrouw geschapen. Eenzaamheid was het eerste fenomeen dat God niet leuk vond. Bovendien zijn er verbazingwekkende momenten in dezelfde boeken. Bij het beschrijven van een Grote Man zullen ze zeker de naam schrijven van de vrouw die hem heeft beïnvloed (meestal zijn moeder of vrouw). Wanneer ze echter een geweldige vrouw beschrijven, noemen ze wel of niet haar naam, maar ze zullen zeker schrijven wiens dochter ze is en wiens vrouw ze is. In het jodendom moeten een kind en een moeder het respect en de status van de vader respecteren . Maar als de ouders gescheiden zijn, moet het kind hen met hetzelfde respect behandelen. Voorbeeld 2 Meisje, 3,5 jaar oud. Moeder maakt zich zorgen over het gedrag van haar dochter. Verzoek: ‘Ik wil dat ze papa en mij zonder vragen gehoorzaamt. Maar ze gehoorzaamde haar vriendin Lizka niet meer.' Beschrijving van de zaak. Er vonden drie bijeenkomsten plaats. De eerste keer dat mijn vader mij bracht, hoewel er vooraf een afspraak was met mijn moeder om elkaar te ontmoeten. Het bleek dat de jongste dochter ziek was en zorg nodig had. Papa was verrast en verbaasd dat ze ook een gesprek met hem zouden voeren, in de hoop het gewoon uit te zitten.Kalm, evenwichtig, gereserveerd. Tijdens de eerste ontmoeting keek het meisje naar voorwerpen in de speelkamer. Iedere keer vraag ik toestemming of ik het mee mag nemen. Mijn moeder, een zeer slimme, charismatische, actieve vrouw, kwam naar de tweede bijeenkomst. Ik heb veel zinnen gebruikt met het woord moeten. Het meisje zelf was de hele vergadering bezig met het tekenen van zonnen op grote vellen papier. En ze vroeg mij: “Vind je het leuk?” Voor de derde ontmoeting bracht mijn vader mij weer. Het meisje bracht de eerste helft van de bijeenkomst opnieuw door met het tekenen van zonnen. Er vond een gesprek plaats tussen ons: - Houd je van zonneschijn? - Ik weet het niet, mijn moeder zegt dat ik het beste met zonneschijn kan omgaan. Mag ik nog een blad nemen? - Ja, natuurlijk. Heb je iets anders geprobeerd? (pauze) - Moeder houdt van de zon - Als je ooit iets anders wilt tekenen, zal ik je helpen. Oké? -Help me de lucht en het gras te tekenen, dan teken ik de zon erop. Ik tekende de achtergrond, allebei. En plotseling begon mijn kleine cliënt een verhaal te vertellen over een meisje dat ging wandelen om een ​​boeket voor haar moeder te verzamelen. M. Ik zag dat we geen bloemen hebben. Teken alsjeblieft wat bloemen. M. Vervolgde haar verhaal. “Je kunt tekenen wat je wilt!” “Mijn meisje wilde poepen.” Ze ging onder een struik zitten en er verscheen een poep. M. Gaf een bruin stokje over de bloem voor mama. Al onze bloemen waren, net als de open plek, bedekt met kak. Tegelijkertijd hield ze mijn reactie nauwlettend in de gaten. Er zat veel energie en plezier in. De poep brak uit. Gedachte 3 NIET elke vrouw is moeder. Voorbeeld 3 Moeder is 30 jaar oud en heeft twee kinderen. De oudste is 6 jaar oud. -Ekaterina, de laatste keer zei je dat het niet nodig is je zoon te slaan. Maar ik versloeg hem nog steeds, ik kon er niet tegen. Dus hij luisterde naar mij. Loopt als zijde. Niemand klaagt over hem. - Ze hebben hem zwaar geslagen. - Nee, deze keer waren er geen blauwe plekken. Zeggen dat deze vrouw een slechte moeder is, is onjuist. Zeggen dat ze dom is, is niet waar. Ze is wreed - niet bepaald. Ze houdt op haar eigen manier van het kind. Maar je kunt niet geven wat je nog niet eerder hebt ontvangen. Voorbeeld 4 A 5.5 -jarige jongen kwam op vakantie op bezoek bij grootmoeder uit Amerika. Een geweldige, slimme jongen. Ja, het belast je gewoon met vragen over waarom mensen leven, waarom ze sterven, waar ze later heen gaan. De moeilijkheid was niet dat het kind bang was voor de dood, maar dat volwassenen bang waren om hem bang te maken door objectivering. Dit is een natuurlijk vermogen van kinderen. De kinderen van vandaag hebben stripboeken, Spider-Man, Batman, Catwoman. Onsterfelijke mutanten. Hij wilde heel graag een roofdier tekenen dat weet dat hij kan doden. Van de moeder leren we intimiteit, communicatie, het vermogen om afstand te bewaren: de moeder laat ons zien hoe we moeten omgaan met mislukkingen, angsten, onvervulde verwachtingen en het niet kunnen voldoen aan het ideaal. verlies en verdriet, veel componenten van iemands emotionele IQ, is het deel van de menselijke ziel dat verantwoordelijk is voor succes in de liefde en op het werk. De belangrijkste vragen zijn echter: hoe onze moeder ons behandelt. Wat we leren in onze relatie met onze moeder heeft invloed op alle gebieden van ons volwassen leven. De eerste reeks problemen – de gevoelens die we ervaren tegenover onze moeder en de beledigingen en onvervulde behoeften die ze ons heeft opgelegd – bepalen het gevoel van ons verleden. De tweede rij zijn de patronen en dynamiek van relaties met onze moeder die we in onze kindertijd hebben geleerd. Dit levert ons gedragspatronen op die in het verleden zijn vastgelegd, maar in het heden worden gereproduceerd. Om in vrede met onszelf te leven, moeten we allereerst een persoon vinden bij wie we onszelf kunnen zijn - dit is de rol van een moeder. Een andere even belangrijke taak is om het kind te helpen leren omgaan met deze emoties, d.w.z. controle over wat een kind niet kan controleren. De volgende taak is om het kind te helpen een onafhankelijk persoon te worden. De mens wordt gezien als een deel van de mensheid, als ‘wij’, maar de mens wordt ook gezien als individu, als ‘ik’; en moet zijn persoonlijkheid ontwikkelen en zijn leven leiden. Citaat: “Een Romeinse matrone vroeg de rabbijn»