Kijk eens naar het enorme aanbod aan aanbiedingen over diverse trainingen, persoonlijke groeigroepen, etc. Waarom zou dit zijn? Natuurlijk heb je gelijk: de vraag creëert aanbod. Dit betekent dat de mensheid dit allemaal nodig heeft. Dit betekent dat velen een leven van betere kwaliteit willen leiden, zich willen ontwikkelen en eenvoudigweg van de problemen willen afkomen die hen vandaag de dag kwellen. Veel mensen willen dit, maar niet iedereen besluit het te doen. Ongeveer één op de honderd mensen besluit zichzelf te veranderen en zoekt hiervoor de hulp van een psycholoog. En het is helemaal niet omdat dit percentage zo klein is dat één op de honderd veranderingen nodig heeft, nee, de zaak is hier compleet anders. Een deel van de reden waarom de dingen zo slecht zijn, is dat veel mensen eenvoudigweg hun potentieel niet zien, niet weten dat het bestaat, en de voordelen van zelfverbetering niet begrijpen. Ze hebben de neiging om aan hun capaciteiten te twijfelen en zelfs bang te zijn, waardoor de kansen op zelfactualisatie kleiner worden. Dit is het zogenaamde ‘Jona-complex’, een psychologisch verdedigingsmechanisme dat persoonlijke groei belemmert. Jona is een van de karakters uit het Oude Testament. De Heer beval hem naar een ander land te gaan om het Woord van God te prediken. Maar Jona weigerde lange tijd en twijfelde aan zijn capaciteiten en had nog steeds geen haast om Gods zegen onder verschillende voorwendsels te vervullen, maar eenvoudigweg uit angst, besluiteloosheid en gebrek aan geloof. Zoals u weet, zal de Heer niet toestaan ​​dat iemand meer draagt dan waartoe iemand de kracht heeft. Over het algemeen eindigde het allemaal toen Jona werd opgeslokt door een walvis en in zijn buik werd meegenomen naar de plek waar de Heer Jona had gestuurd en hem daar op aarde losliet. Het was op deze moeilijke manier dat Jona moest doen waartoe hij zichzelf volkomen onbekwaam achtte. Een dergelijk gebrek aan zelfvertrouwen komt voort uit het feit dat iemand de neiging heeft zowel zijn beste als zijn slechtste impulsen in bedwang te houden. Dit weerhoudt hem er natuurlijk echt van om meer te bereiken in het leven. Maar tegelijkertijd geeft het een zeker twijfelachtig gevoel van veiligheid. Het proces van persoonlijke groei vereist immers dat ieder van ons voortdurend bereid is risico's te nemen, fouten te maken en oude gewoonten op te geven. Dit is verre van veilig voor een persoon. We willen tenslotte niet voor niets onze eigen gemoedsrust op het spel zetten. Waarom zou iemand zich tevergeefs zorgen maken en lijden als dit vermeden kan worden, zelfs ten koste van de eigen stagnatie, ten koste van het weigeren van ontwikkeling en het afglijden in regressie. En een persoon kiest ervoor om op de oude manier te leven, kiest zijn oude, maar bekende en vertrouwde problemen en pijnen, maar vermijdt tegelijkertijd de verantwoordelijkheid voor zijn leven. Ieder mens zou veel meer kunnen bereiken dan hij in zijn hele leven bereikt. Een groot aantal mensen, die de ouderdom bereiken, beseffen dat ze zichzelf niet hebben toegestaan ​​al hun potentieel te realiseren en te onthullen. En dan wat? Pijn, wrok, wanhoop - dit zijn onze constante metgezellen op oudere leeftijd. Ostrovsky schreef terecht dat je je leven zo moet leiden ‘dat er geen ondragelijke pijn is voor de jaren die je doelloos hebt doorgebracht.’ De reden hiervoor is alleen dat we er vanaf onze kindertijd aan gewend raken om weg te rennen voor de verantwoordelijkheid voor ons eigen leven Als kind zijn we eraan gewend geraakt dat we ons aan iemand vastklampen en aan deze ‘iemand’ zowel de verantwoordelijkheid als het recht geven om ons leven te bepalen. Maar niet iedereen is het ermee eens om figuranten te zijn in hun eigen lot. Er zijn ook mensen bij wie de vastberadenheid sterk is, die bereid zijn risico's te nemen, die bereid zijn oude gewoonten op te geven, die bereid zijn hun eigen angsten en onzekerheden te overwinnen. Zij zullen de auteurs van hun eigen lot worden. Zij zullen degenen zijn die niet alleen zichzelf en hun leven kunnen veranderen, maar die ook een enorme impact zullen hebben op de loop van de ontwikkeling van de mensheid als geheel. Dit is tenslotte hoe het blijkt: door onszelf van binnenuit te veranderen, beginnen we geleidelijk aan ons leven van buitenaf te veranderen. En in het leven komen we in contact met een groot aantal mensen, daarom zullen dergelijke veranderingen zeker onze omgeving beïnvloeden, zij het in verschillende mate. Onthoud: door jezelf, mij en je leven te veranderen, verander je de wereld ten goede! Auteur: psycholoog Svetlana Gutyar. Wij nodigen iedereen die zelfkennis wil doormaken uit voor onze training “Het Pad naar Jezelf”. U kunt de presentatie hier bekijken. Registreer u hier.