Het “Impostor-syndroom” is een psychologische aandoening waarbij een persoon twijfelt aan zijn competentie en vreest dat hij op elk moment ontdekt zal worden als een “bedrieger” of “fraudeur”, ondanks de successen en verdiensten waarin hij zich kan manifesteren verschillende gebieden van het leven, waaronder werk, studie, persoonlijke relaties, enz. Dit syndroom kan leiden tot chronische stress, angst en depressie, maar ook tot beperkte persoonlijke en professionele kansen. Valerie Young, hoogleraar psychologie en expert op het gebied van het bedriegersyndroom, heeft verschillende soorten mensen geïdentificeerd die mogelijk gevoeliger zijn voor het ontwikkelen van dit syndroom: perfectionisten. - mensen die streven naar een ideaal resultaat en geloven dat ze dit nooit kunnen bereiken. Alleenstaande genieën zijn mensen die vatbaar zijn voor creatieve zelfvoorziening en niet graag afhankelijk zijn van anderen. Experts zijn mensen die alles proberen te weten en hun kennis inbrengen tot in de perfectie. Eenheden zijn mensen die gewend zijn hoge cijfers en lof te ontvangen en lijden als ze niet krijgen wat ze willen. Helden zijn mensen die vaak anderen helpen en niet gewend zijn om zelf om hulp te vragen gewend aan succes en geloven dat ze het niet kunnen verdienen. Het is echter belangrijk om te begrijpen dat het ‘impostersyndroom’ bij mensen kan voorkomen, ongeacht hun persoonlijkheidskenmerken en typen. Dit gaat vaak gepaard met interne conflicten en een gebrek aan zelfvertrouwen. Hoe weet je of je tekenen van het impostersyndroom vertoont? Het is natuurlijk het beste om dit met de hulp van een specialist te identificeren, maar de onderstaande vragen helpen ook: Heb ik het gevoel dat mijn succes noodzakelijkerwijs een gevolg is van mijn inspanningen en verdiensten. Hoe vaak twijfel ik aan mijn capaciteiten en voel ik me incompetent Ben ik bang dat anderen erachter zullen komen dat ik niet genoeg weet en mijn werk niet kan doen? Hoe gestrest voel ik mij als ik denk dat mijn collega's of bazen kritiek op mijn werk zullen hebben? Hoe vaak denk ik dat het een ongeluk was of dat ik gewoon op het juiste moment op de juiste plek ben? Vergelijk ik mezelf met andere mensen, in de overtuiging dat zij veel getalenteerder en succesvoller zijn dan ik? prestaties en successen om mijn gevoel van eigenwaarde te behouden? Ben ik bang in het bijzijn van mensen die mijn werk of professionele prestaties zouden kunnen beoordelen? Hoe vaak gebruik ik de complimenten van anderen over mijn werk om mijn vertrouwen in mijn capaciteiten te versterken? Heb ik het gevoel dat ik altijd goed moet presteren om mijn positie in een organisatie of samenleving te rechtvaardigen? Om dit syndroom te overwinnen, is het belangrijk om te werken aan het verbeteren van je zelfrespect, het erkennen van je prestaties en het erkennen dat fouten onvermijdelijk zijn? van persoonlijke en professionele groei. Het is ook nuttig om regelmatig contact te maken met anderen die uw prestaties en successen kunnen ondersteunen en prijzen. Conclusie: Hoewel het impostersyndroom geen diagnostische psychische aandoening is, ervaren veel mensen het op verschillende momenten in hun leven. Daarom is het belangrijk om de tekenen ervan tijdig op te merken en het probleem zelf of met de hulp van een specialist op te lossen. Met vriendelijke groet, uw psychotherapeut, coach, specialist in interpersoonlijke relaties, Natalya Achmedova