Goedemiddag! Je wilt meer, maar iets in je houdt je tegen, alsof je je schuldig of koud voelt. Of vindt u het misschien lastig om een ​​prijs voor uw diensten te benoemen? Je kunt iets veel beter dan je collega’s, maar tegelijkertijd onderschat je de prijs enorm, en soms kun je de prijs voor je product niet eens benoemen. Je verbiedt jezelf voortdurend iets: te veel nemen, iets voor jezelf vragen, etc. Het is altijd gemakkelijker voor je om toe te geven. Dit artikel is voor jou geschreven. Het is een logisch vervolg op artikelen over persoonlijke en systemische menselijke behoeften: https://www.b17.ru/article/125354/ https://www.b17.ru/article/126160/ Er is één interessant woord in het Russisch taal - “kan ". Het wordt in twee betekenissen gebruikt: ik kan = ik kan en ik kan = ik durf, ik heb het recht. En in de regel is wat we kunnen doen veel meer dan wat we durven, waartoe we het recht hebben of onszelf hebben toegestaan. Dus waarom groeien je vaardigheden met de dag, maar durf je niet zoveel als je zou willen? Waarom gun je jezelf niet meer en hoe geef je jezelf toestemming? De antwoorden op deze vragen houden verband met systemische behoeften, schuldgevoelens en geweten. Dit is wat een mens beperkt. Het familiesysteem heeft behoefte aan integriteit, een goede structuur en evenwicht. Als alles normaal is, is de persoon vrij en kan hij doen wat hij wil voor zijn ontwikkeling en een gelukkig leven, d.w.z. een persoon durft, heeft het recht, heeft zichzelf toegestaan. Maar als er uitgesloten mensen zijn of als de wet van de hiërarchie wordt overtreden, zal de jongste in de regel de gerechtigheid herstellen. Dit kan voelen als een soort intern verbod om gelukkig te zijn, een verbod om ten volle te leven. Het maakt niet uit hoeveel iemand naar succes in het leven streeft, zijn energie zal naar de uitgeslotenen gaan. Het familiesysteem zal altijd degenen aan de periferie opofferen om de gerechtigheid te herstellen. Het clan- of familiesysteem geeft een persoon altijd alle noodzakelijke middelen voor een volledig leven. Maar als iemand in het gezin genegeerd, veroordeeld, geprezen of beklaagd wordt, verbiedt de jongere zichzelf de middelen die het leven hem geeft, aan te nemen en te gebruiken. Er bestaat een mechanisme van loyaliteit of dienstbaarheid in het familiesysteem. Het voortbestaan ​​van het hele gezin of het hele systeem is belangrijker dan het voortbestaan ​​van een individueel lid. Abortussen en miskramen zijn een levendig voorbeeld van hoe kinderen, voordat ze geboren worden, het familiesysteem redden door de wereld van de doden binnen te gaan. ze worden zelfs geboren en verbieden zichzelf te leven. Ze nemen iets moeilijks mee dat niet wordt geaccepteerd door het familiesysteem. En als er een ongeboren kind was, dan is wat er eerder gebeurde niet langer logisch. Het is absoluut noodzakelijk om zijn dood te betreuren en hem met liefde en dankbaarheid te laten gaan. En sta jezelf toe om verder te gaan met je leven. Dit is slechts één manier om uzelf toestemming te geven. Het is waarschijnlijk onmogelijk om al uw diensten aan het familiesysteem te zien. Maar nadat je de belangrijkste diensten hebt gezien en het eens bent met hoe het was, kun je jezelf meer toestaan. Hiervoor bestaat een uitstekend hulpmiddel: de methode van systemische arrangementen. Opstellingsgroep, ik voer werk uit op uw verzoek https://www.b17.ru/training.php?id=46410