In mijn praktijk kwam ik vaak gevallen van irrationele angst tegen bij verschillende cliënten, die ze hadden opgedaan tijdens een periode van diepe ervaringen in hun kindertijd, en waarmee ze op volwassen leeftijd werden geconfronteerd. Daarom besloot ik je te vertellen hoe irrationele angsten in de kindertijd worden gevormd en resulteren in de interne ervaringen van het volwassen leven. Wanneer een kind wordt geboren, kent hij zelf geen objecten en hun betekenis, noch over angsten, noch over beperkingen, noch over gevoelens. Kinderen leren hiervan en vormen een idee van volwassenen. Ouders vertellen hun kind over objecten, hun eigenschappen, kleuren, sensaties, maar niet over gevoelens, omdat volwassenen meestal zelf weinig over hun gevoelens weten en ze in ieder geval niet kunnen beschrijven. En sommige acties, ideeën over het leven en reacties komen precies voort uit iemands gevoelens. Kinderen zijn zeer ontvankelijk en tot de leeftijd van 3 jaar zijn ze synchroon met hun moeder en haar humeur. Het welzijn van het kind hangt af van de emotionele toestand van de moeder of de volwassene die naast hen staat. En het kind past zich emotioneel aan deze toestand aan en probeert er zo goed mogelijk op te reageren. En een volwassene die zijn gevoelens en emoties niet begrijpt, kan ze niet aan het kind uitleggen, zichzelf objectief uitdrukken, irrationeel gedrag overbrengen op het kind, het kind doet iets, spreekt, drukt zichzelf uit, drukt zijn gevoelens uit, maar de ouders vinden het niet leuk, of ze worden bang en zeggen, in reactie op het gedrag van het kind, zinnen als: "Wat ben je aan het doen?" of "Als je in een goed humeur bent, dan praten we!" Wat hier gebeurt: ouders uiten hun gevoelens niet, geven niet aan wat er mis is in het gedrag van het kind, maar maken alleen klachten bij hem. En de baby begrijpt op dit moment niet wat er aan de hand is, maar voelt alleen de ontevredenheid van de ouders, of de angst om ze te verliezen, of dat de ouder door zijn daden kan sterven Er ontstaat ook schuldgevoel. En dan de logische keten: als ik iets wil zeggen, iets wil zeggen of doen, kan mijn geliefde instorten, mij afwijzen of sterven, afhankelijk van de situatie. Dit betekent dat ik, om niet afgewezen te worden, en om ervoor te zorgen dat iedereen in leven blijft, me rustig moet gedragen, niets wil en mijn hoofd niet uitsteekt. Een andere optie uit de praktijk. Het was voor ouders het handigst als het kind niet aan enig gevaar werd blootgesteld, niet omdat hij onder hun toezicht stond en leerde de gevolgen van daden te begrijpen, maar als hij naast hem zat en zelf niets 'gevaarlijks' deed. Hij verlaat bijvoorbeeld nergens het huis, hij zit waar u zich geen zorgen over hem hoeft te maken. Om dit te doen, beginnen volwassenen horrorverhalen te verzinnen als: "Je kunt nergens heen, het is nu zo'n enge tijd, er zijn overal alleen maar dieven en verkrachters!" Nogmaals, zonder zijn gevoelens uit te leggen: "Ik zal me zorgen maken over je als je ver weg bent", geeft de volwassene een instructie die het kind zal ontmoedigen om "gevaarlijke" acties te ondernemen. Als dit herhaaldelijk wordt herhaald, dan wordt er gevormd bij het kind? "De wereld is gevaarlijk en eng, ik ben zwak en weerloos, niets hangt van mij af." En deze houding kan zo ingebakken raken in het onderbewustzijn dat mensen als volwassenen bang beginnen te worden om naar andere steden te reizen of te reizen. Interne irrationele angsten komen bijvoorbeeld voor als: ik heb een kaartje gekocht en de poot van mijn hond begon pijn te doen, wat betekent dat alles misgaat zodra je het huis verlaat. Volgens de eerste optie zien we dat er sprake is van angst voor afwijzing en verlies Volgens de tweede wordt de angst om jezelf uit te drukken, bijvoorbeeld door je verlangens en gevoelens te belichamen en erover te praten, ongewoon in de toekomst wel of niet geboren kunnen worden, afhankelijk van de individuele gevoeligheid. Iedereen kan angst echter anders interpreteren en op verschillende manieren manifesteren. Angst om een ​​outcast te zijn. Angst om niet geaccepteerd te worden. Angst om verkeerd begrepen te worden. Angst om kansen te missen. Opties.