Niemand wordt vergeten! Niets wordt vergeten! Mensen die in de 21e eeuw leven, kunnen onbewust het lot (negatieve scenario's en niet-gereageerde emoties) van hun voorouders in zich dragen. Onderdrukt en vergeten, slachtoffers en doden, slachtoffers en moordenaars. Dit fenomeen wordt ‘identificatie of verwevenheid met het lot van voorouders’ genoemd. Laat me met voorbeelden uitleggen hoe dit zich manifesteert: De jongeman kon het mysterieuze symptoom niet genezen. In een stressvolle situatie verspreidde zich een brandende, scherpe pijn naar het midden van zijn borst en rug, waardoor hij verdoofd raakte. Dit weerhield hem er enorm van om te handelen en de nodige tijdige beslissingen te nemen. In de regeling bleek dat hij het lot van een van zijn overgrootvaders in zich droeg, die tijdens de burgeroorlog stierf door een bajonetslag. De vrouw klaagde over geblokkeerde stem en keelpijn. Dit kwam vooral naar voren tijdens gesprekken met superieuren. De regeling toonde het verband van deze vrouw met het lot van een vrouw uit de vijfde generatie, die niet uit liefde getrouwd was en zelfmoord pleegde. De vrouw bezocht herhaaldelijk de massagetherapeut en klaagde over acute pijn in haar hele rug. De sessies boden verlichting voor een paar weken. Toen herhaalde alles zich opnieuw. In het sterrenbeeld werd duidelijk dat de vrouw met haar symptoom haar jongere tweelingbroer herinnerde, die stierf op de dag van de geboorte. Wat er gebeurt is gebaseerd op zeer oude, diepe, onbewuste mechanismen van de menselijke psyche: 1) Loyaliteit aan familieleden In de oudheid was een persoon die uit de stam werd verdreven immers gedoemd tot een wisse dood. En om in aanmerking te komen voor lidmaatschap en veiligheid moest hij de hele stam dienen, bijdragen aan het voortbestaan ​​van de stam, met geheel zijn ziel en lichaam toegewijd zijn aan zijn stam. Een persoon, geboren in zijn gezin, is op de een of andere manier doordrenkt van de gewoonten en waarden, scenario's en stereotypen van dit gezin. Ze worden als een estafettestokje van generatie op generatie doorgegeven. Zo ontstaan ​​familiemythen: ‘Alle vrouwen in onze familie verliezen mannen’, ‘Alle mannen in de familie zijn zwak’, ‘Pas op voor zwangerschap – de eerste kinderen in onze familie. familie ziek wordt”, enz. Dit lijkt sterk op de loyaliteit van de fans aan hun club: iedereen draagt ​​witte en blauwe sjaals, en ik zal witte en blauwe sjaals dragen. De hele familie draagt ​​sjaals van lijden, en ik zal lijden voor het bedrijf, ik zal succes weigeren. 2) de wens van een persoon om de integriteit van het gezin te behouden. Als in de oudheid de smid van een stam stierf, was er een nieuwe smid nodig. Net als een jager, vroedvrouw, priester of krijger. En de stam verving degene die was vertrokken door een nieuwe, zonder de nieuwkomer echt om toestemming te vragen. Het was een opdracht die niet geweigerd kon worden. Het moet zo zijn. In het familiesysteem vervingen sommigen anderen, of offerden ze zichzelf zelfs op voor het voortbestaan ​​van de hele clan. Dit was een essentiële noodzaak. En in de moderne wereld blijft dit fenomeen onbewust bestaan. Voor het effectieve bestaan ​​van een systeem zijn immers alle elementen ervan noodzakelijk. Haal een stuur of zelfs een versnellingspook van de auto en het is onwaarschijnlijk dat hij ergens heen gaat. Het zit dus in de familie. Als je iemand bent vergeten of iemand niet respecteert, wees dan zo vriendelijk om het reservewiel uit de kofferbak te halen - iemand uit de familie zal onbewust de rol spelen en het lot van de vergeten persoon dragen. Als een vrouw bijvoorbeeld haar alcoholische ex-man niet respecteert, kan haar zoon, net als zijn vader, een neiging tot alcoholisme vertonen, d.w.z. herhaal zijn lot. Een nieuwe kijk op de dingen Hoe je het ook bekijkt, het resultaat is hetzelfde: in plaats van te verminderen, wordt het lijden alleen maar groter. Nu is het niet slechts één persoon die lijdt, maar velen. Het lijden van een afstammeling is niet alleen nutteloos (het verleden kan niet worden veranderd, het is al gebeurd), maar vergroot ook de pijn van de voorouders (al mijn offers zijn tevergeefs - de nakomelingen lijden en herhalen wat er met mij is gebeurd). Begrijp dit, je hoeft alleen maar de positie van de voorouder in te nemen en door zijn ogen naar de situatie te kijken. Stel je voor dat een grootvader - een oorlogsveteraan - zonder been naar huis terugkeerde, alle moeilijkheden en ontberingen overwon, zijn leven redde, het zijne. familie, voedde zijn kinderen op, en ziet plotseling zijn kleinzoon proberen zijn been af ​​te zagen met een ijzerzaag.