Het is moeilijk te begrijpen wat respect voor een man is. “Niet alle mannen kunnen en moeten gerespecteerd worden” Ten eerste wordt een man door een vrouw geschapen. En als er een man naast je staat die je “niet kunt respecteren”, dan is dit ook jouw verantwoordelijkheid. Ten tweede zijn we in eerste instantie allemaal delen van God. En ik, en mijn man, en onze kinderen, en de verkoopster, en de postbode, en zelfs de dakloze op het station. We zijn allemaal van oorsprong puur en hebben dezelfde eigenschappen als God. Het is gewoon dat wij druppels zijn, en hij de oceaan. Ten derde weten we allemaal dat elk ‘ik kan niet’ in de eerste plaats ‘ik wil niet’ betekent. Het is gemakkelijker om te zeggen dat een geliefde geen respect verdient, dan om hem te leren respecteren. Respect begint met acceptatie. Ik, als vrouw, moet mijn man VOLLEDIG accepteren zoals hij is. We horen dit vaak, maar hoe vaak doen we het? Het is tenslotte zo moeilijk om het volledig te accepteren: - Met al zijn tekortkomingen. - Met al zijn familie en vrienden. - Met zijn levensomstandigheden (appartement of gebrek daaraan, groot of klein salaris, etc.) - Met al zijn hobby's en interesses. - Met al zijn kijk op het leven. Je wacht altijd tot hij verandert. Hij zal meer gaan verdienen, zal niet langer afhankelijk zijn van de mening van zijn moeder of vrienden, zal eindelijk aan God gaan denken... Het is zo moeilijk te accepteren dat hij NIET ZAL VERANDEREN. Maar alleen dan is respect mogelijk. Als ik naar mijn man kijk en tegen hem zeg: ‘Ja.’ Volledig, zonder uitzondering, zeg ik “Ja” tegen hem en alles wat met hem te maken heeft. Dit is nederigheid. Acceptatie dat hij VOOR ALTIJD hetzelfde zal blijven zoals hij nu is. Er is een goed gezegde over dit onderwerp: "Als een man trouwt, vraagt ​​hij maar één ding:" Laat haar voor altijd zo blijven. Maar ze is aan het veranderen. Als een vrouw trouwt, hoopt ze dat hij zal veranderen. Maar hij verandert niet.’ Dit is de natuur – en daar kunnen we niet tegenin gaan. Een vrouw is veranderlijk, zoals het weer, zoals de wind, als een veer. Haar humeur, gedachten en opvattingen veranderen. De man is stabiel, als een muur, als een rots, als een enorme locomotief. Zijn hele leven hangt hij dezelfde opvattingen aan. Als we hem vragen om te veranderen, vragen we hem feitelijk om een ​​vrouw te worden. Verander je aard, herschik je moleculaire verbindingen en verander van graniet in plasticine. “Respect hebben voor mijn man verandert niets aan mijn leven.” Gebaseerd op het Vedische concept is een man het hoofd. Dit betekent dat het welzijn van het hele gezin afhangt van wat hij doet en hoe hij het doet. En het wordt meteen duidelijk dat de vrouw de nek is. En ze draait haar hoofd. Ze kiest waar het hoofd eruit ziet en wat het creëert. Deze rol is erg belangrijk: als je de verkeerde kant op draait, kom je misschien in een schuur terecht in plaats van in een bloementuin. En als u ‘uw hoofd heen en weer draait’, komt u misschien nergens en wordt u ook zeeziek. Als een man een auto is, dan is de energie van een vrouw brandstof. Als we de auto niet tanken, rijdt hij niet. Daarnaast is het heel belangrijk waarmee we het vullen. Het kan verdund zijn en van slechte kwaliteit. En dan zal de rit slecht zijn en zal hij snel kapot gaan. Of je kunt goed zijn, waardoor je meer kracht en minder problemen krijgt. Onze houding ten opzichte van onze man is zijn brandstof. En het beste van alles is respect. Wanneer een vrouw haar man respecteert, verandert hun leven: - Iedereen om hem heen begint hem automatisch te respecteren. - Hij krijgt een goede baan of samenwerking aangeboden. - Er verschijnen goede vrienden die helpen in moeilijke tijden. - Geld komt gemakkelijker in het gezin - en in grotere hoeveelheden. En dit gebeurt vanzelf. Dit is iets dat een vrouw echt kan veranderen in haar gezinsleven. Dit is precies de manier waarop u uw man en zijn verdiensten kunt beïnvloeden. Begin hem te respecteren. “Ik kan zonder hem!” Het idee van onafhankelijkheid en zelfvoorziening is nu zo populair. Vrouwen streven ernaar carrière te maken, gaan niet met zwangerschapsverlof om hun baan niet te verliezen, en proberen meer te verdienen dan hun echtgenoten. Bovendien streven ouders van meisjes er met alle macht naar om hen een ‘goede opleiding’ te geven. Het lijkt hen dat hun dochter, nadat ze een goed beroep heeft gekregen, gelukkig zal zijn. Ze zal wel in haar levensonderhoud kunnen voorzien, anders weet je het nooit. En inderdaad: ‘je weet maar nooit’ komt steeds vaker voor. Gezinnen vallen uit elkaar, meisjes blijven achter met kinderen in hun armen - en nu.