Als je aan beroemdheden in de wereld van de psychologie denkt, is de naam Sigmund Freud vaak de eerste die ter sprake komt. Hij was het die de psychoanalyse en vele ideeën in onze wereld bracht waarover psychologen nog steeds discussiëren. En dan is er nog deze verbazingwekkende fase in de ontwikkeling van kinderen, de latente periode. Het is een tijd in de kindertijd die gevuld is met potentiële en opvallende momenten waarin je wordt ondergedompeld in het leren over de stadia van de menselijke ontwikkeling. Laten we dit concept eens nader bekijken en begrijpen wat het voor Freud betekende. De latente periode is volgens Freud een fase van relatieve rust die zich voordoet tussen zes jaar en de puberteit. Dit is het moment waarop de psychoseksuele ontwikkeling wordt opgeschort. Freud geloofde dat de seksuele energie van kinderen in deze fase onderdrukt of ‘latent’ is en dat kinderen zich in plaats daarvan concentreren op leren, vriendschappen, hobby’s en andere niet-seksuele interesses. Door een pauze te nemen in de dagelijkse routine kunnen kinderen belangrijke vaardigheden leren en vriendschappen sluiten. En dit zijn niet alleen maar vrienden; zij zijn degenen die blijven hangen en op de lange termijn levens verrijken. Je vraagt ​​je misschien af ​​waarom deze latentieperiode belangrijk is. Het punt is: deze weinig bekende factor zorgt ervoor dat alles soepel verloopt. Zie het als de magie achter de schermen, waardoor aanpassingen kunnen worden gedaan en ervoor wordt gezorgd dat alles op rolletjes loopt voordat er tekenen of symptomen verschijnen. Timing is de sleutel, toch? We moeten alert zijn en klaar voor alles wat het leven ons vervolgens te bieden heeft. Hier kun je geen stappen overslaan of achterop raken! Freud beschouwde deze fase als uiterst belangrijk, niet alleen voor de intellectuele ontwikkeling en vriendschappen, maar ook voor de vorming van onze essentie. Zonder te vroeg in de moeilijke fases van het opgroeien te vervallen, hebben kinderen de vrijheid om de wereld om hen heen te verkennen, nieuwe kennis op te doen en een sterke basis voor hun toekomst te leggen. Dit is het moment waarop vriendschappen worden gevormd zonder de complicaties van romantische gevoelens, die volgens Freud essentieel zijn voor de ontwikkeling van gezonde sociale vaardigheden. Als we in deze tussenfase duiken, zien we echt het wonder van het opgroeien, de overgang van de kindertijd naar de volwassenheid . Deze impuls doet ons beseffen hoe belangrijk de rol is die avonturen uit de kindertijd spelen bij de vorming van ons als volwassenen. Volgens Freud zijn al die ervaringen en relaties die we verzamelen als souvenirs van onze jeugd dus niet alleen maar herinneringen. In het grote geheel spelen deze elementen een grote rol bij het vormgeven van onze identiteit en het beïnvloeden van ons gedrag in de loop van de tijd. Laten we dus dieper ingaan op wat Freud werkelijk bedoelde toen hij sprak over de latentieperiode. Dit is in wezen de fase waarin leren en vriendschap centraal staan. Dit benadrukt echt het idee dat onze kinderjaren de basis leggen voor de mensen waarin we opgroeien. Het gaat niet alleen om fysieke groei of leren fietsen. Deze eerste hoofdstukken van ons levensverhaal zijn dus uiterst belangrijk. Ze vormen de basis voor de manier waarop we omgaan met emoties en hoe we later in ons leven contact maken met anderen. Door Freuds gedachten over de latente periode te verkennen, wordt duidelijk hoe we groeien en veranderen. Het laat zien hoe elk hoofdstuk van ons leven iets unieks in de mix brengt en ons vormgeeft. Het is alsof hij voor onze ogen een rijke, complexe kaart van de menselijke ontwikkeling schildert. #LatencyPeriod