Gegroet, beste lezers! Er zijn de volgende soorten dieven: Onderzoeker of Criticus stelt voortdurend vragen die duidelijk niet over zijn lange neus gaan hij begint kritiek te leveren, waarbij hij al onze prestaties achterwege laat en ons vertelt hoe we ons beter kunnen gedragen. In de Karpman-driehoek komt deze rolpositie overeen met de vervolger. In Berne's systeem van transactionele analyse, met de kritische ouder Hij begint zichzelf te verdedigen. Voelt zich waardeloos. Probeert iedereen een fout te voorkomen om de onderzoeker niet teleur te stellen. En de onderzoeker absorbeert de angst, onrust en ongerustheid van zijn slachtoffer. Natuurlijk hebben onze dierbaren daar recht op geef ons waardevolle feedback. Een onderscheidend kenmerk van de onderzoeker is dat we alleen kritiek horen, en op basis van wat niet overeenkomt met de idealen van de criticus zelf. Dit is een nog agressiever gedragsmodel. Afperser of Vogelverschrikker. Wanneer een persoon een ander intimideert en zich voedt met de energie van angst. Nogmaals, de analogie met de vervolger-beul (Karpman) en de straffende ouder (Bern). Bovendien beschouwt de afperser zichzelf vaak als een goede ziel. Hij probeert tenslotte met de ander te 'redeneren'. De dreiging kan rechtstreeks van hem komen - 'als je niet naar mij luistert, geef ik je geen geld' Of van de hele wereld tegelijk - 'jij'. krijg geen kinderen", "je krijgt kanker", enz. Natuurlijk hebben onze dierbaren het recht om te waarschuwen. Maar voor een waarschuwing is één keer genoeg (nou ja, maximaal drie, zoals in sprookjes). En als de afperser ons voortdurend bang maakt, zijn we erg lekker voor hem. Arm ding bijvoorbeeld. Dit is degene die altijd tegen iedereen klaagt, voortdurend de aandacht op zichzelf eist en gedurende 10 minuten gesproken berichten achterlaat over hoe moeilijk het voor hem is. In de driehoek van Karpman correspondeert hij met het slachtoffer dat Bern voortdurend energie steelt aandacht vragen in de vorm van medelijden. Nadat je met zulke mensen hebt gecommuniceerd, voel je je leeg en plakkerig, hoewel het lijkt alsof je een goede daad hebt verricht - geluisterd en geholpen... Soms bevindt ieder van ons zich in de positie van een kind, waar het zo belangrijk is voor een geliefde op de wond blazen. Maar als we ons altijd in deze positie bevinden, gemakkelijk in tranen uitbarsten en de wereld als oneerlijk en slecht beschouwen, dan is dit een duidelijke bel dat we door onze beschuldigingen anderen 'opeten'. En de laatste rol is gesloten. een persoon zal trots stil zijn, voor iedereen die uiterlijk laat zien dat hij zich slecht voelt. Hij trekt zich in zichzelf terug alsof hij in een pot zit. Maar de pot is transparant, iedereen om zich heen ziet dat hij zich slecht voelt, vraagt, probeert te helpen geeft geen antwoord, is stil, wendt zich af. En hij voedt zich ook met de energie van aandacht, en ontvangt die daardoor nog meer. Wie heeft je beledigd? Of nog erger: laten we praten, het conflict oplossen? En als reactie hierop valt er een doodse stilte. Onze problemen doorstaan ​​zonder anderen erbij te betrekken is de positie van een volwassene. Maar het is ook wenselijk dat anderen dat niet weten we hebben problemen. Anders creëren we het beeld van een eenzame en beledigde held. Ik nodig u uit om meningen uit te wisselen over deze informatie. Lezers, moet ik de meditaties en praktijken die ik gebruik in mijn consultaties met u delen? Ik ben een psycholoog, een specialist in psychosomatische therapie en de Germaanse Nieuwe Geneeskunde, een regressoloog, een expert in werken met het onderbewustzijn, NLP, EOT, ik ken hypnose. Ik werk met gevoelens, emoties, overtuigingen en meer. Meer details op de website: https://old-stocks.ru