Om uw redenen voor uw wederzijdse afhankelijkheid te begrijpen, moet u teruggaan naar uw kindertijd. Dit bevestigt de evolutionaire benadering van de ontwikkeling van wederzijdse afhankelijkheid, die werd besproken in een van de vorige artikelen: https://www.b17.ru/article/56720/Het kan zijn dat u zich uw vroege kinderjaren niet meer kunt herinneren en de gebeurtenissen die in het Duits plaatsvonden Wellicht zijn er mensen die je hierbij kunnen helpen. Degenen die getuige zijn geweest van je kindertijd. Het kan ook zijn dat uw herinneringen en die van andere mensen anders zullen zijn. Uw gevoelens die gepaard gaan met de indrukken van ervaringen uit uw kindertijd zijn van groot belang. Het zijn gevoelens die uw indrukken accuraat weerspiegelen en een stempel drukken op uw geheugen en lichaam. Ook kan een enorme bijdrage aan de zoektocht naar de oorzaken van wederzijdse afhankelijkheid worden gevonden in de huidige tijd en echte relaties. Het zijn de relaties die zich in het heden ontwikkelen en die uw onafgemaakte problemen weerspiegelen die hun oorsprong vinden in uw kindertijd. Scott Peck beschreef in 1978 de relatie tussen verliefdheid en kindertijd als volgt: “In sommige opzichten (maar zeker niet in alle) is de daad van verliefdheid een daad van regressie. De ervaring van een gevoel van verbondenheid met een geliefde vindt zijn echo uit de tijd dat we als kind verenigd waren met onze moeders. In de kindertijd voelt het kind geen tijd; er is alleen een gelukkige, aanwezige ‘gelukzaligheid’ ' naast zijn moeder. Tijdens de periode van verliefdheid in een codependente relatie kunnen relaties met een partner op een vergelijkbare manier worden ervaren: zeldzame ontmoetingen en het verlangen naar intimiteit. En op momenten van intimiteit lijkt de tijd stil te staan. Tegelijkertijd wordt de alcoholverslaving van de partner genegeerd (alsof deze niet wordt opgemerkt), en vervolgens zijn respectloze houding. Maar het verlangen om bij hem te zijn blijft... altijd... In de kindertijd, als het kind honger heeft, huilt het. Als zijn moeder niet onmiddellijk op zijn geschreeuw reageert, wacht hij. Dit wachten kan voor het kind een eeuwigheid lijken, maar in werkelijkheid kan het enkele minuten duren. Ik zal een soortgelijke situatie in het heden illustreren in codependente relaties: wanneer een partner de oproep niet beantwoordt. Laten we zeggen dat hij na het werk naar de winkel ging en niet naar huis terugkeerde. Er is angst en een gevoel van ontoegankelijkheid. De eerste gedachte: ‘Ik bel je over een uur’, maar de ervaring is ondraaglijk en binnen vijf minuten wordt er herhaaldelijk gebeld. Doe dit elke vijf minuten gedurende een uur. Op dit moment vliegen er angstige gedachten door je hoofd: Is je partner boos? Waar is hij(s) en op wie, misschien op de ander. Is er iets ernstigs gebeurd? Wat als er een ongeluk gebeurt, een ongeluk? Het lijkt erop dat er geen manier is om van deze gedachten af ​​te komen. Zoek overeenkomsten tussen deze situatie en de situatie met een baby die niet kan overleven zonder de zorg van zijn ouders. Als niet aan de behoeften van de baby zou worden voldaan (andere zorgen van de ouders, hun behoeften en problemen, gezondheidsproblemen, bepaalde opvattingen over opvoeding) en hij niet al zijn tijd in deze gelukzalige toestand zou kunnen doorbrengen, dan zullen deze behoeften hoogstwaarschijnlijk, als hij volwassen wordt, zal ontevreden blijven. En al als volwassene moet een persoon een symbiotische eenheid met zijn partner herscheppen. Tegelijkertijd kan hij niet psychologisch onafhankelijk en autonoom worden. Hij zal keer op keer proberen terug te keren naar de ‘gelukzalige staat van exclusiviteit’. Zinnen die kenmerkend zijn voor zo iemand: ‘Ik heb niet het gevoel dat ik leef als ik geen liefdesrelatie heb.’ Zonder hem/haar voel je je geen volwaardig persoon. Hij/zij geeft mij het gevoel dat ik een compleet mens ben.” “Ik ga dood als ik hem/haar verlies. Mijn leven zal betekenis verliezen. Ik kan nooit meer gelukkig zijn.” “Ik voel me erg onzeker zonder hem/haar. Als we dichtbij zijn, voel ik me veilig.” Er ontstaat een illusie dat alles waar de ouders niet in hebben voorzien, nu kan worden gegeven door de persoon met wie er in het heden een verbinding is. Hierover kun je meer lezen in het vorige artikel: Codependency en ontkenning https://www.b17.ru/article/56840/ Levend met deze illusie is een persoon voortdurend op zoek naar een manier om hem dichtbij te houden/