-De laatste zondag van november is een heel belangrijke dag. Elk jaar op deze dag raakt mama boos op mij omdat ik vergat dat het Moederdag is - het bericht arriveerde net voor middernacht - Hoe voel je je? – vraag ik. Wat in de kindertijd niet werd gevierd, lijkt niet te tellen. Ik wil hierover praten tijdens de sessie - het antwoordsignaal klonk laat in de nacht. Financiële vrijheid heeft de gezinsstructuur veranderd die zich gedurende meerdere generaties heeft ontwikkeld. Jongeren kregen de kans om een ​​zelfstandig leven te leiden, onafhankelijk van hun ouders. De houding en eisen ten opzichte van het leven in het algemeen, en ten opzichte van ouders in het bijzonder, zijn veranderd, wat betekent dat de communicatiestijl ook is veranderd. Tegelijkertijd kan de perceptie van de situatie door ouders en opgroeiende kinderen lijnrecht tegenovergesteld zijn. Het lijkt zo simpel om je te feliciteren met Moederdag. Dit is waar als de kleuterschool en school u aan de gebeurtenis herinneren. Als een kind op een leeftijd is waarop het gebruikelijk is om gescheiden van zijn ouders te leven, is de kans klein dat hij van buitenaf een herinnering aan Moederdag krijgt. Het kost tijd en positieve bekrachtiging om een ​​gewoonte te vormen, omdat de hersenen altijd op zoek zijn naar plezier en ongenoegen vermijden. In vereenvoudigde vorm zal het zo zijn: zodra je de vakantie van je moeder bent vergeten en een verwijt hebt gekregen, zullen de hersenen de volgende keer de onaangename situatie uit je bewustzijn dwingen, en zul je de felicitaties op uur X weer vergeten. Daarom is het zo moeilijk om aan de verwachtingen te voldoen, om een ​​checklist van acties in gedachten te houden om aan de criteria van een “goede” dochter/zoon te voldoen. Elke leeftijdsperiode in iemands leven komt overeen met bepaalde psychologische behoeften die een persoon probeert te verwezenlijken . Het kind groeit op, hij moet zijn grenzen bepalen, niet alleen in de externe ruimte, maar ook in de psyche. Wat kan ouders helpen warme relaties en respect met hun opgroeiende kinderen te onderhouden en de ernst van leeftijdsgebonden conflicten te verzachten? Een beproefde manier zijn gezinsrituelen. Ongeacht hoe je over religie en bijgeloof denkt, rituelen zijn goed voor de psyche. Daarom zijn er veel dagelijkse rituelen die we observeren zonder het zelfs maar te merken. Er zijn persoonlijke rituelen die betekenis hebben voor een specifieke persoon, en er zijn rituelen die bedoeld zijn om met anderen te communiceren. Het ritueel kan 's avonds thee drinken, je tanden poetsen en welterusten zeggen. Ze creëren een ‘psychologisch anker’ voor plezier, helpen bij de communicatie, verlichten spanning, ontladen negatieve emoties en helpen bij het krijgen van steun. Met het hele gezin naar de bioscoop gaan kan bijvoorbeeld een ritueel worden met behulp van cola en popcorn. Of u kunt nog verder gaan en onderweg naar huis de momenten bespreken die de meeste indruk hebben gemaakt. Het gaat hierbij niet om het beoordelen van de film, maar om jouw gevoelens en emoties. Het is goed als u zich een voorval uit uw kindertijd herinnert waarover u uw kind wilt vertellen. Door hun openheid en voorbeeld ontwikkelen ouders bij hun kind de gewoonte om naar hun gevoelens te luisteren en er woorden voor te vinden. Op deze manier bouwen ze een basis van vertrouwensrelaties, bevrijden ze het hoofd van het kind van angsten en zorgen en zetten ze stappen op het pad van opgroeien. Het ritueel helpt ook om je wederhelft te begrijpen; het is in de praktijk bewezen. Het is duidelijk dat zelfs het meest zorgvuldig uitgevoerde ritueel geen positief resultaat garandeert. Hoe te begrijpen wat er gebeurt? Als het ritueel het kind aanspreekt, zal hij zelf het initiatief nemen.