Meestal treedt de scheidingscrisis op op de leeftijd van 7-9 maanden en duurt twee weken tot twee maanden. Het is gewoon dat het kind op een ochtend onherkenbaar verandert in zijn gedrag: hij laat je geen stap meer gaan, hij zit bij niemand, zelfs niet bij zijn vader, hij brengt de meeste tijd door in de armen van zijn moeder, en zelfs jouw gedachte aan ‘ontsnappen’ naar de keuken of de voordeur wordt bij de wortel afgesneden door de luide kreet van een kind. WAT GEBEURDE ER PLOTSELING? Een logische fase in de mentale ontwikkeling van het kind vond plaats toen hij zichzelf afzonderlijk begon te realiseren van zijn moeder. Lange tijd voelde hij geen grenzen in de moeder-kind-dyade, omdat hij zich een voortzetting van zijn moeder voelde, een onafscheidelijk deel van hem. De mobiliteitsvaardigheden die hij heeft verworven beginnen aan te tonen dat de baby zich kan verplaatsen en een enigszins onafhankelijke individuele entiteit kan zijn. Het huidige stadium van intellectuele ontwikkeling laat ons niet toe het feit te begrijpen dat de moeder vertrekt en niet volledig met pensioen gaat, het feit dat ze zal terugkeren en haar eigen zaken heeft. Dit alles veroorzaakt verhoogde angst, de angst dat de baby helemaal alleen gelaten wordt in een grote en beangstigende wereld. Dit alles resulteert in de volgende symptomen van een scheidingscrisis: Problemen met het in slaap brengen van de baby – het wordt erg moeilijk om de baby in slaap te brengen baby naar bed, over het inslapen van de baby door iemand anders dan de moeder – er is niet eens sprake van protest tegen gebruikelijke handelingen: eten, baden, spelletjes spelen waar de baby van houdt. Vaak wakker worden 's nachts, wat niet is waargenomen; eerder - er is een mening dat wakker worden gepaard gaat met het controleren of de baby in de buurt is; moeders aandacht en demonstratieve afwijzing van andere dierbaren. In dit ontwikkelingsstadium kan er ook angst zijn voor mensen die 'vreemden' zijn. HOE OVERLEEF JE EEN SCHEIDINGSCRISIS? Probeer soepel naar de volgende kamer te gaan, moedig de baby aan om op een positieve manier te zoeken en 'erbij te zijn', te spelen verstoppertje in de kamer; stop niet met communiceren met grootmoeders en grootvaders, wees dicht bij het kind in hun gezelschap; onderbreek de pogingen van andere naaste volwassenen om de baby in je armen te nemen niet, maar als hij huilt, zorg er dan voor dat je dat doet neem hem terug als je het kind bij iemand anders achterlaat, zeg dan gedag, knuffel, kus, glimlach gedag. Ga in geen geval weg terwijl de baby niet kijkt; Besteed tijdens deze periode zoveel mogelijk tijd en aandacht aan het kind. WAT MOET U NIET DOEN? Laat het kind achter bij andere dierbaren, 'los op' zonder afscheid te nemen; Laat zien dat je angstig en boos bent als je weggaat. De belangrijkste taak van een moeder in een scheidingscrisis is om de angsten van het kind glad te strijken en te verzachten zoveel mogelijk, zonder het fundamentele vertrouwen in de wereld te ondermijnen. Het belangrijkste voor hem ben jij nu! Als je in dit stadium problemen hebt die je niet alleen kunt oplossen, schrijf me dan en we zullen proberen samen een oplossing voor het probleem te vinden! Nog meer nuttige informatie kun je lezen in mijn VK-groep.