Wat is geluk voor een modern mens? Dorst naar het ontoegankelijke - dit is waar we dromen van het beruchte geluk. Maar er is hier een eeuwig probleem: een valkuil ter grootte van een ijsberg. Nadat we het ontoegankelijke hebben ontvangen, zijn we nooit voorbestemd om gelukzaligheid te bereiken, omdat in dit geval het ontoegankelijke volkomen gewoon wordt. Als gevolg hiervan is dergelijk geluk aanvankelijk van nature onrealistisch, omdat het slechts een eeuwige geest is van iets ver weg. Geluk is voor zo iemand een soort fantoom van toekomstig succes, dat gebaseerd is op de enige voorwaarde: onbereikbaar blijven. Het verlangen naar geluk zit stevig in ons hoofd en we realiseren ons niet langer dat we het nooit zullen bereiken. Dit is vergelijkbaar met het werk van Sisyphus. We kunnen voor onbepaalde tijd een zware last dragen in de hoop in ruil daarvoor de langverwachte vrijheid te verwerven, maar de waarheid is dat dit allemaal nooit zal gebeuren in de hypnotiserende kracht van onze hersenen. Een persoon rent voortdurend als een eekhoorn in een wiel op zoek naar spookachtige doelen. Elke cirkel is een duidelijke illusie van vooruitgang. Voortdurend verschijnende waarden worden scherp minder naarmate ze dichterbij zijn. Doelen verdwijnen, maar de droom van een niet-bestaande toekomst blijft bestaan. Een patroon dat al eeuwenlang op de proef wordt gesteld. En een lichte waas van geluk is slechts een dekmantel voor het eigen onvermogen om hier en nu te leven. Een wellustige illusie, die fluistert: “hier is het al heel dichtbij...”. Het eeuwige ‘bijna’ is lijdend en onverbiddelijk, als een sprong zonder parachute. Omdat er op dit moment geen plaats is voor ‘toen en toen’. Op het huidige moment is er niets ontoegankelijk, er is alleen een tastbaar 'nu' - kristalzuiverheid. Dit is de aard van utopische verlangens - wegrennen van het leven naar iets dat niet bestaat. In de toekomst krijg je misschien niet waar je voor betaald hebt, maar nu ben je de geneugten van het echte leven al kwijt. Oneerlijke ruil. Het is onmogelijk om plotseling gelukkig te worden. Of je bent altijd gelukkig op je eigen manier, of nooit. Alle meditatieve praktijken komen neer op het specifiek focussen op het leven op dit moment, zonder dromen over de toekomst. Dit is de essentie van nirvana: eeuwig leven op het blijvende moment. In feite hangt alles helemaal niet af van doelen. Het probleem is voortdurend het beste verwachten. Zij zijn degenen die de unieke kans om hier en nu te leven bederven. Daarom is er sprake van een ideale relatie als je geliefde bij je past zoals hij al is. En niet zoals hij in je dromen zou moeten zijn. Anders verandert je eigen ontevredenheid over het leven in een partner van wie je steeds meer verwacht. Het resultaat is een constante drang naar nieuwe poses, dure cadeaus, ervaringen, fantastisch mooie luchtige en tastbare kastelen. Je zult altijd meer en alles willen, omdat het onbereikbare een prioriteit blijft. Door jezelf te accepteren, kun je je leven accepteren. Bewustzijn is essentieel om duidelijk te zien wat er gebeurt en niet in dromen te leven. Dit zal je van blinde illusies beroven, door helderheid zul je zien en je van gehechtheden ontdoen, de smaak van het leven zal verschijnen. Bij het nastreven van geluk kan een persoon niet uit het raamwerk en de verboden breken. Hij moet sterk, moedig, onomstreden en zelfs heilig blijven! En ook een auto van een modern merk, een prestigieuze baan, een partner die bij iedereen jaloezie en status veroorzaakt. Je kunt onbeperkt doorgaan. Maar is het het waard? Toch zal dit leiden tot eeuwige teleurstelling en gebrek aan iets. Wat onbereikbaar is, zal dat blijven. Het bedriegt en verwart alleen maar de zaken, zodat we nooit ontdekken dat er kwaad opzet in het spel is. Hier ligt de wortel van alle teleurstellingen. Tenslotte, als je krijgt wat je wilt, verwacht je een beloning, maar wat je krijgt is wederom bedrog. Je kunt jezelf een aantal minuten lang overgeven aan illusoir geluk, totdat het vat van het onbereikbare eindelijk leeg is. En dan? De stemming wordt zwart, er ontstaat een leegte en de noodzaak om deze te vullen ligt niet in het leven, maar in ieder geval aan de grenzen van de toekomst. Als gevolg daarvan haasten we ons opnieuw op zoek naar nieuwe dromen over het onvermijdelijke toekomstige geluk. Deze keer voor iedereen. En het is heel eng om dit te verliezen. En een nooit duttend verlangen om jouw leven te maken.