Als we het onderwerp voortzetten, zullen we het hebben over schizoïden. De persoonlijkheid van een schizoïde onderscheidt zich door isolatie, een neiging tot afstandelijke contemplatie van het leven, emotionele externe gierigheid met een rijkdom van de innerlijke wereld, fantasie. leven, mentale originaliteit Het gedrag van een schizoïde ziet er vaak nogal pretentieus uit, t.To. past niet in de algemeen aanvaarde norm: ongebruikelijke redenering, subjectivisme, isolatie, eigenaardigheden in uiterlijk, bizarre, soms sadistische fantasieën, zwarte humor kan de boventoon voeren, oppositionele verklaringen, ongebruikelijke hobby's, enz. De belangrijkste verdedigingsmechanismen van een schizoïde: intellectualisering, terugtrekking in de wereld van de fantasie. Deze kwaliteit kan hem karakteriseren als een volwassen persoon, in staat tot bewuste zelfbeheersing. Met uitgesproken intellectualisering abstraheert de schizoïde van zijn gevoelens, scheidt zich af van emoties en verliest het vermogen om volledig te ervaren. Tegelijkertijd wekt hij de indruk droog en ongevoelig te zijn, niet in staat tot liefde en het geven van een emotionele reactie. Omdat De schizoïde 'sluit' zijn gevoelens op in de schuilhoeken van zijn ziel; het is moeilijk voor hem om ze te uiten, om ze 'te verwerken'. Opgehoopte gevoelens veroorzaken spanning en angst, die vaak worden gesomatiseerd. Het betreden van de fantasiewereld draagt, mits met mate gebruikt, bij aan gedeeltelijke emotionele bevrijding, de onthulling en realisatie van creatief potentieel. De eigenaardigheden van het denken en de persoonlijkheid van een schizoïde moeten in hun voordeel worden omgezet door het gericht genereren van originele ideeën, door middel van creatieve belichaming, het omzetten van hun ‘pretentie’ in kapitaal, het doen van wetenschappelijk onderzoek, het schrijven van boeken, schilderijen, enz. Er zijn schizoïden bekend die geld verdienden met hun intellect (Anatoly Wasserman, Sergei Mavrodi). Onder de schizoïden bevinden zich veel wetenschappers, reizigers, archeologen, programmeurs en cartografen. Als schizoïden misbruiken in een fantasiewereld ontsnappen, kan dit leiden tot verlies van verbinding met de werkelijkheid en ‘op hun eigen golflengte’ blijven in plaats van dringende problemen op te lossen. . Het vermijden van problemen geeft aanleiding tot veel angsten, autisme en daaropvolgende onaangepastheid. Wanneer hij ontsnapt in de wereld van illusies, heeft een schizoïde de neiging echte relaties te vervangen door liefde op afstand, voor ontoegankelijke objecten, ondanks de afkeer van het plannen van zijn leven, voor een betere aanpassing ervan Het zou voor een schizoïde nog steeds een goed idee zijn om tijdmanagementmanagement te leren. Voor een succesvolle aanpassing moet een schizoïde rekening houden met de kenmerken van zijn psyche. Door overgevoeligheid wordt een schizoïde snel moe van mensen, communicatie, verschillende geluiden, en wordt hij in het algemeen aangetrokken tot eenzaam werk, niet beperkt door grenzen, waar hij zijn originaliteit en vrijheid van meningsuiting in gematigde mate kan tonen van een innerlijke kern, wanneer een persoon op zichzelf kan vertrouwen bij het nemen van beslissingen, zijn eigen persoonlijke mening heeft. Met hypertrofisch individualisme verliest een persoon het vermogen om anderen te horen en de situatie objectief te beoordelen er is alleen zijn mening en de verkeerde. De originaliteit van oordelen kan veranderen in redenering, vruchteloze redenering over abstracte onderwerpen, die als enige doel heeft: de gesprekspartner te slim af zijn door middel van voortdurende bezwaren zonder zware argumenten, gericht op de juiste richting, kan bijdragen aan grondigheid, nauwgezetheid en nauwkeurigheid in het werk. Deze kwaliteit kan worden waargenomen bij ontwikkelde autistische individuen. De mate van onderdompeling in het bestudeerde probleem, perfecte nauwkeurigheid en beheersing zijn opvallend. Met uitgesproken obsessie 'bevriest' de schizoïde in een staat van onzekerheid en vruchteloze mentale kauwgom, waardoor angsten en neuroses ontstaan. Factoren die leiden tot decompensatie, zenuwinzinking. onaangepastheid: overstimulatie door communicatie, harde geluiden, etc. externe stimuli, - 2000/1500.