Codependente mensen hebben een sterk vertekend zelfbeeld. Het bestaat uit een vals zelf, doordrenkt met de overtuigingen en meningen van andere mensen, waarop de codependent vertrouwt om zichzelf te evalueren en te identificeren. Er is nog een punt waarop de codependent zich verwijdert van de realiteit. Dit is het idee van almacht, dat zijn oorsprong vindt in de kindertijd: 'Ik kan het, ik kan het aan, ik zal het beheersen', en een persoon gaat het proberen, maar zijn middelen blijken beperkt te zijn. evenals zijn capaciteiten. Deze houding komt van ouders die hun kind aanmoedigen om op jonge leeftijd verantwoordelijkheid te nemen. Hier zijn een paar voorbeelden: Een vrouw bevindt zich in een onbevredigende relatie met een man. “Ik leef een maand, kijk hoe het gaat en vertrek als het me niet bevalt.” Een maand gaat voorbij, nog eens zes maanden, de relatie wordt alleen maar erger, maar de vrouw gaat niet weg. Ze kan een relatie die niet bij haar past niet verbreken. Er ontbreekt altijd iets voor deze stap. Nog een voorbeeld. Een vrouw woont samen met een alcoholist. "Dat is het, ik ga vandaag naar bed en ik zal hem 's avonds niet bellen, ik zal niet wachten tot hij komt." Wat is het resultaat? We zien op het scherm van zijn telefoon meer dan zeven gemiste berichten en 's ochtends haar zwarte wallen onder haar ogen, omdat ze weer tot 05.00 uur op hem wachtte. Codependents denken dat ze echt de verantwoordelijkheid voor een ander kunnen nemen, zijn leven kunnen beheersen. omgaan met dingen die ze voorheen niet aankonden, hun houding ten opzichte van de situatie veranderen en er echt in geloven. Het idee van controle en macht lijkt hen heel natuurlijk en past in het beeld van hun leven, omdat dit is wat ze gewend zijn en waar ze al jaren mee leven. Maar alles heeft zijn prijs van sterke teleurstelling in iemands imago en veel schaamte. Het blijkt dat de mens niet zo almachtig is als hij zich had voorgesteld. Het is belangrijk om deze teleurstelling te ervaren en de beperkingen te zien en te accepteren. Het moment dat ik het ergens opgeef vanwege de omstandigheden, ergens waar ik niet zo sterk ben en iets niet kan, geeft iemand echt verlichting. Als iemand erin slaagt deze teleurstelling onder ogen te zien en er doorheen te komen, opent dit de weg naar innerlijke vrijheid.