Club "Eigen Praktijk" Deel Een De club "Eigen Praktijk" begon zijn werk. En vandaag wil ik een bericht schrijven over het pad dat we allemaal doorlopen. Over de betekenis en waarde ervan Het is duidelijk dat we, nu we helpende beoefenaars zijn geworden, ook door onze eigen pijnpunten heen gaan. We zijn al jaren bezig met het redigeren van onze verhalen, waarbij we onszelf ontmantelen en weer in elkaar zetten. Velen hebben diepe en serieuze ervaringen achter de rug. Groei en ontwikkeling, vaak door pijn, wanhoop en verlies. Zoeken naar jezelf, studeren, verschillende toestanden ervaren en een ongelooflijk aantal transformaties. In de regel is dit pad netelig, stekelig en vol met tests van verschillende complexiteit. Maar hij onthult ons een groot aantal geschenken, waardoor we mensen kunnen helpen. En terwijl we leven, gaat onze reis verder. En op een bepaald moment in deze reis komt er een cliënt naar ons toe. Dit is waar velen van ons soms hoge verwachtingen van hebben. Niet alleen dat we een mens kunnen helpen (hoewel dit uiteraard voorop staat). Maar ook dat hij ons ook zal helpen. Eindelijk zal hij alles zien, waarderen en herkennen wat al zo lang op een vriendelijke blik en reactie wacht. Onze jarenlange ervaring, een lange reis naar de kennis die we nu hebben, onze toewijding om te helpen. Hij zal zien en waarderen hoeveel we hebben meegemaakt voordat we werden wat we zijn. En hij zal zeggen: "Een geweldig persoon, een geweldige specialist, zoveel ervaring en kennis, zoveel vriendelijkheid en gevoeligheid!" Hij zal een lovende recensie schrijven en anderen over ons vertellen. En dan zullen we gelukkig zijn... Maar om de een of andere reden gebeurt zoiets niet. De cliënt komt naar één bijeenkomst en komt nooit meer terug. Laat geen feedback achter. De langverwachte groep, die we lang geleden mentaal hebben samengesteld, is niet aan het rekruteren. Maar we hadden zoveel gehoopt, en het allerbelangrijkste: we hebben zo hard ons best gedaan... Waarom zo'n onrecht? Maar voor niets. Het is alleen zo dat er op dat moment iets heel anders belangrijk was voor de cliënt. Als een cliënt om hulp komt, is het belangrijk dat hij onze ervaring niet evalueert (hoewel er mensen zijn voor wie dit van belang is), maar van punt A naar punt komt. B. Maar het komt voor dat we hierin persoonlijke verwachtingen en hoop plaatsen. Dit voorbeeld gaf ik in een vorige post. Waar hangen deze verwachtingen mee samen en waarom zijn ze soms zo ontzettend sterk? Maar op deze manier worden onze eigen “blinde vlekken” “belicht”. Misschien werden we ooit genegeerd of gedevalueerd door degenen die het dichtst bij ons stonden. En nu kunnen we ons het hele traject dat we hebben doorlopen niet volledig toe-eigenen. En we verwachten onbewust dat de cliënt dit voor ons corrigeert. Maar hij kwam voor een ander doel. En in zulke toestanden laat de wereld vaak het tegenovergestelde zien: als je te veel hoopt, lijkt alles je hoop nog meer te doen wankelen. Dit gebeurt niet alleen bij klanten, maar ook bij echtgenoten, geliefden, werkgevers, collega's, enz. Dus, vraag je je af, blijkt dat onze persoonlijke ervaring helemaal geen waarde heeft voor klanten? Nee dat is niet waar. Hoe meer persoonlijke processen je hebt doorlopen, hoe meer deuren je kunt openen voor je klanten. Daarom is jouw ervaring niet alleen erg belangrijk, het is ook geld waard. Hoeveel - iedereen beslist voor zichzelf. Ook de angst om je werk adequaat te beoordelen, komt veel naar voren. In het bijzonder het feit dat we twijfelen aan onze eigen capaciteiten, en daarom wachten we op feedback van cliënten met zoveel hoop. Maar niemand zou moeten betalen voor onze persoonlijke therapie, voor het voldoen aan de verwachtingen uit onze kindertijd, voor onze tekortkomingen en ‘blinde vlekken’. Maar mensen kunnen en willen betalen voor onze hulp bij het oplossen van specifieke problemen. Je eigen pad is dus onder alle omstandigheden belangrijk. En je moet proberen het volledig toe te eigenen. Hierdoor kunnen we meer mensen helpen. Betere kwaliteit en efficiënter. Behandel uzelf vrijer en met zorg. Aan deze en andere taken zullen wij blijven werken in de club “Eigen Praktijk”.».