Als er in de voorschoolse leeftijd geen corrigerende en educatieve maatregelen worden genomen om gedragstekorten te overwinnen, blijken dergelijke kinderen in de regel niet voorbereid op schoolonderwijs. Ze weten niet hoe ze aan de schooleisen moeten voldoen, maken schoolopdrachten niet af, gaan conflicten aan met vrienden en leraren, overtreden de discipline en rennen soms weg van school en huis. Onder ongunstige omstandigheden kunnen zij beïnvloed worden door delinquenten. Ondanks het feit dat de intelligentie van kinderen met organische psychopathie niet wordt aangetast, is hun productiviteit bij het leren vaak niet hoog genoeg, omdat ze een taak beginnen te voltooien zonder vooraf na te denken, er niet op gefocust zijn en de individuele elementen van de taak niet behouden. in het geheugen, en weet niet hoe obstakels te overwinnen. Al deze componenten, d.w.z. het behoud van intelligentie in het geval van een schending van intellectuele activiteit; het behoud van elementaire emotionele formaties met onderontwikkeling van meer complexe vormen van de emotioneel-wilssfeer en het bepalen van de originaliteit van de structuur van het defect in de ontwikkeling van een kind met organische psychopathie, waarbij alle kenmerken van zijn gedrag voortkomen uit een schending van de kern van zijn persoonlijkheid. De ernst van het defect varieert, maar de structuur blijft altijd hetzelfde. Bij correctioneel pedagogisch werk met dergelijke kinderen is het noodzakelijk om speciale aandacht te besteden aan de juiste organisatie van het initiële leerproces. Deze kinderen hebben geen moeite met het onder de knie krijgen van lezen, schrijven en tellen, maar zijn slecht betrokken bij activiteiten, maken het werk waar ze aan beginnen niet af en doen het onzorgvuldig en slordig. Daarom is het belangrijkste bij het lesgeven aan kinderen met organische psychopathie hen voortdurend te leren taken zorgvuldig uit te voeren. In eerste instantie kun je kinderen eenvoudiger taken geven, en daarna moeten de taken geleidelijk moeilijker worden gemaakt. Tijdens correctioneel pedagogisch werk is het erg belangrijk om de mogelijkheid van kennislacunes te voorkomen, omdat pedagogische verwaarlozing het verdere werk hiermee aanzienlijk zal bemoeilijken. kinderen. Correctionele en educatieve activiteiten met kinderen van deze groep moeten soorten werk omvatten die gericht zijn op het ontwikkelen van het vermogen om hun acties te analyseren en correct te evalueren. Gezien het feit dat deze kinderen onvoldoende controle over hun gedrag hebben, instabiliteit vertonen, suggestief zijn en gemakkelijk onder negatieve invloed kunnen komen te staan, moet de leerkracht hen voortdurend in een strikt georganiseerd regime plaatsen en hen niet uit het oog verliezen. Bij het werken met zulke kinderen is het erg belangrijk om een ​​kalme, gelijkmatige toon aan te houden, omdat ze gemakkelijk prikkelbaar zijn, vaak geïrriteerd raken en om de meest onbeduidende reden een emotionele uitbarsting bereiken. Tegelijkertijd moet de leraar onthouden dat het tijdens de periode van hartstocht beter is om het kind op een andere activiteit over te zetten dan om hem te overtuigen, en nog meer om hem te straffen, aangezien straf de opwinding alleen maar kan vergroten. Tijdens het correctioneel pedagogisch werk met psychopathische kinderen is het van groot belang dat de leraar nauw contact onderhoudt met de ouders van schoolkinderen om een ​​uniforme benadering van hun onderwijs en opvoeding te garanderen. Daarnaast kunnen ouders de leerkracht aanzienlijk ondersteunen bij zijn werk. Ook contact met een psychoneuroloog is van belang als therapeutische maatregelen nodig zijn. De etiologische factor van deze psychopathie is pathologische erfelijkheid. In gezinnen waar gevallen van epilepsie voorkomen, zijn er dus psychopathische individuen met epileptoïde karaktereigenschappen. De belangrijkste kenmerken van deze groep zijn de viscositeit en rigiditeit van emotionele manifestaties. Epileptoïden kenmerken zich door het vasthouden aan emoties, somberheid, achterdocht, ontevredenheid, een neiging tot scherpe affectieve uitbarstingen, wraakzucht, boosaardigheid, gierigheid en hebzucht. Uiteraard treden deze symptomen niet altijd onmiddellijk bij één persoon op, en de ernst ervan ook nietmanifestaties kunnen verschillend zijn. Mensen met epileptoïde psychopathie hebben veel positieve eigenschappen: goede prestaties, grondigheid bij het voltooien van taken, focus, het vermogen om zich op het werk te concentreren en de ontwikkeling van kinderen met epileptoïde psychopathie heeft zijn eigen patronen. Al in de vroege kinderjaren ontwikkelen ze een verhoogde prikkelbaarheid, en het kan langdurig en moeilijk zijn om over te schakelen. In de kleuterleeftijd ervaren dergelijke kinderen een verhoogde affectieve spanning, die tot uiting komt in het ‘vastlopen’ in hun ervaringen en acties. Op schoolleeftijd wordt uit de combinatie van deze kenmerken een aantal secundaire karaktereigenschappen gevormd, zowel positief als negatief. Aan de ene kant zijn deze kinderen doelbewust in hun activiteiten, voorzichtig en pedant bij het voltooien van taken, productief in hun werk en actief. Aan de andere kant zijn ze wraakzuchtig, wraakzuchtig, gierig en vatbaar voor affectieve uitbarstingen. In de adolescentie wordt dit nog verergerd door een onstabiele stemming, isolatie, achterdocht en wantrouwen jegens anderen. Pathologische karaktereigenschappen bij deze kinderen ontwikkelen zich geleidelijk en ontstaan ​​pas in bepaalde ontwikkelingsstadia. Tijdige correctionele en pedagogische interventies kunnen de karaktereigenschappen van kinderen met epileptoïde psychopathie aanzienlijk verzachten. En hoe eerder het correctionele en educatieve werk begint, hoe groter het effect kan worden bereikt. Het belangrijkste in dit correctionele en educatieve werk zou de wens moeten zijn om de neiging te overwinnen dat deze kinderen ‘vastlopen’ in hun ervaringen. Om dit te doen, moet u ze opnemen in verschillende soorten activiteiten en de nodige hulp bieden bij het implementatieproces. Als er sprake is van koppigheid, negativisme of woede, mag de leerkracht het kind niet op een autoritaire manier beïnvloeden. Het is het beste om hem over te zetten naar een activiteit waar hij goed in is. Omdat zulke kinderen enige traagheid in denken hebben, is het raadzaam om tijdens de aanvullende lessen eerst het lesmateriaal met het kind door te nemen. Zij moeten betrokken worden bij maatschappelijk nuttig kringwerk. Arbeid heeft een bijzonder gunstig effect op de opvoeding van deze kinderen, dus het is erg belangrijk om ze bij verschillende soorten werkactiviteiten te betrekken. In geval van affectieve agitatie, die zich in ongunstige omstandigheden kan manifesteren, is het het beste om het kind te isoleren. dat wil zeggen, plaats hem in een rustige omgeving en geef de nodige medicijnen zoals voorgeschreven door de arts. Wantrouwen en prikkelbaarheid, verhoogde gevoeligheid van deze kinderen leidt vaak tot de schijn van een vijandige houding, niet alleen jegens hun kameraden. maar ook richting de leraar. Daarom is het erg belangrijk om goed contact met het kind op te bouwen en hem ervan te overtuigen dat de leraar hem probeert te helpen. Een individuele benadering van deze kinderen, rekening houdend met de kenmerken van hun karakter, levert meestal positieve resultaten op. Egocentrisme is het meest kenmerkend voor kinderen met hysterische psychopathie. Ze zijn geneigd op te scheppen over hun kwaliteiten en ze te verfraaien, en streven ernaar hun persoonlijkheid op de voorgrond te plaatsen. Deze kwaliteiten worden meestal gecombineerd met verhoogde suggestibiliteit, instabiliteit van emotionele uitingen en stemmingsinstabiliteit. Al op de kleuterleeftijd zijn kinderen met hysterische eigenschappen in conflict met leeftijdgenoten, zijn ze wispelturig, ze zijn prikkelbaar, niet altijd gehoorzaam, vatbaar voor hysterische reacties - ze werpen zichzelf op de grond, huilen, stoten met hun voeten en proberen op alle mogelijke manieren aan te dringen hun eigen. Op schoolgaande leeftijd gaan de uitingen van egocentrisme bij deze kinderen gepaard met rusteloosheid op het werk en het onvermogen om het werk af te maken. Correctioneel en educatief werk met kinderen met hysterische karaktereigenschappen moet beginnen vanaf het moment dat deze eigenschappen worden opgemerkt. Vaak worden hysterische karaktereigenschappen bij een kind gevormd in een gezin waar ouders vaak niet alleen de uitingen van egocentrisme bij het kind niet tegengaan, maar integendeel in alles aan hem toegeven en aan zijn grillen toegeven. Deze aanpak is zeer schadelijk voor deze kinderen