I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link




















I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Open text

Op een dag kwam een ​​moeder mij ontmoeten met haar zoon. De vrouw is moe en verdrietig, en de jongen is vrolijk en opgewekt. Hij is 4 jaar oud. Het hoogtepunt van cognitieve activiteit en ongelooflijke kinderwijsheid. Hij trok de hand van mijn moeder en vroeg haar om te vertrekken. Hij wilde zo graag over straat gaan wandelen, en niet met een onbekende tante gaan zitten kletsen. Maar moeder had in haar leven een slechte relatie met vader. Woorden als vreugde en geluk zijn in huis al lang vergeten. En liefde en harmonie zijn over het algemeen concepten uit een andere dimensie, uit een ander universum, dat op een gegeven moment ontoegankelijk werd voor deze familie. - Elke dag maken we ruzie, schandaal, vloeken. Eén keer probeerde hij mij zelfs te slaan. Vroeger probeerden we niet te vloeken in het bijzijn van het kind, maar nu schamen we ons niet voor hem. “Ik wil niet bij mijn man wonen, maar ik ben bang dat de jongen zonder vader zal opgroeien”, zegt de jonge vrouw schuldig. Een heel typische situatie. Om de een of andere reden leven moderne Russische gezinnen in de diepste illusie dat het gezin en het huwelijk een gemakkelijk, gelukkig en harmonieus leven zijn dat zich vanzelf ontwikkelt. Zonder participatie, zonder hard werken. Deze illusie kun je vergelijken met ideeën over ons lichaam. We volgen bijvoorbeeld niet de regels van een gezond dieet, de dagelijkse routine, doen geen gymnastiek, bezoeken geen artsen en schoonheidsspecialisten, maar op een wonderbaarlijke manier worden we elk jaar steeds mooier. “Dit kan niet waar zijn!”, zeg je. Misschien! Herinner je je studententijd nog? We zouden de hele nacht op hoge hakken kunnen dansen, en de volgende ochtend glinsteren onze ogen met speelse glitters, en zijn we zelf vervuld van lichte koketterie. Schoonheid, gratie en lichtheid - dit is jeugd! Op dezelfde manier blokkeren in het huwelijk – tijdens de snoepboeketperiode – onze hormonen, endorfine en oxytocine, de centra van negatieve emoties en rationeel denken, en het lijkt ons dat geluk zich vanzelf ontwikkelt. We houden van onze partner, simpelweg omdat hij er is. We steken geen enkele moeite in onze relatie. Maar toen de sluwe hormonen hun missie vervulden en ons verenigden voor voortplanting, worden we plotseling geconfronteerd met de ware realiteit. En plotseling blijkt dat er voor ons een VOLLEDIG ANDER PERSOON staat. Hij houdt niet van familiemelodrama's (en toen we elkaar voor het eerst ontmoetten, was hij degene die een kaartje kocht voor de film 'Divorce, American Style'), hij bestelt een medium-rare rare steak en een glas bier (en op een romantisch diner bereidde hij de lichtste dieetsalade met rucola). De illusie verdwijnt en laat mij je voorstellen: dit is je echtgenoot, en je gelukkige, harmonieuze stel is soepel overgegaan naar een van de moeilijkste fasen van gezinsontwikkeling: het stadium van walging en teleurstelling. Zo noemden psychologen het gewoonlijk. Hoewel dit voor mij het stadium is van wijsheid en diepe zelfkennis. Maar laten we terugkeren naar onze moeder, die met haar man nu ook in hun relatie is gestegen tot het niveau van 'teleurstelling', en beiden maar één verlangen hebben: zo snel mogelijk uit elkaar gaan. Tijdens het consult had de jongen iets te doen , en ik vroeg hem een ​​sprookjesfamilie te tekenen. Ondertussen had mijn moeder het over hun situatie: de man komt te laat, gaat meteen op de bank liggen, zorgt niet voor het kind, helpt niet in het dagelijks leven, enzovoort. Ze probeerde via haar schoonmoeder invloed uit te oefenen, maar ze zei dat ze een goede zoon weggaf. Ondertussen tekende de jongen een sprookjesachtig gezin, waarop een olifant, een slang, een palmboom en de zee stonden afgebeeld. Verdere dialoog is een demonstratie van de psychologische wijsheid van onze kinderen. - Wie heb je getekend? - De olifant en de slang zijn een familie. Zij leven samen. Maar ze maken voortdurend ruzie. - Waarom? - Nou, de olifant houdt ervan om gewoon te gaan liggen om te rusten, en de slang sist voortdurend naar hem. En de olifant wil van haar wegrennen, hij is bang dat ze hem zal bijten. - Hebben de olifant en de slang kinderen? - En waar zijn ze? Ik zie ze niet op de foto. Ze verstopten zich voor de olifant met de slang achter een palmboom. Ze vinden het niet leuk als ze ruzie maken. Moeder luisterde naar de jongen en was klaar om te huilen. Haar zoon schetste heel subtiel het grootste probleem van het gezin: mama en papa zijn het er niet mee eens, omdat ze allebei verschillende talen spreken: de ene in olifant, de andere in slang - jijBen je het ermee eens dat je een slang bent? - Ja! Het is inderdaad zo. Ik kan deze luie olifant niet bereiken! Heb je geprobeerd in een gemeenschappelijke taal met een olifant te communiceren? Kijk, je olifant begrijpt de taal van de slang niet. Het enige wat hij hoort is shhhhhhhhhhhh, razzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz (Op dit moment siste ik opzettelijk zodat de vrouw van buitenaf naar zichzelf zou kijken). Maar hij hoort je niet! Waarom beschouw ik de zogenaamde fase van “walging-teleurstelling” als de verstandigste familiefase? Omdat families op dit moment leren luisteren en naar elkaar luisteren. In deze fase leggen we de basis van onze relatie. En de basis in een relatie is een systeem van overeenkomsten, die één enkel doel hebben: niet om de partner te veranderen, maar om te begrijpen en te weten wat we moeten doen als ik zijn tekortkomingen niet kan verwerken. Kijk, dat probeer je maak een slang van een olifant, je probeert de slurf af te snijden, oren, poten te verwijderen... Maar zelfs na de operatie blijft de olifant een olifant, kreupel, maar nog steeds een olifant. Het enige wat je hoeft te doen is ophouden een slang met pretenties te zijn en weer een vrouw te worden, een echtgenote. Dan verandert de olifant weer in een man, een echtgenoot. - Net als in een sprookje. - Ja. Dit doet enigszins denken aan een sprookje - En hoe verander je in een vrouw? - Dit is een complex stapsgewijs proces, maar uiterst effectief. Realiseer, zie, voel je diepste behoeften. Aanvankelijk werden gezinnen gecreëerd vanuit één behoefte: veiligheid. Financiële en fysieke veiligheid. Wat voel je als je man op de bank ligt? - Angst? - En ook? - Waarom? je man ligt op de bank, omdat je behoefte aan veiligheid op dit moment niet bevredigd wordt - Het blijkt zo - We krijgen het eerste gevoel van veiligheid van onze ouders. En welke rol in uw gezin kent u uw man toe? - Vaders - Misschien. De tweede taak is het leggen van een nieuwe basis voor je gezin, waar geen klachten en verwijten zijn, maar wel afspraken. "Als ik boos word, mijn geduld verlies of zonder reden huil, moet je het volgende met me doen: knuffelen, kussen, zeggen dat je van me houdt, thee zetten, mooie bloemen kopen en naast me komen zitten." "Als je te laat bent, bel dan zeker" en je moet uitleggen waarom dit zo belangrijk voor je is. ‘Ik maak me zorgen en mijn melk raakt misschien op’ of ‘Ik zal snel ophouden met van je te houden.’ Het is wenselijk dat deze afspraken een vleugje humor en lichtheid bevatten. 'Wat ga je vandaag doen?' vroeg ik aan mijn moeder. 'Als mijn man op de bank ligt, zal ik in ieder geval proberen geen ruzie met hem te maken.' En na het eten zal ik proberen met hem te praten, niet als een slang en een olifant, maar als een man en een vrouw. Deze jonge vrouw belde me een paar dagen later en zei verrast: 'De olifant stond op van de bank .” Ik kan aannemen dat dit gezin zeker naar een volgende fase van hun relatie gaat: 'romantische stilte'. Maar daar begint een heel ander verhaal. Aanbevolen films voor therapeutisch kijken: "Lachen is de beste assistent in het huwelijk." (Als je geen tijd hebt om een ​​boek met dezelfde titel te lezen, neem dan slechts 1 uur de tijd om het optreden van M. Gangor te bekijken. Je krijgt gegarandeerd 60 minuten gelach door het hele huis!) “A Story About Us”, “ Love and Doves”, “Fireproof” , “Scheiding in het Frans”, “Scheiding in het Amerikaans”, “Scheiding in het Italiaans”. Boeken om te lezen: Geri Chapman. “De vijf liefdestalen” Een succesvolle huwelijksadviseur raadt ten zeerste aan om meer te weten te komen over uw partner en zijn verwachtingen duidelijk te maken, zodat u uw gevoelens en emoties in zijn liefdestaal kunt vertalen. Dit boek heeft ook vele duizenden echtparen van een scheiding gered. Mark Gungor "Lachen is de beste hulp in het gezin" Dit boek - een combinatie van briljante humor en zeer aantrekkelijke ideeën - biedt veel praktische oplossingen om het moderne huwelijk te verbeteren. Mark Gungor is trouwens een goede vriend van de auteur van het boek 'Vrouwen komen van Venus. Mannen komen van Mars”, heeft hij gewerkt met tienduizenden echtparen die hij heeft geholpen te voorkomen dat hun verbintenis uiteenviel. En, zoals Mark zelf schrijft: “Jij wordt de leidende partner in de dans die je samen met je partner naar een gelukkig leven zal leiden.

posts



109861123
20252263
47947720
109434270
11994108