Van de auteur: Soms wil ik de computer uit het raam gooien als ik mijn zoon een computerspel zie spelen. Maar dit is geen oplossing. Ik kom even kijken, stel vragen, geef mijn mening over het spel. Ik merkte dat ik hierna snel stopte met spelen. Ik bied je aan om na te denken over een onderwerp als computerspellen. Psychologie is de wetenschap van de ziel. En de ziel zijn de gevoelens van een persoon. Wat is een computerspel? Dit is in de eerste plaats een spel. En zonder spel is een menselijk leven onmogelijk. Het filosofische woordenboek geeft de volgende definitie van spel: “Spel is een niet-productieve activiteit die niet voor praktische doeleinden wordt uitgevoerd, maar dient voor amusement en amusement, en op zichzelf vreugde brengt.” Sartre schreef op deze manier over spelen: ‘Een mens moet kiezen: niets zijn of spelen, en dat is wat hij doet.’ Zolang een persoon op aarde bestaat, zal hij blijven spelen. En sinds de computer in ons leven is gekomen, of we dat nu leuk vinden of niet, zullen we zowel de computer als de computerspellen als realiteit moeten accepteren. Een ander ding is dat we computerspellen helaas niet altijd willen begrijpen, laat staan ​​accepteren. Het menselijk brein is zo ontworpen dat het voor elk plusje zijn eigen minpuntje vindt. En hoe meer onze kinderen ons vertellen dat computerspellen cool, interessant en opwindend zijn, hoe meer we dit als een bedreiging zien en zoeken naar de nadelen. Dit zal niet tot iets goeds leiden. Ik stel voor om naar onze kinderen te luisteren en te proberen ze te begrijpen, hun voordelen te accepteren en hun nadelen buiten beschouwing te laten. Kinderen hebben tenslotte onze objectieve, verstandige beoordeling nodig, zodat we zowel de min- als de pluspunten zien en hen helpen erachter te komen wat goed en wat slecht is, onze acceptatie van wat voor hen interessant is, en niet veroordeling. Anders krijgen we het tegenovergestelde effect: we duwen kinderen van ons weg, veroorzaken protest en een verlangen om te doen wat hun verboden is. Het computerspel gaat goed om met de behoefte aan evaluatie. Ze is geen moeder of vader om te prijzen of te bekritiseren. Als je een toren hebt gebouwd - goed gedaan, als je hem niet hebt gebouwd - jouw probleem, dan bouw je hem de volgende keer. En niemand wil meespelen. Ook kinderen hebben van een volwassene aandacht nodig voor hun gevoelens en ruimte voor hun expressie. We geven kinderen niet altijd zo'n kans; we onderbreken ze halverwege de zin, staan ​​ze niet toe hun gevoelens te uiten en ontnemen ze op deze manier de communicatie met ons. En de computer biedt deze mogelijkheid: een computerspel is een van de veiligste manieren om te communiceren en je gevoelens te uiten. Er zijn verschillende basisemoties: angst, woede, verrassing, walging, plezier. De persoon voelt de behoefte om deze emoties te uiten, maar de omgeving is niet rijk genoeg om deze emoties op te roepen. Simpel gezegd: kinderen vervelen zich. En ook voor volwassenen. Met de ontwikkeling van de mensheid werden veel dingen die voorheen iemands tijd in beslag namen, uitgevoerd door technologie, handel, geneeskunde, enz. Er werd veel tijd vrijgemaakt voor creativiteit. Computerspellen bieden de mogelijkheid om aan deze behoefte te voldoen zonder het huis te verlaten. Kinderen hebben kennis en informatie van volwassenen nodig. Maar we zijn niet in staat om kinderen zoveel kennis te geven als ze nodig hebben, vanwege onze drukte, onze angst om onjuist te antwoorden, of simpelweg vanwege onze onwetendheid. De computer kan deze taak goed aan. Kinderen leren alleen meer Engelse woorden dan tijdens de lessen op school, en geleidelijk, door te spelen, zonder spanning of angst voor een cijfer. Als je naar tieners luistert die over een computerspel praten, denk je misschien dat ze een andere taal spreken die je niet meteen zult begrijpen; er zijn zoveel nieuwe woorden. Kinderen hebben bescherming nodig tegen volwassenen. Maar we kunnen ze om volledig objectieve redenen niet volledige veiligheid bieden; we kunnen er niet altijd zijn. En soms willen volwassenen deze zekerheid niet bieden en zeggen dat niemand hen in hun kindertijd heeft beschermd, en nu zijn ze volwassen. En soms is het gewoon de overtuiging dat het leven ons moet leren en versterken bij moeilijkheden. Een computerspel biedt de mogelijkheid om op een speelse manier verschillende opties voor onafhankelijke verdediging en aanval te oefenen. Ook van volwassenen tot kinderen?