Weerstand tegen de mening van anderen over jezelf is in ieder geval gebaseerd op het idee van iemand anders over jou, in het bijzonder een naaste, belangrijke en noodzakelijke persoon. Aanvankelijk is het zelfrespect van het kind gebaseerd op het ego van de ouders (mama en papa). Relatief gesproken, als de moeder zich een ster voelt (loopt over straat, schouders recht, hoofd trots omhoog, zelfverzekerd), dan zal de dochter hetzelfde voelen en soortgelijk gedrag lezen. Dienovereenkomstig vertrouwen we in eerste instantie allemaal op de mening van andere mensen over onszelf, en deze positie, met een sterke afhankelijkheid van de mening van ouders, blijft gemiddeld tot de leeftijd van 17 jaar bestaan. Vaak beginnen kinderen met het begin van de puberteit (bijvoorbeeld vanaf de leeftijd van 15 jaar, maar deze leeftijd is individueel) de mening van hun ouders tegen te spreken, in een poging een soort van eigen mening te ontwikkelen, maar tot de leeftijd van 20 jaar blijft de houding van ouders een grote rol spelen in hun leven. De volgende fase is feedback van leeftijdsgenoten en leraren, eerst op school en daarna op de universiteit. “Pyaterochka” in het dagboek is ook feedback, wat betekent: “Ik ben geweldig! Ik ben slim!". Dus in de loop van de tijd verzamelen we feedback over onszelf, die we in de toekomst moeten herzien en heroverwegen. Waarom komen mensen in de regel op 20-jarige leeftijd naar therapie (vaak op 22-jarige leeftijd, daarna rond 30-jarige leeftijd). of 30+ en dan naar 40)? Dit is precies de periode waarin je je mening over jezelf wilt heroverwegen en andere feedback wilt ontvangen, en dat is wat therapie biedt. Eigenwaarde heeft veel te maken met wat andere mensen van je denken. Je verzamelt alle informatie en vormt vervolgens je overtuiging: wat voor soort persoon je denkt te zijn. Je moeder heeft je bijvoorbeeld 300 keer verteld dat je een egoïst bent, en het zal behoorlijk moeilijk voor je zijn om dit woord te weerstaan, alsof het zo diep in je bewustzijn is ingebakken dat het er een deel van is geworden. Je was het hiermee eens mening en zal deze niet betwisten. Als er iets uit de diepten van het bewustzijn opkomt, betekent dit dat er nog steeds een mogelijkheid is om de bestaande mening in twijfel te trekken, en dan zet je je mening ertegenin. Ik zal je een persoonlijk voorbeeld geven: vaak schrijven 'goedbedoelende' abonnees in de reacties op een YouTube-kanaal dat ik dik ben, een loser, enz., En zulke opmerkingen van volslagen vreemden blijven soms hangen. Waarom doen ze dit? Het simpele antwoord is dat mensen in essentie hun verhaal vertellen om zichzelf beter te laten voelen. In 90% van de gevallen zijn dit verhalen over jezelf. Als we het hebben over een goede vriend die je goed kent en de diepe delen van je ziel begrijpt, dan is het waarschijnlijk dat dit zijn feedback is, heel eerlijk en waarheidsgetrouw. Dan moet je moedig naar deze opmerkingen kijken en ze niet als pijnlijke kritiek zien, maar vanuit het gezichtspunt van het feit dat iemand wil helpen, want het is kritiek, correct opgevat, die enorme groeimogelijkheden opent! Je kunt mijn video's over het onderwerp psychologie en psychotherapie hier bekijkenhttps://www.youtube.com/user/larisaBanduraAbonneer je om op de hoogte te blijven van mijn nieuwe artikelen