De telefoon gaat en met een opgewonden stem stelt de moeder de vraag: hoe kan ik bij jullie centrum terecht voor een consultatie? De problemen waarmee ouders omgaan worden de afgelopen jaren voor alle eersteklassers ongeveer hetzelfde aangegeven: wil niet studeren, de leraar stelt thuisonderwijs voor, gehoorzaamt niet op school, speelt in de klas, iedereen lacht hem uit, maakt zijn huiswerk met schandalen... Er zijn andere oproepen over de mislukkingen van eersteklassers, maar dat is een ander verhaal en het zal worden genoemd: "Waarom kunnen kinderen niet studeren en hoe kan een psycholoog helpen?" Wat gebeurt er en waarom is de leraar vaak? machteloos in dergelijke situaties? Ouders zijn perplex - het kind was succesvol op de kleuterschool, hij werd naar verschillende ontwikkelingscentra gebracht, begon op bijna 5-jarige leeftijd te lezen en schrijven, dit is trouwens vaak een strenge schoolvereiste en onderging een pre-studie. schoolvoorbereiding. Er waren overal positieve resultaten, het kind voltooide tests, reciteerde gedichten - alles ging goed, maar op school werd het slecht. Tegelijkertijd merken ouders op dat de leraar goed is, het kind klaagt niet, hij is niet beledigd, maar wil niet studeren en gedraagt ​​zich op onverklaarbare wijze als de diagnostische resultaten en informatie van de ouders wijzen op een normale mentale ontwikkeling van het kind , dan begint de zoektocht naar de reden voor dit gedrag. Elk geval is uniek in zijn oplossing, maar de redenen zijn hetzelfde: - de rol van de leerling wordt niet gevormd, omdat de mechanismen van rolgedrag niet worden gevormd (doet wat hij wil in de les, staat op, gaat weg, kruipt rond de klas praat als gelijken met de leraar, luistert niet en voert geen eisen van leraren uit, wordt thuis boos, huilt, is wispelturig bij het maken van huiswerk; - de sfeer van motiverende behoeften is niet ontwikkeld of heeft psychologische correctie nodig (); speelt met speelgoed tijdens de lessen, trekt klasgenoten aan om te spelen tijdens de lessen, maakt alleen huiswerk met de ouders en alleen met overreding, praat alleen met leeftijdsgenoten over spelletjes, praat niet graag over school, verzet zich tegen de eisen van onafhankelijk gedrag in schoolzaken) - de wilskrachtige zelfregulering van een eerste-klasser is niet ontwikkeld (hij begint alles samen met alle anderen te doen, stopt ermee zonder het te doen, of doet het lukraak, hierdoor houdt hij snel op succesvol te zijn, omdat hij nieuw is; kennis wordt niet onderwezen en vaardigheden worden niet ontwikkeld, belooft hij, maar kan niet waarmaken, hij neemt meerdere dingen tegelijk op zich, omdat alles interessant is. Onthoudt alleen wat de aandacht trekt. Tegen het einde van het tweede kwartaal zijn ouders uitgeput door het feit dat ze alles samen moeten doen en in plaats van het kind, terwijl het kind als reactie op eisen en kritiek erg overstuur raakt, huilt... Meestal eindigt alles in een neurose of ziekte van de eerste klasser) Er zijn nog andere problemen, maar deze zorgen ervoor dat het kind niet succesvol is in de rol van een eerste klasser, en zijn onderwijs is in dergelijke omstandigheden niet effectief. Tijdens het onderwijsproces vertrouwen leraren op deze kwaliteiten van de eerste klasser -graders, dat wil zeggen, je kunt een kind leren leren, op voorwaarde dat hij gemakkelijk de rol van een student vervult (niet het kind van een moeder in de klas van andere kinderen), begrijpt waarom hij moet studeren en dit is erg belangrijk en significant voor hem (ouders spelen een belangrijke rol bij de vorming van educatieve motivatie), doet wilskrachtige pogingen om zijn verlangens, emoties en zijn studies te beheersen. Stel je bijvoorbeeld een foto voor: een kind heeft een fiets gekocht en ze hebben hem naar een concurrentie, ze bieden hem aan en dwingen hem om met de fiets naar de finish te rijden, het kind wil zelf wel, maar hij weet niet hoe hij de pedalen met zijn voeten moet draaien, hij weet niet hoe hij daarna zijn evenwicht moet bewaren alles, hij zal vallen, nou ja, als hij niet crasht, zal hij zeker de wedstrijd niet winnen, en dan zal hij dat wel doen en iedereen zal uitschelden dat niets is gelukt. Kinderen bedenken verschillende manieren: iemand gooit een fiets en rent alleen - ze vertellen hem: nee, hij kon de regels en voorwaarden niet verdragen. Dan pakt het kind de fiets en gaat ermee rennen, maar nogmaals, zo is het niet, hij rijdt niet. In het beste geval zal het kind zeggen: ik weet niet hoe, leer het me. In de meeste gevallen zal hij eerst beledigd zijn, daarna zal hij stoppen.