Van de auteur: Hoe kun je de motivatie bij kinderen wakker maken? -Slaapt ze? Terwijl ik tijdens de vakantie door verschillende groepen op sociale netwerken scrolde, waar ouders vragen stellen aan psychologen, merkte ik dat als je misschien een beoordeling geeft aan populaire vragen? de meest voorkomende zou zijn: hij/zij wil niets doen... Hoe kan ik de motivatie wakker maken? Wat is er aan de hand?...(Ik sluit de situatie van tienerdepressie onmiddellijk uit van het artikel - dit is een apart onderwerp) Meestal wordt deze vraag gesteld door ouders wier kinderen de puberteit ingaan of door ouders van tieners. Natuurlijk heb ik door 'OK Google' te zeggen talloze artikelen en antwoorden gevonden... En misschien zal ik niet eens origineel zijn in deze kwestie... Maar ik zal een paar paragrafen schrijven. Wat als ze het antwoord op uw vraag bevatten? Omdat ik meer dan 10 jaar met tieners heb gewerkt, heb ik veel gezien: verschillende familieverhalen, verschillende houdingen ten opzichte van kinderen... Natuurlijk, als het kind van 's ochtends tot 's morgens ergens mee bezig is. avond, of hij zit in een systeem waarin hij zich “niet mag vervelen” is één ding. Maar als je bovenstaande vragen elke dag stelt, dan is dit een ander geval. Dit is UW kind... En godzijdank dat u deze vragen heeft, en geen groen licht voor de adolescentie. Het eerste wat u moet doen - ik hou niet van het woord 'moeten' - maar ik kan niet zonder het hier - is om jezelf een vraag te stellen: - Mijn kind wil niet uit bed komen, wil niet studeren, wil niet helpen, wil niet deelnemen aan het gezins- of schoolleven. Wat probeert hij mij te vertellen met dit gedrag? Het is belangrijk om te begrijpen: uw kind heeft eigenlijk motivatie. Maar ze is bijzonder! Dit is een motivatie - om jou en al diegenen te weerstaan ​​die op de een of andere manier zijn wereld proberen binnen te dringen, zonder de wens van een tiener. Nu is zijn belangrijkste motivatie weerstand. Doe alles op jouw manier, niet op jouw manier. Waarvoor? Dit behoudt zijn macht. - Welke macht? Wij bepalen alles in huis! Zolang hij binnen onze muren is, zijn wij de macht! - zullen veel ouders zeggen of denken. Maar de paradox is dat wanneer mensen zich machteloos voelen, ze proberen zich sterk te voelen door elke poging tot ‘macht over de situatie’ tegen te houden. Een kind of tiener die “niets wil” zal blijven doen wat het volledige vertrouwen geeft dat hij de situatie onder controle heeft! Voor ouders lijkt dit gedrag volkomen onbeheersbaar. Voor een tiener is dit de enige manier om controle te krijgen over wat er om hem heen gebeurt. Maar wat is de reden? De reden is simpel! Beste mama's en papa's, je vergeet gewoon dat er nog een kind voor je staat. Een kind dat weerstand gebruikt om controle te houden. Een kind dat nog niet volledig over zowel sociale als probleemoplossende vaardigheden beschikt. Wie en wanneer is erin geslaagd uw tiener alternatieve gedragsvaardigheden aan te leren in de mate die u van hem verlangt? Werden ze getoond, uitgelegd, hebben ouders, school en levenservaring zelf het kind geleerd hoe het sociale vaardigheden moet gebruiken. Weten en kunnen al onze tieners: hoe ze met andere mensen moeten praten, hoe ze vriendelijk of voorzichtig moeten zijn, hoe ze zich moeten voelen? comfortabel binnen hun grenzen en hoe ze vreemden moeten respecteren, hoe ze empathie kunnen tonen, hoe ze emoties kunnen uiten en in harmonie met hen kunnen zijn... Hebben onze tieners probleemoplossende vaardigheden? wat hij van mensen kan krijgen, hoe wat hij moet geven en hoe hij aan de verwachtingen en eisen van de een en de ander kan voldoen. Deze fundamentele probleemoplossende vaardigheden zijn bijvoorbeeld nodig om een ​​kind eenvoudigweg te helpen met kritiek om te gaan het klaslokaal. En dit is de meest voorkomende reden waarom kinderen geen huiswerk willen maken of naar school willen gaan. Ze willen gewoon niet voortdurend bekritiseerd worden. Daarom, lieve moeders en vaders, leven we allemaal met een bepaalde motivatie. Iedereen heeft het. De enige vraag is: wat is het? Als uw kind eruitziet alsof hij niet gemotiveerd is, moet u kijken naar wat hij doet en zien dat DAT is waar hij door gemotiveerd wordt. Ervan uitgaande dat uw kind niet gemotiveerd is, is een ineffectieve manier om naar hem te kijken. En terwijl je dat wiltDoor eenzijdig op zoek te gaan naar een ‘magische motivatiepil’, blijft je kind gemotiveerd om niets te doen. In dit geval betekent niets doen dat je je verzet en de controle over je behoudt. Ik kan geen kant-en-klare recepten aan mijn ouders geven. Er zijn altijd enkele nuances en kenmerken van de redenen voor dergelijk gedrag van een tiener in het gezin. Eén ding dat ik kan zeggen is dat zolang de ouders het kind als een “slachtoffer” zien, hij hiervan misbruik zal maken, omdat... niemand wil zijn voordelen mislopen. En de tiener zal je stilletjes betrekken bij een ‘slopende’ machtsstrijd om je te provoceren, en je niet de kans geven om op andere manieren een oplossing te vinden. De eerste stap is begrijpen dat een ‘kind dat niets wil’ geen slachtoffer is. En in gewone tekst is het ‘spreken’ tegen jou ‘de meester van de situatie’. De tweede stap is om aan jezelf, en na verloop van tijd, aan het kind over te brengen dat hij op deze manier zijn problemen probeert op te lossen. Maar omdat hij niet over de nodige kennis en levenservaring beschikt, lost hij ze niet effectief op. Leg zowel jezelf als de tiener uit dat een vereenvoudigde oplossing nergens toe zal leiden: als hij in bed ligt, spijbelt, achter de computer rondhangt, als je zijn telefoon wegneemt, het internet uitzet, hem geld berooft - dit is niet het geval. een oplossing! Dit creëert nieuwe problemen voor zowel hem als jou. Dit betekent dat we deze situatie in zijn geheel moeten bekijken. De derde stap is moeilijk - en ik sympathiseer oprecht met ouders die hun best doen om het verlangen om alles op te lossen door middel van emoties of geweld te doven. Zij verdubbelen het werk en besteden dubbel zoveel moeite aan dergelijke controles. Het is heel moeilijk! Maar je moet begrijpen: zodra je een ‘opvoering van emoties’ opvoert, verander je onmiddellijk van rol met het kind – je wordt een acteur wiens prestatie wordt beoordeeld door de tiener. En geloof me, dit is de beste show voor hem, want... hij wordt nooit moe van het leven te leren. En de emoties van anderen zijn erg interessant. Plus een bonus: ik heb de situatie onder controle, niet mijn ouders! - dit geeft kracht voor ‘nieuwe exploits’. De vierde stap is actie. Het is duidelijk dat we hier niet zonder ‘ik-boodschappen’ kunnen. Ik zal dit niet uitleggen; er is veel over gezegd. Maar als je je tot een kind wendt: “Ik vind het niet leuk wat er gebeurt.” Ik wil dat je uit bed komt en je nu klaarmaakt voor school! En als antwoord hoor je: “En dan?” Nou, wat dan? Het is aan u. Je moet deze "cho" laten zien. En nog belangrijker: de gevolgen van deze "cho". Door dit te negeren geef je opnieuw “de bal aan het veld van de tiener” en heeft hij de situatie al onder controle. Achter deze “cho” moeten er beperkingen zitten die u instelt, en het allerbelangrijkste: ze zullen worden gerespecteerd! Als uw tiener het bed niet wil verlaten en uw woorden negeert, moeten er consequenties zijn: als u niet uit bed komt, mag u niets anders doen - u mag geen videogames spelen, u mag geen geld uitgeven vier uur voor de tv, je mag niet naar bed eten of chatten op sociale netwerken - ga liggen! ga maar liggen!. Als je te “ziek” bent om naar school te gaan, moet je het huis niet verlaten, bel je vrienden - bewaar je energie voor herstel! ....Heeft u vastgelegd dat er tussen 18.00 en 20.00 uur huiswerk moet worden gemaakt, maar stuit u op weerstand, dan is dit de keuze van uw kind. Maar je hebt ook een keuze - op dit moment gaat de tv niet aan, er is geen communicatie op sociale netwerken, er zijn geen games op de computer Plus - de gevolgen van onafgemaakte lessen vallen op de tiener. Deze grenzen moeten worden gesteld en gerespecteerd. Ik begrijp de moeilijkheden waarmee ouders van zulke tieners te kampen hebben. Waar mogelijk steun ik ze altijd. Maar alleen regels helpen uw kinderen de gevolgen van hun gedrag te begrijpen. Door zulke regels laat u uw kind zien dat elke persoon verantwoordelijk is voor zijn of haar gedrag, terwijl hij deel uitmaakt van het gezin en de samenleving. Zo ontwikkelen ze zowel hun sociale als probleemoplossende vaardigheden. De vijfde stap is belangrijk! De Amerikaanse professor en filosoof John Dewey schreef dat het diepste verlangen van de mens ‘het verlangen is om betekenisvol te zijn’. Vooral als het conflict tussen ouders en tieners gaat over ‘betekenis’. Daarom is het zo belangrijk om een ​​systeem te ontwikkelen.