Een mens zoekt en vindt de zin van het leven niet. Hij gaat op de bank liggen en lijdt, wordt depressief, lijdt, soms komt het tot zelfmoord. Natuurlijk gebeurt er om te beginnen iets met hem, iets lukt niet, en dan begint hij te generaliseren - dat ALLES slecht is. , dat hij NOOIT iets heeft. Het wil en zal niet lukken dat NIEMAND hem OOIT begrijpt, dat het onmogelijk is om zo te leven, dat het leven over het algemeen zinloos is. Of hij beseft dat hij niet leeft zoals hij wil. Of dat hij al veel bereikt heeft, maar er niet gelukkiger van wordt. Hoe werkt dit? Onze geest is verantwoordelijk voor de betekenis, onze emoties zijn verantwoordelijk voor geluk. Als emoties worden onderdrukt, jezelf niet worden toegestaan, als slecht, onaanvaardbaar, abnormaal worden beschouwd, afgewezen, begint de zoektocht naar betekenis. Vroeg of laat eindigt de zoektocht in teleurstelling, verdriet en soms tragedie. En dit alles gebeurde eigenlijk veel eerder. Als kind prezen en scholden mijn ouders mij uit. Ze prezen mij vanwege mijn goede studie en gezondheid, scholden mij uit vanwege slecht gedrag en slechte cijfers, en verweten mij dat ik ziek was. Wat kinderen vaak van hun ouders horen: ‘Je moet goed studeren!’, ‘Je moet naar de universiteit’, ‘Je mag niet huilen’, ‘Er werd niet naar je mening gevraagd’, ‘Je moet naar je moeder luisteren’, ‘Don 'Kom niet in de problemen', 'Je moet trouwen', 'Wie zal vrienden met je worden?', 'Wie zal je tot vrouw nemen?', 'Wie heeft je nodig?' enz. enz. Ouders vertellen ons dat het beste wat er in het leven kan gebeuren, het huwelijk, het werk en kinderen is. In werkelijkheid is geluk het beste wat er kan gebeuren. Geluk is maximale persoonlijke vervulling op elk gebied van het leven, in elk bedrijf, in elke relatie, in alles wat iemand ZELF wil proberen. Geluk is niet van tevoren bedachte betekenissen, niet de houding van andere mensen, niet de regels van andere mensen (zelfs ouders en grootouders!), maar het plezier van het leven. Je kunt plezier uit het leven halen door JOUW interne richtlijnen te volgen, en niet door opgelegde regels en speculaties. Gelukkig zijn er ouders die hun kinderen niet leren wat ze moeten zijn, wat voor soort mensen ze moeten opgroeien, en die er niet op staan ​​dat ze moeten opgroeien. De belangrijkste taak van kinderen is om in het directe leven de verwachtingen van hun ouders niet te misleiden. Zulke ouders lopen onder ons. En hun kinderen kunnen gelukkig worden en van het leven genieten. Ik wens je levensvreugde! Uw psychotherapeut. Beste lezers, bedankt voor uw aandacht voor mijn artikelen! Bel voor mijn advies +7 (950) 026-67-62 of volg de link