Van de auteur: Vaak geven we in de communicatie verschillende betekenissen aan wat we aan onze partner willen overbrengen. Dit is waar het idee van onoprechtheid ontstaat. Oef, laten we proberen erachter te komen. Oprechtheid, of hoe het anders gekarakteriseerd kan worden: eerlijkheid, waarachtigheid. Het belangrijkste teken van oprechtheid is consistentie, of de gelijkenis van wat een persoon zegt (verbale component) en wat een persoon laat zien. bijvoorbeeld met gezichtsuitdrukkingen (non-verbale component). In de psychologie wordt een dergelijke gelijkenis tussen verbale en non-verbale signalen (of componenten) congruentie genoemd. Velen van jullie hebben ongetwijfeld aandacht besteed aan mensen met wie je discrepanties tegenkomt in wat ze zeggen en wat ze laten zien. Als ze bijvoorbeeld zeggen dat ze erg sympathiek zijn en tegelijkertijd de vol walging getoonde gezichtsuitdrukkingen op het gezicht zichtbaar zijn. Of ze zeggen dat ze de communicatie met de gesprekspartner echt waarderen, zich afwenden of naar de smartphone kijken, nietwaar? de rolpositie van de spreker, en nog veel meer. Maar soms komt het voor dat de spreker oprecht niet begrijpt wat er tegen hem wordt gezegd, of oprecht verrast is dat alles anders is gedaan dan in de zin waarin het bedoeld was. Communicatie zelf, als proces, impliceert de aanwezigheid van doel en betekenis. Van tijd tot tijd loopt dit proces uit de hand en wordt het spontaan en onvoorspelbaar, wat betekent dat de belangen en behoeften van degenen die communiceren niet worden bevredigd tijdens het communicatieproces. En als de betekenis van communicatie eronder lijdt, of ‘wazig’ en onzeker wordt, betekent dit niet dat communicatie helemaal niet bestaat. Misschien heeft de gesprekspartner het. De perceptie van verschillen in semantische informatie leidt vaak tot ideeën over de gesprekspartner als onoprecht, omdat de spreker zich meestal voorstelt (projecteert) dat de bedoelde betekenis a priori duidelijk is voor de gesprekspartner en de dialoog op één semantisch vlak wordt gevoerd. het is niet duidelijk. In de praktijk ben ik meer dan eens paren tegengekomen waarin de ene persoon alles volledig begrijpt, maar de tweede partner helemaal niet begrijpt waar de eerste het over heeft, en om de een of andere reden boos wordt, incongruent en incongruent wordt. niet oprecht voor de eerste. Dit geeft aanleiding tot allerlei valse ideeën of ‘gissingen’. (Bijvoorbeeld: Partner A, die thuiskomt van zijn werk, vertelt Partner B vaak over de afgelopen werkdag. Partner B, met een gezicht vol woede en haat, plotselinge bewegingen en pogingen om het gesprek (letterlijk) te vermijden, luistert naar Partner A Partner A ziet zulke uitingen van Partner B, maar interpreteert ze heel anders. Partner B met een “reeks gevoelens” probeert de rest van de dag normaal naast Partner A te functioneren merk op dat Partner B niet oprecht is, niet congruent in werkelijkheid - waarom en met welk doel communiceer ik met deze persoon, wat wil ik uit deze communicatie halen, wat is het doel ervan, wat wil ik bereiken? De tweede is niet alleen luisteren, maar ook luisteren naar de gesprekspartner, proberen hem te begrijpen. Ten derde: wees oprecht. Je kunt jezelf eenvoudigweg de vraag stellen: “Wat wil ik hiermee zeggen?”, “Wat heeft het voor zin om dit aan mijn partner over te brengen?”. Het is mogelijk dat je door jezelf af te vragen totaal andere motieven voor communicatie ontdekt, andere behoeften die je ervaart. willen bevredigen. En misschien wel een van de belangrijkste: “Hoe eenvoudiger – des te beter”. Hoe eenvoudiger de gesprekspartner is in communicatie, hoe gemakkelijker het is om hem te begrijpen, daarom werkt deze regel in uw voordeel. Misschien zal dit artikel iemand helpen dezelfde betekenissen te vinden en deze oprecht aan anderen over te brengen.