Hoe ontstaat een verlangen naar snoep? Gisteren was ik op bezoek bij mijn ouders. Van mijn hele grote familie ben ik de enige persoon die geen taarten en gebakjes meeneemt en de helft van het dessert op het bord kan laten liggen. Dit was niet altijd het geval, een aantal jaren geleden heb ik bewust aan dit onderwerp gewerkt, en daarvoor was ik, zoals velen, gek op snoep en chocola. Hoe ontstaat verslaving aan snoep? - De liefde voor zoet voedsel is inherent aan de natuur. Moedermelk heeft een zoetige smaak, en vanaf de kindertijd wordt de zoetheid op de tong in het hoofd stevig geassocieerd met de emoties van gelukzaligheid, veiligheid, tevredenheid en ergens zelfs liefde kind begint te worden “beloond” met snoep. Bijvoorbeeld: "Eet alle soep op - je krijgt snoep", "Gedraag je goed - haal de peperkoek uit de plank", enz. Zoete desserts worden aangevuld met alle kindervakanties - verjaardagen, evenementen op de kleuterschool, nieuwjaar. Nu zit het stevig in mijn hoofd: “Als je gelukkig wilt zijn, eet dan iets zoets.” Familietradities doen ook hun vuile werk. Snoep alleen na de lunch, slechts één snoepje per dag, een volledig verbod op snoep in geval van diathese bij kinderen, troost na negatieve emoties met snoep, obsessieve propaganda van 'gezond eten', 'pp' - al deze en andere gezinsregels creëren extra mentale stress in relaties met snoepgoed. In dit stadium kan het verlangen al ongezond, geïntensiveerd en onweerstaanbaar worden. Met zo'n bagage is iemand op volwassen leeftijd gewend om op één manier te genieten: zoete desserts in onbeperkte hoeveelheden met de snelheid van het licht. Het is logisch: hoe zoeter, hoe meer plezier, nietwaar? En veel mensen denken er niet eens aan dat deze emoties op een andere manier kunnen worden verkregen. Of sommige mensen gaan naar het andere uiterste - ze zwaaien op een emotionele schommel: eerst is er een strikt verbod, suiker is een witte dood, en dan volgt onvermijdelijk een storing in de voeding, de persoon ervaart een schuldgevoel, scheldt zichzelf uit, en met een nog grotere ijver neemt zichzelf “in de hand”, enzovoort, jarenlang. Het resultaat van dergelijke emotionele schommelingen is voorspelbaar: uitputting van het zenuwstelsel, burn-out, depressie. Dergelijke misstanden leiden niet alleen tot verstoringen op emotioneel gebied, maar ook tot een falen van het hormonale systeem, een falen van de microflora. Het risico op verschillende ziekten, bijvoorbeeld diabetes, neemt toe. Daarom is de eerste stap bij het overwinnen van hunkeren naar suiker het maken van een lange lijst met manieren waarop je nog steeds van het leven kunt genieten. Creatie? Wandelingen in het park? Kwaliteitsrust? Badhuis? Welke andere punten zou u aangeven? Wat zijn enkele manieren om van het leven te genieten zonder snoep? Zijn er genoeg om elke dag de zoetheid van het leven te voelen? En de tweede belangrijke stap is om te stoppen met het bevredigen van je emotionele behoeften met behulp van snoepjes (ik ben verdrietig - ik eet een hele taart en kalmeer, ik ') ik verveel me - ik ga thee drinken met koekjes, ik ben moe - ik ga nog meer eten kauwen). Als je verdrietig bent, zoek er dan zelf achter of in therapie bij een psycholoog; als je je verveelt, bedenk dan hoe je variatie en vreugde in je leven kunt brengen. Ik vraag me af hoe het met jou en je kinderen gaat met snoep? Schrijf in de reacties. Ekaterina online psycholoog. Videoconsulten in messengers +7(914)709-32-71