Van de auteur: Het artikel weerspiegelt de resultaten van het gezamenlijke werk van een logopedist en een psycholoog in de praktijk van het gebruik van speelmethoden voor psychocorrectie bij kinderen met psycho -spraakstoornissen, op basis van een compenserende kleuterschool (Moskou). De compenserende kleuterschool nr. 2007 van de staatsinstelling in de stad Moskou heeft een correctionele focus en wordt bezocht door kinderen met spraakpathologie. In het bijzonder gaat het om kinderen met de diagnose: algemene spraakonderontwikkeling (GSD), mentale retardatie (MSD). Het kind heeft constante en speciale aandacht nodig van specialisten: logopedisten, onderwijspsychologen, logopedisten, instructeurs lichamelijke opvoeding, leraren aanvullend onderwijs, muziekregisseurs. De praktijk van ons werk laat zien dat het een geïntegreerde aanpak is die positieve resultaten oplevert bij het werken aan probleemgebieden in de ontwikkeling van een kind. Tijdens de periode van de kleuterschool (4-6 jaar) worden de fundamenten gelegd voor de persoonlijke positie van een kind Er ontstaat intellectuele en morele zelfregulering. Tijdens de voorschoolse periode blijft het kind spraak ontwikkelen, zijn woordenschat vergroten, zijn eigen positie vormen in relaties met leeftijdsgenoten en volwassenen, en zijn verbeeldingskracht ontwikkelen. Het is heel belangrijk dat het kind zelf geen ‘tragische’ betekenis aan zijn kenmerken toekent, zodat hij een stevige positie in relaties met mensen heeft en emotioneel stabiel is. Dit alles is nodig om het kind gunstig te laten overgaan naar de volgende leeftijdsperiode - school. Maar de ontwikkeling gaat meestal in een individuele richting, en niet alle kinderen hebben de mogelijkheid om te doen "zoals het zou moeten", om te doen "zoals iedereen". anders". Het leren van een kleuter vindt plaats door middel van spel. Een pop maakt het spel interessanter. Poppentherapie is een middel om het hoofddoel te bereiken: de spraak, creatieve verbeeldingskracht en het denken van een kleuter ontwikkelen en leren zijn gedrag te reguleren. Het wordt dus relevant om een ​​correctieprogramma voor de kleuterklas te ontwikkelen waarmee het kind de opkomende communicatie kan overwinnen moeilijkheden die zijn verdere ontwikkeling belemmeren. We merken ook op dat het probleem van het corrigeren van emotionele en persoonlijke ontwikkeling vooral relevant is voor kinderen met afwijkingen in de psycho-spraakontwikkeling, evenals voor kinderen met hyperactiviteit en aandachtstekortstoornissen om kinderen te helpen pijnloos de morele ervaring te assimileren die ze zullen opdoen tijdens het spelen met een pop, om kinderen te leren je emoties en karakter te correleren met het personage (pop), om zich te concentreren op sociaal belangrijke gedragsnormen, om de persoonlijke zelfregulering te vergroten. Momenteel is er sprake van een toename van het aantal kinderen waarvan de geestelijke ontwikkeling in één of andere mate achterblijft bij de leeftijdsnorm. Kinderen hebben een verminderde geheugencapaciteit, het verbaal-logische denken blijft achter, het visueel-figuratieve denken is minder aangetast en de spraak loopt aanzienlijk achter op de norm. Als gevolg hiervan worden intellectuele functies met vertraging gevormd. Dergelijke kinderen hebben een geschiedenis van hypoxie, vegetatieve-vasculaire dystonie, hyperactiviteitssyndromen, ontremming, enz. Al deze verschijnselen worden later een van de oorzaken van ontbering en moeilijkheden bij de interactie met leeftijdsgenoten. De gevolgen en meest karakteristieke kenmerken van het deprivatiesyndroom zijn angsten, depressie, neurosen. Rekening houdend met de specifieke kenmerken van de kinderpopulatie, was het noodzakelijk om middelen en methoden te vinden voor het corrigeren van stoornissen bij kinderen (gedrag, spraak, emotioneel-wilsstoornissen). intellectuele sferen): - psychotherapeutische effecten geassocieerd met spierontspanning , het verlichten van psycho-emotionele stress, het creëren van een omgeving van vertrouwen en acceptatie, het opwekken van de gewenste stemming; gebaseerd op de plot van een volksverhaal. Reflectie tijdens het spelen met een pop van de morele ervaring van het kind en de mogelijkheden van zijn zelfregulatie - spraakontwikkeling, die het mogelijk maakt tekortkomingen in de communicatie te compenserenontwikkelingswerk zou de volgende taken moeten omvatten: - het verminderen van de spanning die gepaard gaat met angst, verlegenheid en affectiviteit - het ontwikkelen van nieuwe constructieve gedragswijzen in moeilijke situaties voor het kind: het beheersen van verbale en non-verbale middelen om contact te leggen en te onderhouden, het vormen van nieuwe ervaringen; relaties, zelfbeheersing; - het vergroten van het zelfvertrouwen van het kind, de ontwikkeling van zelfacceptatie en acceptatie van anderen. Poppentherapie als onderdeel van speltherapie heeft een groot potentieel bij het werken met kinderen om onaangepast gedrag te voorkomen. Een dergelijke correctie, zoals opgemerkt door onderzoekers (A.I. Zakharov, 1986; A. Spivakovskaya, 1988, Osipova A, 2003, enz.), wordt bereikt door typische conflictsituaties na te spelen waarin kinderen zich in paren met ouders of leeftijdsgenoten op poppen bevinden. De pop is van bijzonder belang voor de persoonlijke ontwikkeling van kinderen. Dankzij de wil en verbeeldingskracht van het kind 'gedraagt' ze zich uitsluitend op de manier die haar eigenaar op dit moment nodig heeft. Het kind ervaart met zijn pop alle gebeurtenissen uit zijn eigen leven en die van anderen in alle emotionele en morele uitingen die voor hem toegankelijk zijn. Bij het werken met kinderen worden verschillende aspecten van poppentherapie gebruikt. In combinatie met psychologische diagnostische methoden biedt poppentherapie objectief materiaal voor klinische en gezinsdiagnostiek en beoordeling van individuele capaciteiten. Dit aspect omvat de demonstratie van problemen en conflicten die voorheen niet werden herkend of verduisterd door andere symptomen, gevolgd door de verbalisering ervan en de vorming van een houding ten opzichte van de actieve oplossing van geïdentificeerde afwijkingen. De reactie van onbewuste affecten en complexen bij kinderen vindt plaats tijdens hun aanwezigheid als toeschouwer bij een voorstelling, waarvan de inhoud typische leeftijdsgebonden problemen in een dramatische of tragische vorm weerspiegelt. De metaforische aard van de toneelactie, inherent aan de specifieke kenmerken van de poppenkast, maakt het voor het kind gemakkelijker om zijn interne ervaringen over te dragen naar een symbolisch object met behulp van eerder aangeleerde gedragsaspecten. Desensibilisatie van de verminderde reactie op spreken in het openbaar wordt bereikt door middel van systematische repetities. Tijdens repetities voor een poppentheatervoorstelling bij het corrigeren van neurotisch stotteren wordt het scherm bijvoorbeeld geleidelijk naar een lager niveau verlaagd, tot het punt waarop het kind dat met de pop werkt uiteindelijk slechts door een frame van het publiek gescheiden wordt. Door scènes na te spelen die verband houden met een situatie die een pathologische reactie uitlokt, door poppen en maskers te maken die angstaanjagende karakters en beelden uitbeelden, de-actualiseren kinderen de emoties die ze oproepen en bereiden ze zich voor op functionele training in reële omstandigheden van hun manifestatie. Door herhaalde herhaling, spelen in een poppentheater, rijk aan positieve emoties, zorgt voor de consolidatie en automatisering van eerder aangeleerde gedragsvaardigheden. Correctie van protest-, oppositioneel, demonstratief, antidisciplinair en andere vormen van afwijkend gedrag wordt bereikt door typische conflictsituaties uit de levens van kinderen zelf na te spelen, in paren met een leeftijdgenoot of ouder. Het effect van een ‘psychotherapeutische spiegel’, vergezeld van een kritische houding ten opzichte van het eigen afwijkende handelen, wordt versterkt door de schetsen een genrevorm te geven (groteske, satire, farce). Het veranderen van rollen naar het tegenovergestelde, het bespreken van effectieve en ineffectieve versterkingen kan op harmonieuze wijze, zonder moraliseren, vergezeld gaan van een analyse van de interne inhoud van het conflict. De vormingspatronen van een creatief team creëren de voorwaarden voor het loslaten van pathologische gedragsclichés, het harmoniseren van de karakterologische structuur, het verwerven van informele communicatieve vaardigheden en samenwerking met kinderen en hun ouders. Zonder direct gericht te zijn op het elimineren van specifieke symptomen en het oplossen van de psychogene mechanismen van de stoornis,dit aspect is gericht op dysontogenetische manifestatie in de vorm van algemene of gedeeltelijke onvolwassenheid van de persoonlijkheid of individuele mentale eigenschappen. Het koesteren van gevoelens via speciaal voor dit doel geschreven werken, het leren kennen ervan, het wennen aan de beelden van helden tijdens het ensceneringsproces vormen vriendelijkheid, verantwoordelijkheid, empathie, medelijden en rechtvaardigheidsgevoel. Dit helpt op zijn beurt het optreden van de stoornis of de terugval ervan te voorkomen. Een belangrijk educatief punt is de vorming en bevrediging van de creatieve behoeften van kinderen, gebaseerd op hun individuele capaciteiten en sociaal positieve eigenschappen die tijdens het diagnostische proces zijn geïdentificeerd. Reacties die verband houden met deelname aan het werk van een poppentheater compenseren de ontevredenheid op andere gebieden van het leven en concurreren met afwijkende vormen van de pathokarakterologische reacties van kinderen. Poppentherapie heeft een positief effect op de ontwikkeling van fantasierijk denken, creatieve verbeelding, interne en externe spraak, cognitieve activiteit, aandacht, geheugen, schakelbaarheid, fijne motoriek, gevoel voor ritme, coördinatie van bewegingen, enz. De lessen met poppen zijn gebaseerd op didactische principes, waarmee kinderen vaardigheden kunnen beheersen, schrijven, lezen Suggestief aspect. Het gebruik van een pop als object waarmee indirecte suggestie wordt uitgevoerd, is het meest relevant en effectief in de vroege en voorschoolse leeftijd. Een verplichte vereiste bij het gebruik ervan als drager van corrigerende suggesties is het behoud van de magische betekenis, wat het gebruik van deze pop voor zijn directe speeldoel uitsluit, evenals het geloof van de ouders in de realiteit van de poppenheld psychologen (Vygotsky L.S., Rubinstein S.L., Elkonin D.B.) merkten op dat in een spel niet het resultaat belangrijk is, maar het proces van ervaringen die verband houden met spelacties, hoewel de situaties die het kind speelt, de gevoelens die hij ervaart, belangrijk zijn. heel reëel, en daarom biedt het spel geweldige educatieve mogelijkheden, en kunnen rollen en regels bijdragen aan de ontwikkeling van persoonlijke kwaliteiten van de deelnemers. Poppentherapie is een unieke ervaring voor de sociale ontwikkeling van een kind, waardoor hij de kans krijgt om betekenisvolle persoonlijke verbindingen aan te gaan met volwassenen en andere kinderen. In dergelijke spellen worden kinderen gesocialiseerd, ontwikkelen zich positieve interpersoonlijke relaties en raken kinderen beter aangepast. Een kind met psycho-spraakstoornissen heeft moeite om zelfstandig te werken. Vanwege het feit dat het kind een verminderde vorming heeft van alle componenten van het spraaksysteem die verband houden met de geluids- en semantische aspecten, heeft hij de hulp van een leraar en zijn oriëntatie nodig. Dergelijke kinderen hebben meestal functionele of organische afwijkingen in het centrale zenuwstelsel. Door de aanwezigheid van organische hersenbeschadiging kunnen deze kinderen niet tegen hitte, benauwdheid, rijden in het openbaar vervoer, langdurig slingeren, en klagen ze vaak over hoofdpijn, misselijkheid en duizeligheid. Velen van hen vertonen verschillende motorische stoornissen: onbalans, coördinatie van bewegingen, ongedifferentieerde bewegingen van vingers en articulatiebewegingen. Dergelijke kinderen raken snel uitgeput en raken verzadigd met elk type activiteit, d.w.z. overdag snel moe worden. Ze worden gekenmerkt door prikkelbaarheid, verhoogde prikkelbaarheid, motorische ontremming, kunnen niet rustig zitten, friemelen met iets in hun handen, bungelen met hun benen, enz. Ze zijn emotioneel onstabiel, hun stemming verandert snel. Stemmingsstoornissen komen vaak voor met uitingen van agressie, obsessie en angst. Ze ervaren veel minder vaak traagheid en lethargie. Deze kinderen worden vrij snel moe, en vermoeidheid beïnvloedt het algemene gedrag en welzijn van het kind. Dit kan zich uiten in verhoogde hoofdpijn, slaapstoornissen, lethargie of, omgekeerd, verhoogde fysieke activiteit. Het is voor zulke kinderen moeilijk om tijdens de lessen volharding, efficiëntie en vrijwillige aandacht te behouden. Hun motorOntremming kan tot uiting komen in het feit dat ze motorische rusteloosheid vertonen terwijl ze in de klas zitten, ze kunnen opstaan, rondlopen in de kleutergroep of de gang in rennen. Tijdens rust en spel zijn kinderen overdreven prikkelbaar en reageren ze niet op opmerkingen. In de regel hebben dergelijke kinderen instabiliteit van aandacht en geheugen, vooral spraak, een laag niveau van begrip van verbale instructies, onvoldoende regulerende spraakfunctie. laag niveau van controle over hun eigen activiteiten, verminderde cognitieve activiteit, lage mentale prestaties. De mentale toestand van deze kinderen is onstabiel en daarom veranderen hun prestaties dramatisch. Tijdens de periode van psychosomatisch welzijn kunnen dergelijke kinderen behoorlijk hoge resultaten behalen bij het assimileren van kennis. Kinderen met functionele afwijkingen in de toestand van het centrale zenuwstelsel zijn emotioneel reactief, geven gemakkelijk neurotische reacties en zelfs stoornissen als reactie op een opmerking. of respectloze houding van de leerkracht en de kinderen. Hun gedrag kan worden gekenmerkt door negativisme, verhoogde prikkelbaarheid, agressie, of, integendeel, verhoogde verlegenheid, besluiteloosheid en verlegenheid. De lessen omvatten een verscheidenheid aan technieken om verschillende componenten van creativiteit te activeren, waardoor kinderen hun verbeeldingskracht en denken kunnen ontwikkelen. Het uitbreiden van de motorische ervaring van kinderen is de belangrijkste voorwaarde voor het compenseren van tekortkomingen op intellectueel en motorisch gebied van ontwikkeling. Omdat kinderen met ODD worden gekenmerkt door impulsiviteit en psychomotorische ontremming, maar tegelijkertijd timide zijn, hebben ze vaak een laag niveau. stemming achtergrond. In deze situatie is het belangrijk om het kind te steunen, hem te helpen zijn tekortkomingen en sterke punten te beseffen en zichzelf te accepteren. Naleving van gedragsnormen, dankzij de constante positieve steun en feedback van een volwassene, begint door het kind te worden gezien als iets positiefs op zichzelf en een voorwaarde voor relaties met anderen. Specialisten van de staatsonderwijsinstelling compenserende kleuterschool nr. 2007 gebruiken de rollenspelmethode bij het werken met kinderen met psycho-spraakontwikkelingsstoornissen, spellen met poppen, poppentheater. Bij de selectie van rollen wordt rekening gehouden met de gedragskenmerken van specifieke kinderen. Kinderen krijgen de kans om de voorwaardelijke omstandigheden van de plot van een volksverhaal te begrijpen, hun persoonlijke problemen aan te pakken, nieuwe ervaring op te doen in relaties en polaire morele concepten te begrijpen. Kinderen krijgen de kans om te experimenteren met de plot van een sprookje; ze kunnen iets toevoegen aan de verhaallijn, desgewenst het karakter van de held veranderen of het einde van een bekend sprookje veranderen. Zo bereiken we de verbetering en ontwikkeling van emoties in het spel, de ontwikkeling van dialogische spraak, de opkomst van interne zelfregulering in gedrag. Gebaseerd op de opgebouwde ervaring van het werken met kinderen met spraakpathologie, een onderwijspsycholoog en een logopedist Leraar aan de Staatsonderwijsinstelling Compenserende Kindergarten nr. 2007 bereidde het “Logo” -programma voor -psychologische ontwikkeling van klassen voor de ontwikkeling van dialogische spraak bij kinderen in de hogere voorschoolse leeftijd door middel van poppentherapie.” , meestal in de hogere voorschoolse leeftijd, die de compenserende kleuterschool nr. 2007 van de staatsonderwijsinstelling bezochten, namen deel aan het goedkeuringsproces van het programma. Als resultaat van het uitgevoerde werk hebben kinderen, persoonlijk en cognitief, aanzienlijke veranderingen ondergaan. De kinderen die door ons waren aangemerkt als communicatieproblemen, kinderen met ODD-niveau 2 en 3, lieten de volgende successen zien als resultaat van herhaalde diagnostiek: aanpassing bij deze kinderen werd met meer succes voltooid dan hun leeftijdsgenoten, dialogische spraak werd gevormd op een hoog niveau bij ruim de helft van de leerlingen. Op basis van de resultaten van de correctie hebben we een diagnostische test uitgevoerd, waaruit significante verbeteringen in de emotionele en persoonlijke ontwikkeling van kinderen naar voren kwamen. De spanning, angst en verlegenheid van kinderen namen af, het gevoel van eigenwaarde, het geloof in hun eigen capaciteiten en het vertrouwen in relaties met leeftijdsgenoten en volwassenen namen toe., 1980.