Internetverslaving - deel 2 Al het bovenstaande kan ook op volwassenen worden toegepast. Voor velen van hen is eenzaamheid de basis van internetverslaving. het gebrek aan andere mogelijkheden om tijd door te brengen. Volwassenen die niet hebben geleerd zichzelf te realiseren en hun behoeften in het echte leven te bevredigen - deze zijn vaak kwetsbaar, lijden aan twijfel aan zichzelf en zijn op zoek naar veilige communicatie - mensen die aangetrokken worden door de anonimiteit van de omgeving. Internet, met behulp van een bijnaam - een bijnaam, kun je je sociale masker afwerpen en naakt blijven, met je fobieën, complexen, geheime verlangens, en aan de andere kant kun je zo'n masker opzetten aantrekkelijk omdat je kunt ontsnappen, kunt ontsnappen aan echte problemen, aan emotionele problemen, aan alledaagse moeilijkheden. Soms weten mensen die niet kunnen communiceren zoals ze in werkelijkheid zouden willen, niet hoe ze zichzelf expliciet moeten presenteren, ze kunnen zich niet openlijk manifesteren, maar ze verlangen hier stiekem naar, ze worden liefhebbers van dagboeken. Zulke mensen kunnen veilig communiceren in chats en forums, waarbij ze verschillende manieren en vaardigheden voor zichzelf bedenken. Wanneer een persoon zichzelf niet interessant vindt en de aandacht niet waard is, vervangt virtuele communicatie de echte. We willen begrepen en geliefd worden, we streven ernaar om te gaan waar we bekend zijn en zij in ons geïnteresseerd zijn, willen we onze behoefte aan respect bevredigen, willen we emotioneel beschermd worden en de behoefte aan veiligheid voelen - en als de virtuele wereld de enige plek is waar naar een persoon wordt geluisterd, geaccepteerd en gerespecteerd, dan is afhankelijkheid onvermijdelijk. Voor veel mensen is de realiteit gevuld met interne angst, stress, conflicten op het werk in het gezin, de onmogelijkheid om te beseffen in de vorm waarin je wilt, het niveau van angst groeit en heeft een depressieve werking. boventonen Het internet is een emotioneel virtueel leven, een gevoel van losheid, het verdwijnen van het tijdsbesef, intimiteit in de communicatie met correspondenten Waar ligt de grens tussen goed en slecht? Voor sommigen is het een internetdrug, en voor anderen is het een ontsnapping aan de trieste realiteit waartoe het lot hen heeft gedoemd. Volgens onderzoekers surft 91% van de internetverslaafden op internet vanwege de communicatie de virtuele wereld voor emoties. Maar waarom is het belangrijker voor hen om ))) te schrijven of een emoticon met een kus te sturen. dan om een ​​levendige glimlach te krijgen of een compliment te geven. Ik denk dat we idealen nastreven, na een stereotiepe functionele set: plastic ramen, een auto, een zomerhuis, een garage en iets anders dat iedereen heeft, maar dat doe ik niet. We worden beperkt. We hebben voortdurend iets nodig, we voelen ons benadeeld omdat anderen hebben wat wij niet hebben. Tijdens het socialisme leek in de belangrijkste lagen van de bevolking alles gelijk te zijn, dezelfde uniformen op school, dezelfde pakken en kreukeljurken op het werk, allemaal als één en mensen konden opvallen, zich bewust van hun innerlijke kwaliteiten, mensen communiceerden meer, hadden behoefte aan meer steun voor anderen, er waren geen leningen en je moet geld kunnen lenen van je buurman, wat betekent dat je een goede relatie met hem moet opbouwen, een aantal van zijn meningsverschillen moet accepteren, met hem in het reine moet komen en er was geen dergelijke jaloezie, en zo'n onafhankelijkheid bestond niet. Iedereen wist dat als je je goed gedraagt, als een radertje in een goed gecoördineerd mechanisme, je na verloop van tijd een reeks materiële voordelen zult hebben die overeenkomen met je leeftijd en status. Alles was van tevoren verdeeld en bekend onbekend geworden, heeft het de waarden dramatisch veranderd. Er ontstond angstaanjagende onzekerheid. De jaloezie en de concurrentie zijn toegenomen. Mijn buurman heeft een auto, maar ik niet. Waarom ben ik erger? en de race om dingen begon te intensiveren, en we stopten met communiceren, stopten met het inleven in elkaar, stopten met het opbouwen van relaties met elkaar in het nastreven van onafhankelijkheid. We raakten ongeïnteresseerd in onze buren. We hebben de problemen van anderen niet nodig, we zijn vergeten hoe we moeten communiceren, maar onze behoeften zijn nergens heen gegaan, we hebben ze gewoon naar binnen gedreven, en toen verscheen het internet - een geschenk uit de hemel voor verslaafde mensen. Je kunt het gebruiken zoals ik wil , informatie ontvangen zonder er iets voor terug te geven, en u kunt het zonder enige moeite doen,opvallen. Oh, wat ben ik goed, kijk waar ik heen ging, kijk wat ik heb. Dus wat is internetverslaving? Het is een pijnlijke verslaving aan deelname aan online processen. Wat zijn de symptomen ervan? Constant wachten om online te gaan. Onvermogen en actieve onwil om in de echte wereld te functioneren. Ergernis en irritatie door gedwongen afleiding. Neiging om werk en dierbaren te vergeten. Bereidheid om vernietiging in het gezin, verlies van vrienden, sociale kring te verdragen. Liegen tegen dierbaren om welke reden dan ook. Regelmatige toename van de tijdsbesteding. Verminderd seksueel verlangen. Het verlangen om te eten, drinken en rusten verdwijnt, omdat er veel serotonine wordt geproduceerd wanneer iemand online is, voelt een persoon euforie. Na het verlaten van internet beginnen angst, depressie en gedragsstoornissen. Als er geen toegang tot internet is, nemen verveling, melancholie, hopeloosheid en het niveau van agressie toe. Internetverslaving is een obsessief verlangen om toegang te krijgen tot internet en een onwil daartoe laat het achterwege Internetverslaving - dit is een nieuw soort verslaving die wordt gegenereerd door middel van interpersoonlijke communicatie. Zulke mensen worden onlineholics genoemd, vrouwen wier echtgenoten op internet verdwijnen worden computerweduwen genoemd. Waarom neemt het aantal internetverslaafden elk jaar toe? Omdat internet niet alleen een communicatie- en informatiemiddel is, maar ook toegankelijk en goedkoop entertainment, hoef je nergens heen, moeite te doen om te communiceren, zijn er geen beperkingen, je kunt tegenwoordig zoveel communiceren als je wilt Als we zo moe zijn van het achtervolgen van het stereotype van welzijn dat ons wordt opgelegd, zijn er geen gevoelens meer voor iemand anders, en dan wordt een zielloze machine een vriend, maar door dergelijk contact gaan de communicatieve vaardigheden in het leven verloren, we stop met het uitvinden van entertainment voor onszelf in werkelijkheid, we hebben geen hobby's, we verenigen ons niet door interesses, we hebben geen mensen nodig, we raken steeds meer vervreemd en teruggetrokken in onszelf en afgesloten van de levende wereld met een virtuele wereld Het internet is altijd gebaseerd op eenzaamheid, het gebrek aan andere opties om tijd door te brengen. En toch, waarom gebruiken sommige mensen internet voor het beoogde doel, terwijl anderen dat niet doen? bij psychische problemen. Virtueel gaan kan een poging zijn om met depressie of angst om te gaan, een poging om de innerlijke leegte te vullen en je veilig te voelen. Internetverslaving is een kans om snel reacties en emoties te krijgen, zonder enige kosten of investeringen. Deze verslaving is, in tegenstelling tot alcohol en drugs , stelt je in staat de fysieke gezondheid te behouden, maar het vergt diepere wortels en verandert je persoonlijkheid krachtiger. Online gaan om met een slecht humeur om te gaan, zo'n hobby geheim houden voor dierbaren, het onvermogen om een ​​aantal dagen zonder de virtuele wereld te leven - dit gedragsmodel is typisch voor alcoholisten, maar als er sprake is van vernietiging op fysiek niveau, dan is er een sterkere impact op de psyche, een persoon bevindt zich in een isolement, in een denkbeeldige wereld van illusies. Deze virtuele drug is niet onschadelijk Blijkbaar lijken mentaal normale mensen de ervaring, kracht en energie te hebben om te leven en te werken, lief te hebben, maar voor de samenleving worden ze nutteloos, ze verdwijnen urenlang, dagenlang online, worden wakker voor hun werk, lijden aan slapeloosheid, hebben moeite met slapen. Familie en op het werk. Elke overdaad verstoort de psyche. Psychologen en medische hulpverleners suggereren dat ze ook in de categorie verslavingsziekten vallen, samen met roken, te veel eten, drugs, alcoholisme en internetverslaving Internet met behulp van antidepressiva, om de geestelijke gezondheid van miljoenen mensen te behouden. Er is een andere manier, niet om mensen van internet af te houden, maar om hen te leren het netwerk correct te gebruiken als dat nodig is, en dan zal het uw gezondheid niet bedreigen passie voor internet, leven in virtuele tijd, zonder vrienden en live communicatie, verarmt het individu zowel intellectueel als061