Van de auteur: Onlangs had ik het geluk mijn moeder te ontmoeten, en zij is ook mijn adviserende psycholoog. Onder het genot van een kopje koffie bespraken we, zoals gewoonlijk, werk, nieuwe boeken, projecten voor het jaar, enz. En woord voor woord kwam het gesprek op zo'n pijnlijk onderwerp terecht: het doel en de betekenis van psychotherapie. In mijn vorige artikel over schematherapie en aanpassing aan het leven https://www.b17.ru/article/83376/ heb ik het idee uitgedrukt dat het uiteindelijke doel van het werk iets meer zou moeten zijn dan de aanpassing van een persoon aan moeilijke omstandigheden en het oplossen van problemen. tijdelijke problemen Mijn moeder en ik begonnen dit artikel te bespreken en bespraken het verder in de categorie van het duurzame persoonlijke geluk van de cliënt, als een goed resultaat van psychologische hulp. En toen begonnen ze de voorwaarden te bespreken om dit te bereiken. Hoe meer we dit onderwerp bespraken aan de hand van voorbeelden uit onze praktijk, hoe meer ik besefte dat we het hadden over een persoonlijkheidsmodel dat ik nog nooit eerder had gezien. Het is dit model dat ik u vandaag zou willen laten zien en beschrijven. We zijn uitgegaan van het feit dat persoonlijkheid niet iets statisch is, het is niet een object dat gemakkelijk kan worden overwogen, maar eerder een gericht sociaal-biopsychisch proces. levensactiviteit, bestaande uit een groot aantal verhalen gevuld met hun eigen interne logica. Ons persoonlijkheidsmodel vertegenwoordigt een ‘dwarsdoorsnede’ van dit proces, is gebaseerd op ervaring en dient in de eerste plaats het doel van het vereenvoudigen van het begrip van de betekenis en essentie van psychotherapie. In totaal identificeerden we 5 elementen, 5 ‘lagen’ van persoonlijkheid, waarmee we werken tijdens een psychotherapeutische sessie, die waarden, overtuigingen en overtuigingen bevatten die dienen als basis voor de ware betekenis van iemands leven. 'Innerlijk kind' of 'essentieel deel', dat de redenen bevat waarom iemand zich op de een of andere manier ergens mee verhoudt en keuzes maakt. Verlangens, verwachtingen en gevoelens leven hier - "Ego", het deel dat rechtstreeks beslissingen neemt en relaties opbouwt op basis van rationele en irrationele criteria. Het bestaat uit psychologische verdedigingsmechanismen en andere strategieën voor het beschermen en realiseren van de ambities van het essentiële onderdeel: 'Activiteit'. Dit omvat het "Wat", evenals het "Waarom", "Voor welk doel" en "Hoe" een persoon in zijn leven doet - "Levenswereld". Dit is de ‘habitat’ van het individu, zijn model van de wereld waarbinnen elk ding zijn eigen betekenis heeft ten opzichte van het individu. In de leefwereld kan men een zone van ‘invloed’ onderscheiden, waarin een persoon iets kan veranderen door zijn daden, en een zone van ‘zorgen’, waarin dit onmogelijk is. Externe realiteit (in het diagram, gelegen buiten de persoonlijkheid) - al die realiteit die nog buiten de levenswereld van het individu ligt. Met het harmonieuze bestaan ​​van een persoon begint zijn levenswereld zich uit te breiden, omdat onopgeloste problemen in de levenswereld eindigen, maar de kracht en zin om te blijven handelen blijft bestaan. Zoals je kunt zien, hebben we zowel de activiteit als de levenswereld in het persoonlijkheidsmodel opgenomen. We hebben dit niet alleen gedaan omdat veel grootheden wijzen op hun fundamentele eenheid, maar in de eerste plaats omdat het werken met hen ook gebeurt in psychotherapeutische sessies. Volgens onze conclusie is geluk zoiets als in een staat van flow zijn, waar voor alles kracht is De persoonlijkheid ontwikkelt zich harmonieus en alle echte ambities worden gerealiseerd; dit wordt bereikt wanneer er communicatie tot stand komt tussen de kern van de persoonlijkheid en de werkelijkheid. Met deze aanpak komen alle problemen waarmee we in ons werk te maken krijgen voort uit de discrepantie tussen de lagen tussen de kern en de werkelijkheid. Een harmonieus model van iemands bestaan ​​vertegenwoordigt daarom de realisatie van zijn waarden in werkelijkheid. De lagen worden op elkaar afgestemd, problemen worden opgelost en geleidelijk ontstaat er een geïnteresseerde houding ten opzichte van de werkelijkheid. Er is een soort uitgang uit het labyrint, en de redenen voor de onmogelijkheid van deze implementatie kunnen zowel op elk van de lagen als daartussen bestaan. Een voorbeeld van een probleem- en oplossingsontwerp:.