Van de auteur: Het vergroten van emotionele competentie en het verbeteren van wederzijds begrip in de communicatie impliceert het beheersen van de techniek van het formuleren van ik-uitspraken, evenals de toepassing ervan in moeilijke levenssituaties als een constructieve manier om iemands emoties te uiten en ervaringen Gepubliceerd op mijn website: Hoe kunt u uw standpunt uiten zonder ruzie te maken? Hoe bereik je wederzijds begrip met dierbaren, vrienden, collega's? Ik-verklaringen kunnen helpen. Een ik-verklaring (of ik-boodschap) is een boodschap aan de gesprekspartner over jouw ervaring in verband met een bepaalde gebeurtenis. De structuur van een ik-verklaring bestaat uit vier hoofdcomponenten (1-4) en twee aanvullende (5 en 6): 1) "Wanneer ..." (beschrijft de feitelijke kant van de gebeurtenis zonder oordeel, d.w.z. wat er is gebeurd, zo nauwkeurig en specifiek mogelijk). 2) ‘Ik voelde me…’ of ‘Ik vond het leuk/niet leuk’ (het zegt welke emotie of gevoelens er werden ervaren). 3) “Omdat...” (legt uit waarom dit gevoel ontstond, welke betekenis deze gebeurtenis heeft voor de spreker). 4) “Ik wil...” (de gewenste ontwikkeling van de situatie wordt voorgesteld). 5) “Ik hoop...” (of er wordt een positief resultaat van de ontwikkeling van de situatie vermeld, of de mogelijkheid om overeenstemming te bereiken over de ontwikkeling van de situatie wordt besproken). 6) “Anders...” (ofwel worden er sancties uitgesproken bij een negatieve ontwikkeling van de situatie, ofwel wordt er gewaarschuwd voor een ongewenste verandering in relaties). I-zinnen kunnen een positieve of negatieve betekenis hebben, afhankelijk van het teken van de situatie emotionele reactie wordt weergegeven. Een goed geformuleerde en uitgedrukte zelfverklaring helpt zowel het welzijn van de spreker zelf te verbeteren als conflictsituaties in relaties tussen familieleden te reguleren, waardoor het wederzijds begrip wordt verhelderd en verdiept bevat een beschrijving van negatieve emoties): “Als je, in plaats van om 19.00 uur thuis te komen, om 23.00 uur terugkeert, zonder voorafgaande waarschuwing over de vertraging./ Ik voel angst, woede en ongerustheid./ Gedachten sluipen in mijn hoofd dat er iets vreselijks is het is je overkomen, ik maak me zorgen. Aan de andere kant word ik boos als ik denk dat je niet genoeg om me geeft als je me zorgen maakt zonder me te waarschuwen voor de vertraging. / Ik wil dat je op tijd thuiskomt - om 19.00 uur. En als u te laat komt, waarschuw ik u van tevoren./ Ik hoop dat u met mijn wens rekening zult houden. / Anders ben ik erg beledigd door jou en krijgen we ruzie.” Een voorbeeld van een positieve ik-verklaring (een verklaring die een beschrijving bevat van positieve emoties): “Als je eerder thuiskomt dan normaal (vóór 19.00 uur). / Ik ben blij. / Omdat we meer tijd samen hebben. Ik vind het heel leuk om met je te praten! / Ik wil dat je zo vaak mogelijk vroeg thuiskomt / Ik hoop het. Het is belangrijk op te merken dat het formuleren van een ik-stelling een lastige opgave is en dat het niet altijd mogelijk is om meteen je reactie accuraat te formuleren. Het vereist training in het formuleren van elk onderdeel, eerst voor jezelf en vervolgens voor het doorgeven ervan aan een ander. Het is in eerste instantie mogelijk om een ​​ik-uitspraak te formuleren, eerst alleen voor zichzelf. Met de ontwikkeling van de vaardigheid om ik-uitspraken te formuleren, ontwikkelt zich ook het vermogen om de eigen emoties te beheersen, neemt de effectiviteit van zelfregulering toe, aangezien het formuleren van ik-uitspraken. een ik-verklaring omvat niet alleen een volledige analyse van de interactiesituatie, maar ook een verdieping van introspectie en reflectie op de eigen emoties en verlangens. Bron: fragment uit mijn boek (Rumyantseva T.V. Zelfregulering en professionele identiteit van leraren van middelbare scholen. Monografie. - Yaroslavl: MOU GCRO, 2012, 178 pp.. bron):