Het onderwerp dat in de titel wordt aangegeven, is in wezen een must-have voor elke psychologische blog. Het internet staat vol met artikelen over dit onderwerp en er verschijnen steeds weer nieuwe publicaties. Dit betekent dat er nog geen bevredigend antwoord op deze vraag is gevonden, of is gevonden, maar geen onderdeel is geworden van de publieke consensus (dat wil zeggen het punt waarover de meerderheid van de mensen het eens is). materialen over dit onderwerp, ik zal zeggen dat hun inhoud helaas verre van bevredigend is. Laten we eens kijken naar de populaire misvattingen die in deze artikelen worden gepropageerd. Nadat je alle verkeerde benaderingen hebt uitgezocht, zal het niet moeilijk zijn om te begrijpen hoe je de juiste psycholoog kiest. Hoger psychologisch onderwijs Chronologisch wordt dit punt meestal zelfs als eerste geschreven :). Vooruitkijkend zal ik zeggen dat ik een hogere opleiding psychologie heb gevolgd. In 2010 heb ik mijn bachelordiploma psychologie behaald en in 2012 mijn masterdiploma. Was het nuttig voor mij? Eerlijk gezegd, nee. Met hetzelfde succes zou ik kunnen leren timmerman of kok te worden - de voordelen zouden in ieder geval niet minder zijn, en hoogstwaarschijnlijk veel meer. Waarom werkt het niet? Bijna iedereen heeft tegenwoordig een hogere opleiding. In de praktijk betekent het feit van zijn aanwezigheid alleen dat de eigenaar geduldig en ijverig genoeg is om op zijn minst af en toe 5-6 jaar naar een universiteit te gaan en, op zijn minst oppervlakkig, te voldoen aan de eisen van leraren (of nog beter, een persoonlijke benadering te vinden voor hen). Er waren leraren die oprecht van hun werk hielden, en aan wie ik me met dankbaarheid herinner, maar over het algemeen bestaat hoger psychologisch onderwijs uit het lezen van stoffige aantekeningen, waaruit de leraren zelf vaak studeerden. De kennis die in deze lezingen wordt gepresenteerd is op zijn best 20 jaar verouderd en in het slechtste geval 50 jaar oud. Daarom is het hebben van een hogere opleiding op geen enkele manier een teken van geletterdheid en professionaliteit van een psycholoog. Aanvullende professionele training Maar dit is echt belangrijk, en de betekenis van dit punt volgt logischerwijs uit het vorige. Omdat de kennis die op psychologieafdelingen wordt gegeven absoluut nutteloos is vanuit het oogpunt van het opbouwen van een privépraktijk en het werken met cliënten, moet iemand die in zijn specialiteit wil werken, na het behalen van een diploma, nog veel meer verschillende cursussen volgen. aanvullende professionele training, waarbij hij of zij daadwerkelijk leert hoe hij of zij moet consulteren (of ze leren het u niet). specialist werkt, en ten tweede zijn specialisatie demonstreert (depressie, sociale angst, familierelaties, enz.). Laat me opmerken dat er geen slechte gebieden van de psychologie zijn (onder de erkende) - er zijn aan de ene kant slechte psychologen en aan de andere kant methoden die misschien niet geschikt zijn voor jou persoonlijk. En u kunt er alleen achter komen welke methoden voor u geschikt zijn door verschillende uit te proberen en te vertrouwen op ervaring. Naleving van de beroepsethiek Ik denk dat dit punt erg belangrijk is. De psycholoog slaapt niet met cliënten, gaat geen dubbele relatie met hen aan (bijvoorbeeld een gezamenlijke zaak of vriendschap), onderneemt geen acties die het welzijn van de cliënt in gevaar brengen en maakt geen duidelijk beledigende of denigrerende uitspraken opmerkingen aan hem gericht. Hier zijn twee voorbehouden nodig. Ten eerste zijn op die gebieden van de psychologie waar overdracht (de onbewuste overdracht aan een psycholoog van gevoelens die eerder bij een belangrijk persoon zijn ervaren) geen werkinstrument van de psycholoog is, wel degelijk informele relaties tussen hem en de cliënt mogelijk. In de tweede plaats bestaat er zoiets als provocatieve therapie, waarbij ironie jegens de cliënt en zelfs lichte prikken betrokken zijn om zijn of haar gebruikelijke denk- en reactiepatronen te doorbreken. dun. Heel vaak aanbevolen: luister naar je innerlijke toestand tijdens de therapie. Nou, dat is het echt.