Van de auteur: Serie “grappige verhalen” Een verhaal over hoe we informatie horen, waarnemen en doorgeven Toen ik samen met een collega een training gaf over relatieonderzoek, klaagde een van de deelnemers dat hij een onaangenaam incident had op het werk. Hij sprak met een collega in het bijzijn van andere mensen, en ontdekte toen waar dit gesprek op uitliep, hoe ver het afweek van wat hij en de collega daadwerkelijk zeiden. Bovendien waren de metamorfoses van het gesprek duidelijk niet in het voordeel van de deelnemer, en hij voelde zich erg beledigd. Nadat ik de situatie had besproken, stelde ik voor een klein experimentspel uit te voeren dat bij veel psychologen bekend is: 'Broken Phone' experiment is als volgt. De coach en één vrijwillige deelnemer blijven op kantoor. De rest gaat de deur uit. De trainer vertelt een verhaal aan die deelnemer, vervolgens komt er iemand uit de rest van de groep binnen en de eerste deelnemer vertelt het verhaal aan de persoon die binnenkwam. Hij stelt eerst vragen als hij iets wil verduidelijken. Dan komt er een derde binnen en de tweede vertelt hem het verhaal. En zo verder totdat alle deelnemers zich weer op kantoor verzamelen. De eerste paar deelnemers hebben meestal het genoegen de metamorfosen van de geschiedenis van begin tot eind te observeren. Dus vertelde ik dit verhaal aan de eerste deelnemer toen we alleen op kantoor waren: “Het hoofd van een van de ondernemingen, Ivan Ivanovitsj. was te laat op de conferentie, belde zijn secretaris en vroeg om zijn vrouw, die binnenkort zou bellen, de volgende informatie door te geven: ik ben te laat op het werk, ik kom langs om onderweg bloemen te kopen. Laten we elkaar ontmoeten in de buurt van het café, en daar wachten we op je moeder. Vergeet niet onze favoriete hond Jack uit te laten, hem voor mij te krabben en hem te vertellen dat zijn baasje hem mist.” De eerste deelnemer bracht de informatie nauwkeurig over aan de tweede, de tweede had geen vragen. De tweede deelnemer vervormde de informatie enigszins bij het doorgeven aan de derde, maar niet significant. Ik was al bang, wat als het verhaal in zijn geheel met de juiste betekenis zou worden naverteld en het experiment zou mislukken. Maar na ongeveer vijf of zes deelnemers begonnen serieuzere metamorfoses: - Over het algemeen zegt de directeur tegen zijn secretaris: “ Mijn vrouw zal bellen, je vindt haar niet erg.' Zeg niet dat ik hier op mijn werk ben. Laat hem met Jack gaan wandelen. 'Jij en ik gaan eerst naar een café, ik koop wat bloemen voor je, en dan ga ik mijn schoonmoeder ontmoeten op het station,' zei Sasha enthousiast tegen Artem. 'En wie is Jack?' - Artem begreep het niet. "Nou, dit is een arrogante, stinkende hond waar iedereen behoorlijk moe van is", antwoordde Sasha zonder aarzeling, alsof het zijn hond was... Vervolgens een vrouw van ongeveer 45 jaar genaamd Olga. kwam het kantoor binnen en dit is wat ze van Artem hoorde: “Kortom, de man wil niet naar huis, zijn vrouw heeft iedereen lastiggevallen met haar stinkende honden, en dan komt zijn schoonmoeder. Over het algemeen besloot de man uit verdriet zijn secretaresse bloemen te geven en met haar mee te gaan naar een café om te ontspannen. Olga luisterde, trok verbaasd haar wenkbrauwen op, grinnikte afkeurend en vertelde Igor, die binnenkwam, hoe het ging. was: “Deze jongens zijn allemaal zo, niemand weet waar ze zijn.” , alleen om niet thuis te zijn, met allerlei jonge geheime meisjes, en een vrouw moet uit eenzaamheid honden halen. Het is goed dat moeder soms op bezoek komt. Er is tenminste iets te doen.' - Wat is ze aan het doen? – vroeg Igor ongelovig. “Wat kan een vrouw nog meer doen – een kapper, een schoonheidssalon, winkelen, fitness – je moet voor jezelf zorgen, anders neemt de geheime dame eindelijk haar man mee!” – Olga reageerde emotioneel. - En natuurlijk moet je ook nadenken over de hond Jack, en wat je thuis moet koken voor het avondeten, het huishouden is groot, zei Igor tegen Natalya: “Ze vertelden me dit verhaal: terwijl een man dag en nacht werkt en probeert meer verdienen, zijn vrouw geeft zijn geld uit aan zichzelf, Jack, en zijn moeder nodigt hem voortdurend uit voor een bezoek. dat de vrouw en haar hond Jack hun haar bij de kapper lieten knippen en boodschappen gingen doen.