Ervaringen uit de kindertijd We vormen overtuigingen over onszelf als gevolg van levenservaringen, vooral in de vroege kinderjaren. Vaak zijn de overtuigingen die we over onszelf vormen conclusies die we trekken op basis van gebeurtenissen in ons leven. Dit betekent dat het op een bepaald moment in het leven redelijk was om deze overtuigingen te vormen. Later in deze module zullen we bekijken hoe nuttig deze overtuigingen in het heden zijn, maar eerst zullen we het proces onderzoeken van het vormen van overtuigingen over onszelf. We leren allemaal op een andere manier. We kunnen leren van directe ervaringen, informatie uit de media halen, kijken naar wat andere mensen doen en luisteren naar wat ze zeggen. We doen dit ons hele leven, maar vaak (hoewel niet altijd) worden onze overtuigingen over onszelf gevormd in de kindertijd. Dit betekent dat onze ervaringen uit onze kindertijd, het gezin waarin we zijn opgegroeid, de samenleving waarin we zijn verhuisd, de school waar we naar toe gingen en de leeftijdsgenoten met wie we omgingen, onze gedachten en overtuigingen over alle dingen beïnvloedden, inclusief onszelf. Als we tot extreem negatieve conclusies zijn gekomen en als gevolg daarvan negatieve overtuigingen over onszelf hebben gevormd, is het waarschijnlijk dat we veel negatieve ervaringen zijn tegengekomen die hieraan hebben bijgedragen. Laten we het nu eens hebben over enkele van deze negatieve ervaringen. Straf, verwaarlozing of misbruik De manier waarop we als kinderen werden behandeld, heeft invloed op hoe we onszelf zien en wie we zijn. Wanneer een kind wordt misbruikt, vaak hard en onvoorspelbaar wordt gestraft, verwaarloosd, genegeerd of misbruikt, laten al deze ervaringen emotionele en psychologische littekens achter bij het kind. Daarom is het niet verrassend dat iemand die dergelijke ervaringen in zijn kindertijd heeft meegemaakt, een zeer negatieve houding ten opzichte van zichzelf heeft. Het niet voldoen aan de eisen van de ouders. De zelfperceptie wordt ook negatief beïnvloed door minder zware straffen of voortdurende kritiek. Als je ouders, verzorgers en familieleden vaak op je zwakke punten en fouten wijzen en zelden je positieve eigenschappen of successen erkennen (je hebt misschien vaak uitdrukkingen gehoord als ‘Je zou het beter kunnen doen’ of ‘Het is niet genoeg’), of als je vaak geplaagd, belachelijk gemaakt en beledigd, heb je misschien ook een negatief zelfbeeld ontwikkeld. Je kunt er thuis of op school niet bij horen. Sommigen van ons voelen zich waarschijnlijk 'raar' thuis of op school. Je was waarschijnlijk niet zo slim als je broers en zussen, of had interesses, talenten of vaardigheden die niet met andere familieleden werden gedeeld (zoals artistieke, muzikale of atletische talenten; je hield bijvoorbeeld van wiskunde, wetenschappen of andere kunsten) ). De kans is groot dat je niet bekritiseerd bent omdat je andere interesses of capaciteiten hebt, maar je interesses worden niet erkend. In dit geval werden het gedrag of de prestaties van uw broers en zussen of leeftijdsgenoten geprezen en gevierd. Dus je dacht over jezelf: 'Ik ben vreemd', 'Ik ben anders' of 'Ik ben slechter dan anderen.' Niet voldoen aan de normen van leeftijdsgenoten. In de late kindertijd en adolescentie beïnvloeden onze ervaringen met leeftijdsgenoten ook onze perceptie van onszelf. De adolescentie is een tijd waarin fysieke verschijning belangrijk is voor een jongen of meisje. Vanwege de negatieve boodschappen die door de media worden overgebracht, kan een jonge man of meisje die overgewicht heeft, een sterke of verzwakte lichaamsbouw heeft en niet voldoende positieve ervaringen heeft met de communicatie met leeftijdsgenoten, denken dat “ik dik en lelijk ben, 'Ik ben onaantrekkelijk' of 'Niemand vindt mij leuk'. Jongeren met andere uiterlijke problemen, zoals een problematische huid, kunnen ook een negatief zelfbeeld ontwikkelen, vooral als ze door leeftijdsgenoten geplaagd of belachelijk gemaakt worden. Soms wanneer een gezin in een stressvolle situatie verkeert of een angstige levenssituatie moeten ouders het probleem hun volledige aandacht schenken. Daardoor besteden ze onvoldoende aandacht aan kinderen. In zulke moeilijke omstandigheden raken ouders of voogden van streek,.