Van de auteur: Nieuw artikel van mijn website Ze zeggen dat het inzicht van Albert Einstein in een oogwenk kwam. De wetenschapper reed naar verluidt op een tram in Bern (Zwitserland), keek naar de straatklok en realiseerde zich plotseling dat als de tram nu zou versnellen tot de snelheid van het licht, deze klok in zijn perceptie zou stoppen - en dat er geen tijd zou zijn. Dit bracht hem ertoe een van de centrale postulaten van de relativiteitstheorie te formuleren: dat verschillende waarnemers de werkelijkheid anders waarnemen, inclusief fundamentele grootheden als afstand en tijd. Wetenschappelijk gezien realiseerde Einstein zich op die dag dat de beschrijving van elke fysieke gebeurtenis of fenomeen afhangt van het referentiekader waarin de waarnemer zich bevindt. “Het blijkt dat we het gedrag van het deeltje niet meer los kunnen zien van het observatieproces. Als gevolg hiervan moeten we accepteren dat de natuurwetten, die de kwantummechanica in wiskundige vorm formuleert, geen betrekking hebben op het gedrag van elementaire deeltjes als zodanig, maar alleen op onze kennis van deze deeltjes.” W. Heisenberg, natuurkundige, Nobelprijswinnaar. Elk parallel universum heeft zijn eigen waarnemers die deze specifieke reeks kwantumalternatieven zien, en al deze universums zijn reëel. J. Wheeler, natuurkundige. Ieder mens is geboren voor geluk. Ieder mens is van nature goed. Ik raakte hiervan overtuigd door met een verscheidenheid aan mensen te werken, waaronder drugsverslaafden en criminelen. En, zo lijkt het, wat is er gemakkelijker: leven en zich verheugen, liefhebben, dromen, je capaciteiten realiseren, iets nieuws creëren...? Dit is tenslotte hoe het zou moeten zijn!!! Waarom is er zoveel haat, kwaad en afwijzing, angst en wanhoop bij mensen? Waarom vernietigen mensen zichzelf en de wereld om hen heen, terwijl ze dit beseffen en niet kunnen stoppen?...Heeft een persoon de mogelijkheid om te kiezen? De realiteit van elke persoon is subjectief. Elke situatie is in essentie neutraal. Wij geven er zelf betekenis aan, beoordelen het en interpreteren het op onze eigen manier. Zoals wij haar ‘zien’, zo wordt zij voor ons. In dezelfde situatie zien sommigen kansen, terwijl anderen obstakels zien. De één beschouwt het als een zegen, de ander beschouwt het als een vloek. Iemand gelooft dat zijn ziekte geneesbaar is en herstelt, terwijl een ander aan precies dezelfde ziekte sterft, en deze als ‘ongeneeslijk’ beschouwt. De waarnemer creëert wat hij waarneemt en ervaart het vervolgens zelf. Kunnen we stoppen met het creëren van lijden, mislukking, ziekte en onze eindeloze problemen? Pas als we zien en beseffen hoe we dit doen, hoe onze werkelijkheid tot stand komt, en welke rol wij spelen in dit proces. Hoe verloopt het proces van perceptie en de geboorte van de werkelijkheid? Laten we samen kijken. Wat zien we? De hersenen verwerken de informatie die wordt ontvangen van de zintuigen (in dit geval het gezichtsvermogen) en geven deze betekenis in overeenstemming met de beschikbare informatie. We zien “wolken”, “lucht”, “zon”, “vliegtuig dat door de lucht vliegt”. Vraag een kind van twee jaar wat hij ziet? Ik heb gevraagd! Hij ziet een lange witte streep in de lucht. Hij ziet het vliegtuig niet. In de database van zijn hersenen is er nog geen informatie dat deze strip het spoor is van een vliegtuig. In de database van een tweejarig kind zijn er geen begrippen als 'goed' en 'kwaad', 'wrok' en 'wrok'. ‘verraad’, ‘goed’ en ‘slecht’, ‘schadelijk’ en ‘nuttig’, ‘goed’ en ‘fout’, ‘geluk’ en ‘ongeluk’, ‘liefde’ en ‘haat’, ‘willen’ en ‘zouden moeten’ ”, enz. En daarom zijn zijn perceptie en houding nog steeds heel anders dan de perceptie van volwassenen. Maar het is slechts een kwestie van tijd. En al snel herhaalt het kind na zijn moeder al dat vader een ‘schurk’ is, en na zijn vader dat zijn moeder ‘hem niet laat leven zoals hij wil’. Zijn hersenen absorberen informatie van buitenaf en het wordt zijn ‘eigen’ visie. En hij zal vervolgens deze ‘eigen’ visie verdedigen in geschillen en de waarheid ervan verdedigen. Dus wie is de waarnemer die het waargenomene creëert? En dit is niets anders dan onze hersenen en ons zenuwstelsel, die de stroom binnenkomende signalen verwerken.