“Goede psychologen komen van de meest “getraumatiseerde” cliënten”, vertelde een prachtige fee uit de psychotherapie me ooit. En aangezien ik een erg ‘getraumatiseerde’ cliënt was, geloofde ik haar. Zolang ik mij kan herinneren, heb ik er altijd naar gestreefd om iedereen te helpen. Zelfs de naam Anna wordt vanuit het Grieks vertaald als ‘barmhartig, genade’. Daarom besloot ik resoluut dat ik dokter wilde worden. Maar in mijn werk ontbrak het mij altijd aan feedback. Als cytoloog bestudeerde ik elke dag miljoenen cellen onder een microscoop, ik zag hoe tientallen ziekten er op cellulair niveau uitzagen, maar ik zag niet deze mensen die onder hun problemen leden. Waarom voor sommige mensen het leven gemakkelijk en soepel is, terwijl het voor anderen een reeks eindeloze problemen, obstakels en ziekten is - vroeg ik mezelf af. De gedachte dat dit allemaal karma/het lot/de straf van God was (onderstreep wat van toepassing is) maakte mij depressief. En ik was op zoek naar antwoorden op deze eeuwige vragen. Maar blijkbaar besloot het Universum mij te helpen. En nu is mijn kind geboren, zo gewenst en langverwacht. Hij werd die katalysator, die reflector van mijn onbewuste programma's, waarvoor ik me zo lang verborgen had gehouden. Met elk jaar dat ik moeder was, zonk ik dieper en dieper weg in de afgrond van pijn en angst. Ik probeerde voor mezelf weg te rennen zolang ik de kracht had. Trainingen over een gelukkig leven, seminars over succesvol succes - dit alles heeft mijn schuldgevoelens alleen maar vergroot, en mijn innerlijke stem klonk luider: "Je bent een slechte moeder." Ik zocht naar antwoorden op de vraag waarom ik me zo slecht voelde. Waarom wordt een kind zo vaak ziek? Waarom luistert hij helemaal niet naar mij? Waarom staat uw relatie met uw man op het punt van scheiden? Waarom heb ik anderhalf jaar niet met mijn schoonmoeder gecommuniceerd? Waarom voel ik me elke ochtend zo moe, alsof ik 90 jaar oud ben en morgen mijn begrafenis is?? Maar noch het honoursdiploma van de medische universiteit, noch de tientallen boeken die ik over psychologie las, gaven mij het antwoord. En toen de pijn zo sterk werd, besloot ik te zoeken - op zoek naar een echte meester in psychotherapie. Ik vond het volkomen per ongeluk: een van mijn vrienden liet een link naar de site achter onder de reacties. Ik herinner me het eerste consult, een ijzige dag op 11 januari: ik heb keelpijn, temperatuur 38, vrijwel geen stem, maar ik heb een enorme angst om te communiceren via Skype. Ik had één zeer opwindend verzoek, maar we hebben er drie kunnen regelen. En het was alsof er vleugels van hoop in mij groeiden dat ik mijn leven kon veranderen, dat niet alles vooraf bepaald is en dat alles mijn keuze is. Mijn onbewuste verheugde zich: eindelijk deed ze het! En onmiddellijk begonnen tientallen andere onvoltooide programma's te verschijnen. Maar ik wist dat er geen weg meer terug was, ik had al mijn bruggen verbrand. En ze liep verder door de ondoordringbare jungle van haar pijn. Consulten en daarna training in de Satori Healing® psychotherapiemethode, die echt werkte. Geleidelijk leerde ik mezelf te genezen en besefte ik dat ik anderen wilde helpen. Kleuren begonnen in het leven te verschijnen, zwart en grijs veranderden in kleur. Ik besefte dat hardlopen zinloos is: ik moet stoppen en mezelf gaan horen. Nu weet ik hoe je een rustige en begripvolle moeder kunt zijn, maar tegelijkertijd geen fervente spreker kunt zijn; hoe kun je een liefhebbende echtgenote zijn, maar tegelijkertijd niet vasthouden aan het huwelijk als het laatste bastion van hoop; hoe je een goede schoondochter en dochter kunt zijn, maar tegelijkertijd niet verwoed je persoonlijke grenzen verdedigt; hoe je 's ochtends wakker kunt worden met het verlangen om wakker te worden. In deze blog geef ik je geen advies over hoe je correct kunt leven, zodat je man gehoorzaam is, je kind ideaal is en je elke dag straalt van röntgenstralen van geluk. Maar ik zal echte verhalen uit mijn leven delen, uit de levens van veel moeders en vrouwen die zichzelf en hun wereld konden horen en veranderen. Zoals ze zeggen, verschijnt de weg onder de voeten van degenen die lopen..