Ieder van ons betrapte ons er minstens één keer op dat we erover nadachten hoe geweldig het zou zijn als seksuele aantrekkingskracht ons nooit zou verraden. Hoe geweldig zou het zijn als we een partner zouden wensen met dezelfde intensiteit die inherent is aan ons als we verliefd zijn. Hoe geweldig zou het zijn als wij zelf net zo vaak met plezier en vreugde op de verlangens van onze partner zouden reageren als hij en wij zelf willen. En wanneer we in ons leven met tegengestelde gevoelens worden geconfronteerd, beginnen we overweldigd te worden door twijfels en zorgen: is alles goed met ons? En welke redenen zorgen ervoor dat we ons verlangen verliezen? In de seksuologie bestaat er zo'n term: valse seksuele stoornissen. Het duidt op stoornissen bij degenen die helemaal geen afwijkingen op seksueel gebied hebben. Terugtrekking of gebrek aan seksueel verlangen wordt steeds meer een valse stoornis. Het meest interessante is dat we zelf misschien best tevreden zijn met de frequentie van ons seksleven, maar om de een of andere reden begint het ons te lijken dat dit niet genoeg is. En het is op dit moment dat we overmand worden door angst: is het juist om zoveel te willen als we willen? In feite doen zich in verschillende perioden van het leven, zowel mannen als vrouwen, momenten voor waarop het niveau van seksueel verlangen afneemt een bepaald niveau, en na enige tijd stijgt het weer. Dergelijke perioden zijn de norm in onze seksuele relaties. Het ‘verlangen naar verlangen’ zal ons gedurende ons hele volwassen leven vergezellen, omdat het helaas onmogelijk is om het hoge niveau van ons verlangen dat we aan het begin van een relatie handhaven voortdurend en langdurig te handhaven. Daar zijn begrijpelijke redenen voor. Ten eerste is dit het type van onze seksuele constitutie. Deze indicator geeft drie dingen aan: het niveau van seksueel verlangen (hoeveel we willen), het niveau van seksuele kansen (hoeveel we kunnen), het niveau van weerstand tegen de nadelige effecten van de omgeving (welke omstandigheden hebben we nodig om ‘kunnen’ en ‘willen’). We hebben seksuele constitutie nodig om onze capaciteiten te zien en adequaat te beoordelen (frequentie van seksuele activiteit, duur tussen seksuele handelingen). Pogingen van ons, ongeacht ons type seksuele constitutie, om “zoals iedereen te zijn” zullen niet tot iets goeds leiden . Als we proberen een actiever seksleven te leiden dan door onze seksuele constitutie wordt bepaald, vergroten we het risico dat we ons eigen seksuele verlangen verminderen. En dan beginnen mannen op veilig te spelen met extra stimulerende middelen, en als gevolg daarvan kan tegen een psychologische achtergrond een verzwakking van de erectie optreden. En bij vrouwen neemt het niveau van verlangen af, tot het punt van onverschilligheid voor liefkozingen. De tweede reden is onze leeftijd en onze algemene fysieke en mentale toestand. Ben het ermee eens dat we op twintigjarige leeftijd misschien bang zijn dat we onze geliefden elk uur willen, en niet elke minuut. En op 50-jarige leeftijd is wat we willen anders dan wat we op 20-jarige leeftijd wilden. En hier moet je de algemene waarheid onthouden: in zaken van de intieme sfeer kan er geen algemene norm zijn. Alles is hier heel individueel. En voordat u een ‘diagnose’ voor uzelf stelt, moet u naar uzelf luisteren. Hoe is het voor mij echt met dit tempo van het seksleven? Waarom en wie moet zo hard proberen om die krachtige en onveranderlijke seksuele lust te evenaren die reclame, films en boeken ons overbrengen? En ten slotte: de derde factor is onze relatie met onze partner, die ook in de loop van de tijd verandert. Aan de ene kant worden ze sterker, we vertrouwen onze partner steeds meer, aan de andere kant kunnen we tijdens het naderen karaktereigenschappen of gewoonten tegenkomen die voor ons misschien onaanvaardbaar zijn. En dan, als je deze punten niet opheldert, als je niet praat en tot overeenstemming komt, beginnen wrok, woede en irritatie zich op te stapelen, en dit zijn niet de beste 'metgezellen' in de intieme kant van het leven. Veranderingen in een van deze drie factoren zullen de mate van ons verlangen beïnvloeden, en bovendien de combinatie van deze drie.