Kleine depressies, slecht humeur, blues, sabotage - dit is iets wat veel voorkomt bij een vrouw, en je moet er niet bang voor zijn. Hoe psychologen je ook leren om altijd je doel te behouden: glimlach bij alle tegenslagen, wees altijd in de flow, enz., het leven is leven. Een vrouw voelt de wereld vooral emotioneel, dus voor haar zijn ups en downs van humeur en goede gezondheid de norm. Dit heeft te maken met de distributie en opslag van energie. Ik wil mijn ervaring met jullie delen over hoe ik zulke tegenslagen overleef en hoe ik er snel uit kom. Dit schema wordt al jaren door mij uitgewerkt en werkt altijd! Als ik voel dat mijn lichaam lui wil zijn, wil zuigen, accepteer ik zijn verlangen. Ik dwing mezelf niet, ik dwing niet: “Kom op! Kom op, vod, kom bij elkaar!' Nee, ik ken mezelf heel goed en begrijp dat deze aanpak mij waarschijnlijk niet zal helpen, integendeel. Daarom accepteer ik het verlangen om lui te zijn en geef mezelf een bepaalde periode. Ik sta mezelf bijvoorbeeld toe om 3 dagen te kniezen. Ik ontlast deze 3 dagen zoveel mogelijk van verplichte taken en geef me rustig over aan luiheid en kniezen. Zonder spijt, zonder schuldgevoel en zorgen! Ik begrijp het tenslotte: als zo'n verlangen ontstaat, moet het bevredigd worden, anders wordt het erger!2. Tijdens deze minivakantie probeer ik mezelf te verwennen met dingen die ontbreken in mijn gewone leven: langer in bed liggen, tv-programma's overdag kijken, op internet surfen, niet voor werk, maar voor persoonlijke interesse iets wat we onszelf al heel lang ontzeggen! 3. Ik luister ook naar mezelf en probeer erachter te komen waarom mijn lichaam plotseling heeft besloten dat ik een pauze moet nemen. Misschien heb ik te veel op me genomen en moet ik mijn dagelijkse routine heroverwegen, of doe ik iets onaangenaams voor mezelf Je moet aandacht besteden aan dit deel van het leven. Door zo’n korte pauze kan ik dus het zwakke punt in mijn leven vinden en corrigeren. 4. Op de laatste dag van mijn geïmproviseerde vakantie begin ik mezelf terug te brengen naar de realiteit. Maar ik doe dit niet abrupt, maar geleidelijk. En ik noem deze dag “De Grote Reiniging”. Zoals de naam al aangeeft, poets ik mijn ‘veren’. Ik spoel de energie van de blues weg zodat er zelfs geen spoor van achterblijft. Dan begin ik mijn ruimte op orde te brengen: ik spoel de slechte energie uit de huis, en zet dingen op planken. Dit alles helpt me niet alleen om slechte stemmingen en apathie weg te wassen en te verdrijven, maar bereidt me ook geleidelijk voor op normale actieve activiteiten. 5. Nadat ik mezelf en mijn ruimte op orde heb gebracht, ga ik over op mijn plannen. Na 3-5 dagen rust en luiheid is het vooral prettig om over de toekomst te dromen en je doelen en verlangens te heroverwegen. Geloof me, gedurende deze dagen kan je kijk op het leven aanzienlijk veranderen, je kunt leren naar jezelf te luisteren en misschien nieuwe verlangens in jezelf opmerken. 6. Na al deze 'dingen uitzoeken'-procedures neemt de creatieve energie meestal toe en verschijnt er inspiratie. Bepaal zelf waar u deze op gaat richten: wees creatief en creëer iets moois, of bereid een culinair meesterwerk voor en verras uw gezin! Na zo'n effectieve rust verschijnen er nieuwe kracht, inspiratie en nieuwe creatieve energie! Je zou kunnen zeggen dat het een luxe is om je verlangens te volgen en een hele week depressief te zijn. Het is beter om zelfs gedachten aan zwakte bij de wortel af te snijden! Ja je hebt gelijk. Als het belangrijk voor je is om sterk te zijn, door te gaan, de last van problemen, problemen en verantwoordelijkheden te dragen totdat je eronder bezwijkt, dan is mijn optie niet voor jou. Mijn optie voor die vrouwen die vrouw willen blijven! Wie kent de waarde van zichzelf, zijn vrouwelijke zwakte en zijn geluk. Ik geef er de voorkeur aan om één week door te brengen en opnieuw herboren te worden in een gelukkig, vol vreugde, inspiratie en creativiteit leven, dan deze week te redden en door te gaan met verkrachten, mezelf te dwingen, mijn vrouwelijke charme te verliezen en uiteindelijk tot de dood te komen dezelfde depressie, maar nu al in het ziekenhuis, met pillen en jaren van herstel. Ik zorg voor je, Anastasia.