De afgelopen jaren is de kwestie van emigratie steeds relevanter geworden. Emigratie is een crisis die gepaard gaat met een hoge mate van stress waarmee elke herplaatser te maken krijgt. Het zou een goed idee zijn om u voor te bereiden op de verhuizing (rond al uw zaken af, bestudeer de cultuur, taal, wetten). Helaas werden we in de herfst van 22 jaar geconfronteerd met een groot aantal spontane emigraties, die nog meer stress en moeilijkheden met zich meebrachten. Er zijn verschillende classificaties van de stadia van aanpassing aan emigratie. Ik zal je de eenvoudigste geven, het zal je helpen beslissen waar je nu bent. Euforie of charme. De wereld wordt gezien in roze tinten, plezier, gelukzaligheid en interesse. Kennismaken met het nieuwe systeem. Je begint de oude plek met de nieuwe te vergelijken, vaak niet in het voordeel van het nieuwe land. Je krijgt te maken met uitdagingen en culturele verschillen. Je hebt moeite met het begrijpen van wat er in dit land gebeurt. Heimwee. Geassocieerd met het leren van nieuwe regels, taal, cultuur. De vraag naar zelfrealisatie kan zich voordoen. Vaak zijn er depressieve, apathische toestanden, woede, irritatie, eenzaamheid. Het hoogtepunt van de crisis is de verergering van alle negatieve ervaringen, wanneer je óf jezelf moet overwinnen en je moet beginnen aan te passen, óf het moet opgeven, het vertrouwen in je eigen kunnen moet verliezen en naar huis moet terugkeren. Assimilatie en biculturalisme. Er ontstaat een duidelijk begrip van hoe je op een nieuwe plek moet leven, de irritatie verdwijnt, er ontstaan ​​nieuwe contacten. Emigratie beïnvloedt het fenomeen autonomie - erbij horen. Deze kwestie is vaak een teer punt, niet alleen in verband met emigratie, maar ook met onze verkiezingen in het algemeen. (Zal mijn moeder mij accepteren als ik zangeres word en geen accountant, zoals ze altijd al wilde). Onze verbinding met familie en plaatsen is een belangrijk bolwerk voor ieder van ons; de verbinding met familie voegt kracht toe. Hoe verder we van hen verwijderd zijn, hoe minder verbonden we ons voelen. Brandstof op het vuur is dat er veel veroordeling is jegens degenen die emigreren (vooral de laatste tijd). Protesteren tegen deze connecties (ik wil niemand kennen en ik doe afstand van alles) is ook een indicator van pijn als het moeilijk is, creëer omstandigheden die zo dicht mogelijk bij jouw vertrouwde leven liggen. Eten, sporten, hobby's, slapen, dagelijkse routine. Schoonheidsdiensten zijn belangrijk voor meisjes. Als je je geboorteplaats mist, zoek dan naar je landgenoten. En nieuwe contacten opbouwen. Gelukkig zijn er nu veel chats, zijn er psychologische gemeenschappen en psychologische steungroepen. Bedenk dat u niet de enige bent die het moeilijk heeft en dat de meeste mensen u zullen begrijpen en steunen. Er zijn veel coole vrijetijdsplekken zoals Quiz, Mafia en sportsecties. Het is belangrijk dat u uzelf niet alleen laat. Sluit uzelf niet thuis op. Gaan lopen. Ontmoet nieuwe plaatsen, verken nieuw terrein. Als er problemen optreden bij het oplossen van problemen die verband houden met het nieuwe systeem, zoek dan hulp bij mede-immigranten. Let op uw toestand. Massages, lichaamsoefeningen, yoga en een zwembad zullen je helpen. Probeer te communiceren met de lokale bevolking, het helpt om te integreren. Je hulpbronnen zijn beperkt vanwege stress. Onthoud dit. Als u het niet aankunt, ga dan naar een psycholoog voor hulp. Als u toch besluit naar huis terug te keren, zult u ook met een crisis te maken krijgen. Daar is niets mis mee. Zoek steun bij uw dierbaren. Bedenk dat het bij het immigreren niet alleen belangrijk is om te integreren in een nieuwe cultuur, maar ook om uw identiteit te behouden.