Hoe je je kunt verbergen voor de liefde De jonge vrouw was het wachten op de komst van de prins beu. Eenzaamheid maakte haar bang. En zeldzame vrouwen in het gezin kunnen bogen op het hebben van een gezin of het hebben van een betrouwbare man in de buurt. Daarom woont het meisje bij degene die haar heeft gebeld, die op een moeilijk moment in haar leven in de buurt was. Hij zegt dat hij van haar houdt, om haar geeft, en zij is hem hiervoor dankbaar. Ze speelt een liefhebbende echtgenote, lijdt stilletjes, maar in de samenleving is het samen comfortabeler. "Zonder vis is er een vis voor kanker." En een kanker is echt een vis, als je hem in een geschubd pak kleedt, zijn klauwen verbergt en gooi hem in het water, in zijn kleine vijver. Het is waar dat het voor hem niet erg comfortabel zal zijn om te zwemmen... Maar heeft iemand een comfortabel leven beloofd? En het lijkt mij dat degenen die eenzaamheid vermijden, dit al heel lang in zichzelf dragen. Zelfs alleen wonen met een “kanker” die zich ook niet gelukkig voelt en niet begrijpt waarom? We overtuigen onszelf ervan dat als we samen zijn met een man, we niet alleen zijn. Maar in feite worden we alleen gelaten met onze man en met verlangen naar de enige uitverkorene, naar wie we niet de moed hebben om naar toe te gaan. Misschien hebben we als klein meisje, bang door het vertrek van een dierbaar, belangrijk persoon, het doorstaan, maar krompen we ineen, hulden we ons in een mantel van verlatenheid voor de kou en brachten we deze dierlijke angst bij. En misschien is de angst niet meer zo groot. En we zijn al volwassen. En we kunnen 's nachts al slapen zonder dat de lamp aan is. En mijn vrienden misten mij. En je hebt geen mantel nodig. En de "kankervis" vraagt ​​om te zwemmen, en het hart kwijnt weg en is klaar om de hele wereld in zich op te nemen. Het is niet duidelijk of iedereen zijn leven echt op deze manier leidt. Sommigen doen dat, anderen niet. Meestal gebeurt het...anders. Vrouwen die hebben geleerd zich te verbergen voor de liefde, komen bij mij voor advies. Op verschillende leeftijden en in verschillende stadia van onbegrijpelijke relaties met mannen leefde ik ooit precies zo. Het kostte me veel werk om risico's te nemen, om mezelf en hem niet te laten misleiden, om oprecht te worden. En pas toen ontmoette ik liefde…