Van de auteur: Wij zijn zelf in staat onze eigen realiteit vorm te geven en we beschikken over alle hefbomen om ervoor te zorgen dat ons leven gevuld is met positiviteit... Hoe kunnen we dit doen? Hoe raak je niet verslaafd aan negatief nieuws? Hoe kun je leren je aandacht op het goede te richten? Wat is illusie in onze wereld? Wat is realiteit? Er zijn momenteel veel mensen die lachen en huilen. Sommigen zijn verdrietig, sommigen vervelen zich en sommigen zijn waanzinnig blij. Ik denk dat er geen twijfel over bestaat dat dit op dit moment met veel mensen gebeurt. Al deze processen zijn reëel. Ze sluiten elkaar niet uit en komen gelijktijdig voor. Hoe graag we ook zouden willen, we zijn niet in staat onze aandacht te concentreren op alle gebeurtenissen die zich in een bepaalde tijdseenheid voordoen. We kunnen ons maar op één gebeurtenis concentreren en, zie, we kunnen die kiezen. Als we dit niet bewust doen, zullen de omstandigheden het voor ons doen. Ik kan zelfstandig mijn houding ten opzichte van de levensomstandigheden vormen. Je kunt boos zijn omdat je ziek bent geworden, of je kunt blij zijn dat je niet bent gestorven. Je kunt boos zijn over het gebrek aan tijd, of je kunt blij zijn omdat je een groot aantal dingen te doen hebt, wat het leven op zijn beurt rijk en interessant maakt. Zoals Henry Ford zei: “Ik huilde omdat ik geen geld had om nieuwe schoenen te kopen, totdat ik een man zonder benen zag.” Het is immers al lang bekend dat de kijkhoek het standpunt bepaalt. En wat hiervan is de echte realiteit? Waarschijnlijk is degene die u kiest iets voor u. In de vorige eeuw voerden natuurkundigen een experiment uit dat de wetenschappelijke gemeenschap schokte. Door het gedrag van kwantumdeeltjes te bestuderen, stelden ze vast dat de deeltjes zich anders gedragen als er een waarnemer van het experiment aanwezig is. Hieruit concludeerden ze dat de aanwezigheid van een waarnemer verandert wat wordt waargenomen (de paradox van de waarnemer). Het blijkt dat ons leven rechtstreeks van onszelf afhangt, en waar we onze aandacht op richten, bepaalt wat onze realiteit zal zijn. Dus waarom creëren we zo vaak een negatieve realiteit voor onszelf? Het antwoord is eenvoudig. We vormen het niet, het wordt gevormd of het wordt gevormd, en dit gebeurt wanneer we ons niet bewust zijn en toestaan ​​dat het voor ons wordt gedaan. Hoe gebeurde dit? Denk aan een situatie waarin u in een goed humeur wakker werd, naar uw werk ging en in de file kwam te staan. Je hebt het gevoel dat je te laat bent, je begrijpt dat er problemen op het werk zullen zijn en je humeur verslechtert. Ja, dit is jouw realiteit. File, irritatie, slecht humeur, fantasieën en aannames over mogelijke problemen op het werk. Wat kunt u in deze situatie doen? Hoe kun je jouw werkelijkheid anders vormgeven? Het is duidelijk dat je geen goochelaar bent en dat je de kurk niet in de lucht zult oplossen. Het heeft ook geen zin om te klagen dat je de verkeerde route hebt genomen, niet eerder bent vertrokken of geen andere baan hebt gekozen. Wat gedaan is, is gedaan, je bent hier en nu en het is aan jou om je realiteit vorm te geven. Wij kunnen immers niet verantwoordelijk worden gehouden voor externe gebeurtenissen die wel gevolgen voor ons hebben, maar geen direct gevolg zijn van ons handelen. Maar wij zijn duidelijk verantwoordelijk voor onze reactie op deze gebeurtenissen. Je zit dus vast in het verkeer. Er is niets dat je kunt doen. Profiteer dan van de toegewezen tijd: lees een boek, plan een vakantie, denk aan iets leuks, luister naar muziek, schrijf een gedicht. Het is duidelijk dat het moeilijk is om te ontspannen in een situatie waarvan je niet had verwacht dat je er in terecht zou komen, maar als je beter kijkt, bestaat je hele leven uit een reeks situaties die voor je als een verrassing kwamen. Dus wat heeft het voor zin om van streek te raken en jezelf in een staat van grijze moedeloosheid of terechte woede te brengen? Je kunt de situatie ook van de andere kant bekijken. Bijvoorbeeld dezelfde ochtend, jij, dezelfde file. Zodra u van streek raakt en in paniek raakt, bedenk dan dat er misschien iets ergs met u zou zijn gebeurd als u niet in de file was terechtgekomen..