De wilskrachtige beslissing ‘Ik kies niet nog een keer’ werkt nooit, en NIET omdat je op de een of andere manier zwak bent en geen sterke wil hebt. Maar omdat er bepaalde mechanismen van verslavend gedrag zijn die soms sterker zijn dan onze prefrontale cortex. Volgens moderne concepten nemen neurotransmittersystemen een belangrijke plaats in in de pathofysiologie van zowel gedrags- als chemische verslavingen. Een gebrek aan dopamine leidt tot een zoektocht naar stoffen of activiteiten die dopamine vrijmaken en een gevoel van plezier creëren, waardoor een dopaminelus ontstaat. Ook wordt lichte en aanvaardbare fysieke pijn, wanneer deze vele malen wordt herhaald, genot (dit komt door de productie van opiaten, die de pijn zouden moeten neutraliseren). Dienovereenkomstig wordt de gewoonte gemakkelijk en snel versterkt, waardoor sterke neurale verbindingen worden gevormd. We nemen onze toevlucht tot dezelfde aangeleerde manier van handelen en gedrag, die automatisch wordt - omdat de persoon geen andere, alternatieve en bewuste manier van gedrag heeft (bijvoorbeeld hoe). anders om te gaan met stress / hoe anders plezier te krijgen / hoe anders de behoefte te bevredigen die ik probeer te bevredigen met een dwangmatige handeling / gewoonte). En hoe vaker iemand dit gedrag vertoont, hoe sterker en sterker de neurale verbindingen waaruit dit gedrag bestaat. Als een gebaand pad waar mensen voortdurend op lopen. Het is tenslotte gemakkelijker en handiger dan een nieuwe te vertrappen (waarvoor middelen, kracht en motivatie nodig zijn). Pogingen om te stoppen met wilskracht zijn niet effectief. Hoe meer je het verbiedt, hoe sneller je kapot gaat. Bovendien is dit een pad naar de vorming van aangeleerde hulpeloosheid. Het is belangrijk om de hersenen de ervaring van overwinning en beloning te geven, zodat motivatie verschijnt. Dat wil zeggen: creëer omstandigheden waaronder u een kleine overwinning behaalt. Wat weerhoudt u er nog meer van om te stoppen? Ze zijn er altijd en worden zelden gerealiseerd. Maar om de een of andere reden hebben we elk gedrag nodig. Of het was ooit nodig. Bijna altijd kunt u met dermatillomanie de interne spanning verlichten die wordt veroorzaakt door interne conflicten. Een van de partijen bij dit conflict wordt meestal niet herkend, het conflict wordt niet opgelost en de spanning neemt toe. Bij dermatillomanie kunnen we bijvoorbeeld de innerlijke demon (ook wel de criticus genoemd) voeden - symbolische zelfstraf. Of een innerlijke perfectionist. Of troost het kwetsbare kind in jezelf. Of misschien geeft het een uiting aan agressie als een last die op de een of andere manier moet worden geuit, maar een persoon weet hoe hij die alleen over zichzelf moet ontladen. Of is het een reden om je voor de wereld te verbergen. Het komt voor dat plukken een onbewuste manier is om schuld te verzoenen (ik ben schuldig aan..., ik straf mezelf). Nogmaals, deze voordelen zijn vaak onmogelijk te zien zonder therapie; ze zijn verborgen in het onbewuste en zijn zeer individueel. Wat kan helpen bij het werken met dermatillomanie? Hieronder staan ​​enkele specifieke therapeutische stappen: Het kan hier nuttig zijn om een ​​gewoonte-tracker bij te houden, waarmee u dagen kunt markeren zonder te kiezen of doelen kunt stellen om het plukken geleidelijk te verminderen. Als het doel van 1 dag zonder plukken bijvoorbeeld nog niet realistisch voor je is, stel jezelf dan voor om 3 keer per dag te plukken in plaats van 6. Doelen moeten specifiek voor jou haalbaar en passend zijn. Denk van tevoren na over de lijst met beloningen waarmee je zult jezelf dankbaar zijn als je het doel bereikt. Onthoud dat een verbod niet werkt. De hersenen moeten begrijpen dat plukken mogelijk is. Maar laten we zeggen, niet vandaag :) en hiervoor, niet vandaag, krijgt hij iets leuks! Het principe zoals bij de honden van Pavlov blijft ongewijzigd. 2. Het beschrijven van de emotionele ervaringen in ons leven verbetert de fysieke en mentale gezondheid. Door een dagboek met emoties bij te houden, kunt u uw aandacht richten op uw innerlijke wereld en ervaringen, uw bewustzijn vergroten, BREDER en dieper naar uzelf kijken, en u niet alleen concentreren op gedachten over plukken. Schrijf over genoegens en verlangens.3. Wat inspireert jou? Inspiratiebronnen voor verandering? Wat belangrijk is, is de emotionele connectie met je gewenste toekomst, het beeld van jou zonder gewoonte, wat ga je doen? wat wil je worden? Teken, beschrijf, verdiep je hierin. 18+