Tegenwoordig is niemand verrast door de uitspraak dat alle ziekten door zenuwen worden veroorzaakt. De moderne psychologische wetenschap heeft veel vooruitgang geboekt bij het begrijpen van de oorzaken van ziekten. Ik ken echter geen enkele perfecte referentie boek over psychosomatische oorzaken van ziekten. Er is veel informatie, en het is niet zo eenvoudig om te systematiseren als we zouden willen. De systeemtheorie zegt dat een verandering in één element leidt tot een verandering in het hele systeem, verschillende filosofische trends dat het interne gelijk is aan het externe. het bovenste is het onderste, enzovoort. Het belangrijkste punt is dat alles met elkaar verbonden is. De oosterse geneeskunde realiseerde zich duizenden jaren geleden dat het niet de ziekte of het orgaan is dat behandeld moet worden, maar het lichaamssysteem waarin het evenwicht verstoord is interessante onderwerpen. In dit artikel zal ik proberen de belangrijkste essentie van een dergelijk fenomeen als psychosomatiek over te brengen. Psychosomatiek beschouwt het lichaam niet alleen als de zetel van de ziel, maar ook van het hele leven van een persoon. Ik stel voor om op de volgende manier te denken kijk naar de eigen ziekte door het prisma van metafoor en symbool. Meestal stel ik voor om na te denken over de functionaliteit van het zieke orgaan op het niveau van het hele lichaamssysteem en de verworven kennis te extrapoleren (over te dragen) naar een vergelijkbaar levensgebied. Het is erg handig om in medische naslagwerken te lezen hoe het is opgebouwd, hoe het werkt en wat het zieke orgaan doet. Het is gemakkelijk om erachter te komen dat de botten een ondersteunende functie hebben, de huid een fysieke beschermende functie , en het immuunsysteem beschermt ook, maar tegen een aantal veel subtielere verschijnselen. Ik houd niet echt van het idee om met affirmaties te werken, die in veel naslagwerken voorkomen. Maar het kan erg nuttig zijn om de spirituele symbolische betekenis van de ziekte die zich heeft voorgedaan eruit te halen. Je leest bijvoorbeeld dat de lever de opslagplaats van woede is, de galblaas het orgaan dat woede uitdrukt in de taal van symbolen. de longen zijn het orgaan van vrijheid. Wat moeten we nu doen? Om te begrijpen hoe dit onderwerp op dit moment specifiek in uw leven tot uiting komt, zal ik het voorbeeld voortzetten met de galblaas, een vrij algemeen symptoom waarvan bij veel mensen galstagnatie is, en dit wordt niet eens als een ziekte beschouwd, maar veroorzaakt vaak ongemak. en zelfs pijn. Boosheid die niet wordt geuit, lijkt mij dus nutteloos. Ten eerste, als er woede ontstond, was daar een reden voor, en ten tweede, als de woede niet kon worden geuit, was daar ook een reden voor. Evolutionair gezien hebben mensen het vermogen ontwikkeld om hun emoties in bedwang te houden wanneer deze hun veiligheid bedreigen. Mee eens, het zou vreemd zijn om al je woede te uiten tegen de pestkop die je onderweg heeft afgesneden, vooral als hij 2 keer breder en 1,5 keer groter is dan jij. Begrijp je waar ik op doel? We hebben te maken met een intern conflict - aan de ene kant heb ik een emotie, aan de andere kant ben ik een gezond persoon, en ik begrijp dat de gevolgen van mijn daden psychosomatische ziekte een soort uitdrukking zijn van een opeenhoping en onopgelost intern conflict - Ik ben boos en ik kan mijn woede niet uiten, anders zal het slecht zijn. In het bovenstaande voorbeeld maken we de keuze om voor onze veiligheid te zorgen en dit is een rationele keuze vanuit het oogpunt van de integriteit van het lichaam. Maar wat als ik de gewoonte heb om mezelf niet toe te staan ​​boos te worden, zelfs niet in mijn binnenste? mentale ruimte: bij mijn ouders, bij mijn kind, bij mijn man, bij mijn baas, bij een zus, een vriendin. Het werd mij als kind immers bijgebracht dat je niet boos kunt zijn op je dierbaren, niemand zal dat doen hou van je als je boos bent. Enzovoort. Ik denk dat veel mensen soortgelijke overtuigingen hebben. En in dit specifieke voorbeeld is het voor genezing meestal voldoende om zulke overtuigingen te verwerken, jezelf toe te staan ​​boos te worden in jezelf. Wat constructief zal zijn, is niet blindelings woede op anderen uiten, maar afspraken maken, over je gevoelens praten, verzoeken formuleren, terwijl je respect behoudt voor je eigen behoefte om goede relaties met dierbaren te onderhouden. Om te kunnen genezen, moet je dat ook doen : Bestudeer de functionaliteit van het zieke orgaan op het niveau lichaamssystemenBekijken)