Van de auteur: Het artikel van de auteur is gepubliceerd op mijn blog "Fouten in het denken of gesprekken voor bewustzijn". Begrijpen (van Wikipedia) is een psychologische toestand, de correcte perceptie of interpretatie van iets, een gebeurtenis, een fenomeen, een feit, geaccepteerd in een bepaalde cirkel. Correcte perceptie of interpretatie... Als de ene persoon tegen de andere zegt dat ik je begrijp, hoe weet je dan dat er werkelijk begrip is? Begrijpt hij het echt of is hij het gewoon eens met wat hij hoort? Hoe kan hij ervoor zorgen dat hij de juiste perceptie heeft? Is begrip in het algemeen mogelijk? Is begrip niet een illusie als het gewenste wordt gepresenteerd als realiteit? Laten we eens kijken naar de obstakels voor begrip, die naar mijn mening de belangrijkste zijn. Verschillende interpretaties gebaseerd op persoonlijke ervaring als de meest nauwkeurige weerspiegeling realiteit. Persoonlijke houding ten opzichte van informatie. Een bepaalde, onveranderlijke conclusie over een persoon. 1. Verschillende interpretaties op basis van persoonlijke ervaring. Om een ​​persoon te begrijpen, zijn woorden of daden te begrijpen, vertrouwen we meestal op onze eigen ervaring. Wanneer we beweren een ander te begrijpen, gaan we er waarschijnlijk van uit dat onze ervaring lijkt op de ervaring van de persoon die we beweren te begrijpen. Maar deze aannames van ons kunnen tot ernstige fouten leiden en problemen in het wederzijds begrip veroorzaken als de ervaringen verschillen. Door eventuele gedachten aan onze gesprekspartner over te brengen, hopen we op begrip. Laten we eens kijken wat onze gesprekspartner doet. Nadat hij je gedachten heeft ontvangen, begint hij ze te vergelijken met zijn ervaring. Als je bijvoorbeeld zegt dat suiker erg zoet is, zal de gesprekspartner zijn gevoelens onthouden, die hij ook wel 'zoet' noemde, en het met je eens zijn. Stel dat je de ervaring hebt een sinaasappel als zuur te proeven. En als het om sinaasappels gaat, bedoel je altijd dat ze zuur zijn. Als je zegt dat alle sinaasappels zuur zijn, maar je gesprekspartner heeft de ervaring een sinaasappel niet alleen zuur, maar ook zoet te proeven, dan zal hij het niet met je eens zijn. En jullie zullen allemaal jullie punt bewijzen, omdat jullie ervaringen anders waren. Bovendien hebben jullie allebei gelijk, maar ieder voor zich. Bij het uitwisselen van verschillende ervaringen is het erg moeilijk om tot begrip te komen. Maar de smaak van een sinaasappel is niet het geval wanneer een conflict kan oplaaien (hoewel het in het leven voorkomt dat mensen zelfs vanwege zo'n kleinigheid niet meer met elkaar communiceren). altijd vals heeft gespeeld, dan zal ze in alle gesprekken over mannen alleen hetzelfde horen: de man bedriegt. Zelfs als een vriend over haar vriend praat als een geweldig persoon, zal de vrouw ervan uitgaan dat deze geweldige man zijn vriend bedriegt. Alle uitspraken over een man zullen met argwaan worden waargenomen en met een zoektocht naar bevestiging van zijn bedrog. Nog een voorbeeld. Beledigd door haar man, zwijgt de vrouw en trekt zich in zichzelf terug, wat blijk geeft van ontevredenheid. Wanneer de vrouw met een soortgelijke toestand bij haar man wordt geconfronteerd, kan deze op basis van haar ervaring tot de conclusie komen dat hij door iets tegen haar beledigd was. Het zou niet eens bij haar opkomen dat een man zou kunnen zwijgen omdat hij eenvoudigweg van streek is over iets, of omdat hij zijn dierbaren niet van streek wil maken met iets, iets dat hen niet persoonlijk aangaat en dat zichzelf wel zal oplossen. , en de vrouw heeft er absoluut niets mee te maken. Of de vrouw kan zich beledigd voelen door haar man, want als ze zich slecht voelt, trekt de man zich terug, in plaats van haar te steunen. Maar een man heeft zijn eigen ervaring: als hij zich slecht voelt, is het gemakkelijker voor hem als niemand hem aanraakt of probeert hem te steunen. En hij handelt vanuit zijn ervaring - hij elimineert zichzelf, geeft zijn vrouw de tijd om tot bezinning te komen. In de genoemde voorbeelden is de ervaring beperkt, het heeft maar één kant, één gedragsmogelijkheid. Maar het komt voor dat een persoon helemaal geen specifieke ervaring heeft voor een bepaalde actie of ervaring, en dan kunnen de woorden een lege zin blijken te zijn, een slogan. Hoe vaak horen we de volgende woorden: "accepteren", "loslaten". ”, “heb jezelf lief”, “heb de wereld lief”, enz. Maar hoe kun je accepteren, loslaten, liefhebben als je het niet begrijpt, als je die ervaring niet hebt? Woorden zijn eenvoudigblijven woorden, slogans blijven slogans. Dit klinkt vooral grappig, afkomstig van een persoon die zelf niet begrijpt hoe hij dit moet doen, dat wil zeggen, hij heeft ook geen ervaring. De persoon begrijpt niet hoe hij dit 'los moet laten', wat hij moet doen, wat hij moet voelen, hoe zich gedragen? “Ik heb hem laten gaan omdat ik hem niet vasthoud, en hij doet wat hij wil”, zal de vrouw zeggen. Waartegen een vriend misschien bezwaar maakt: “Nee, jij houdt hem vast!” Als een vriend niet kan uitleggen wat haar concept van ‘jij houdt hem vast’ betekent, is het onwaarschijnlijk dat er begrip zal worden bereikt. En het woord ‘loslaten’ zal een loze kreet blijven. En het zal ook irritatie veroorzaken. Het kan zijn dat hetzelfde woord voor verschillende mensen totaal verschillende dingen zal betekenen, omdat er verschillende levenservaringen aan verbonden zijn. Of dezelfde experimenten, maar met andere woorden genoemd. Of een woord kan helemaal niets betekenen als iemand niets met dit woord te maken heeft. Hoe kunnen we in dit geval wederzijds begrip bereiken? Je kunt over hetzelfde praten, maar elkaar helemaal niet begrijpen. Deze oefening doe ik soms in de klas. Ik vraag alle groepsleden om zich te concentreren op één geselecteerd woordconcept en dit woord gedurende drie minuten in afbeeldingen voor te stellen. Vervolgens deelt de groep hun ideeën. Stel je de verrassing voor wanneer mensen hun ideeën beginnen te delen. Soms zijn deze ideeën volledig tegengesteld. Concentreer u op het woord ‘vrijgevigheid’. Sluit je ogen en zeg het af en toe tegen jezelf. Stel je dit woord voor in afbeeldingen. Vraag je vriend om hetzelfde te doen, en vergelijk jouw idee met dat van je vriend. Met het woord ‘grootmoedigheid’ kan iemand een foto hebben van een heer die een bontjas van zijn schouder geeft. In deze interpretatie zal een persoon het woord ‘vrijgevigheid’ opvatten als iets negatiefs, dat de waardigheid van anderen aantast. Een ander zal in dit woord een vriendelijke grijsharige oude man zien, die iedereen zijn glimlach en liefde schenkt. De derde is iets anders. 'Vrijgevigheid' is een voorbeeld, je kunt elk ander woord kiezen en ideeën vergelijken. Mensen kunnen dezelfde woorden gebruiken, maar tegelijkertijd totaal verschillende ervaringen hebben. Ten eerste kan een bepaald woord erg aanstootgevend zijn , terwijl een ander er misschien geen enkele betekenis aan hecht, omdat hij niet zo'n ervaring heeft gehad toen dit woord hem beledigde. Er zijn veel voorbeelden te geven, ik denk dat je je er al geen hebt herinnerd. Een van de belangrijkste obstakels voor begrip zullen dus de verschillende interpretaties van woorden, daden, concepten, ervaringen en signalen zijn.2. Het herkennen van jouw interpretaties als de meest accurate weerspiegeling van de werkelijkheid. Het feit dat je luistert, betekent niet dat je alles hoort. Let op hoe u zich gedraagt ​​als iets dat tegen u wordt gezegd niet overeenkomt met uw ideeën, met uw overtuigingen, met uw geloof, met uw visie, met uw mening. We beginnen onze aandacht te blokkeren en informatie weg te duwen die we niet leuk vinden. Het blijkt dat ons vermogen om te horen wordt beperkt door onze meningen, overtuigingen en overtuigingen. Dit betekent dat we bereid zijn alleen te horen wat we al weten, wat overeenkomt met wat we als correct beschouwen. En hoe kan er dan begrip ontstaan ​​als bepaalde informatie die naar ons toekomt onze houding tegenspreekt en we onze aandacht beginnen te blokkeren? We beginnen ons idee te verdedigen en beschouwen het oprecht als waar, zonder te proberen het te verifiëren of te verduidelijken. Als we terugkeren naar ons voorbeeld met de sinaasappel, kunnen we in de dialoog erover zien hoe één persoon de sinaasappel heeft ervaren als zuur, zal betogen dat alle sinaasappelen zuur zijn. En hij zal niet reageren op de verzekering van de seconde dat sinaasappels zoet kunnen zijn, en negeert zijn ervaring. Al die van ons: "Je begrijpt me niet!" kom van hier - we proberen allemaal de onze op te leggen, waarbij we oprecht beschouwen dat dit de enige ware is, waarbij we de mening van de gesprekspartner negeren. En de gesprekspartner doet hetzelfde. U kunt het volgende voorbeeld geven. Een meisje, dat een jaar of twee een jonge man heeft ontmoet (de tijdsduur is niet belangrijk) en geconfronteerd wordt met een situatie waarin ze elkaar verkeerd begrijpen, verklaart: “Ik heb gewoonNu begrijp ik hoe je bent!” Maar is dit echt zo? Realiseerde ze zich dit nu werkelijk? Ze geloofde eenvoudigweg dat haar jongeman overeenkwam met haar imago, maar de realiteit bleek anders te zijn. En op de vraag: "Waarom zijn jullie uit elkaar gegaan?", Zal het meisje hoogstwaarschijnlijk antwoorden: "Hij is niet wie hij zei dat hij was!" Helaas is het onmogelijk om iemand te begrijpen terwijl onze overtuigingen en houdingen alleen de informatie toelaten dat hen wordt gegeven. In werkelijkheid blijkt dat we niets anders zien, en dat we niets anders willen zien. Er is geen begrip, en dat kan ook niet, zolang we in ons hoofd het beeld schetsen van degenen die dat wel zijn naast ons en communiceer met dit beeld, en helemaal niet met een persoon. En als iemand plotseling niet meer aan het beeld voldoet, kunnen we niet begrijpen wat er is gebeurd, waarom hij plotseling dramatisch is veranderd. En we hebben vaak niet de wens om het te begrijpen; we krijgen meteen een "slechte" beoordeling. Hoeveel gezinnen storten in omdat aanvankelijk niemand de persoon in de buurt probeerde te leren kennen en begrijpen - wat hij leuk vindt, wat hij wil. , waar hij in geïnteresseerd is, of hij het accepteert. Is hij onze manier van leven of heeft hij een heel andere kijk op het gezin, andere verwachtingen van het gezin. We zijn er oprecht van overtuigd dat de persoon die dicht bij ons staat onze waarden volledig deelt, en we zijn verontwaardigd als dit niet het geval blijkt te zijn. Wat ook verrassend is, is dat we bang zijn een ander te begrijpen, juist omdat we dat misschien wel zijn teleurgesteld in hem zonder tijd te hebben om van onze illusies te genieten. Wij steken, als blinde kittens, in een warme trui en stellen ons voor dat dit onze moeder is. Ja, hoeveel lijden had er vermeden kunnen worden! Immers, als we niet met een persoon communiceren, maar met ons idee van hem, en vooral: hoe meer geïnteresseerd we in deze persoon zijn, hoe groter de kans op onze begripsfouten. Denk na over hoe bereid je bent om te accepteren nieuwe gedachten? Wat doe je met wat niet past in jouw structuur? Probeert u de mensen te begrijpen die uw standpunt niet delen? Wees gewoon eerlijk, bedrieg uzelf in ieder geval niet.3. Persoonlijke houding ten opzichte van informatie Persoonlijke houding is wanneer persoonlijke interesses, behoeften en emoties onze perceptie beïnvloeden. We beginnen alleen te horen wat we willen horen, en missen belangrijke berichten die door andere mensen naar ons worden gestuurd. Als we erg blij zijn om iets te horen, bezorgen sommige woorden ons plezier, dan richten we onze aandacht op deze woorden en wij niet hoor niets meer behalve zij. Als we ons bijvoorbeeld concentreren op woorden van liefde, begrijpen we misschien niet de boodschap waarmee ze ons worden gepresenteerd. Als iets onaangenaam voor ons is, pijn of wrok veroorzaakt, of als niet aan onze behoeften wordt voldaan, komen onze geconditioneerde reacties op gang. op de voorgrond, en we concentreren ons onmiddellijk op uw gevoelens, op uw gedachten, en niet op de woorden van onze gesprekspartner. "Nou, je bent nu stom...", gooit onze gesprekspartner eruit. Dat is alles, het kanaal voor informatieperceptie is gesloten. Alle gedachten draaien om het concept ‘ze noemden me dom’. "Ik zou naar mezelf moeten kijken", "Ik ben zelf dom", "hoe durft hij me te beledigen" - en alles in dezelfde geest. Hoe kunnen we iets nieuws begrijpen als we altijd op de oude manier reageren? Zonder te proberen iets te begrijpen, beginnen we met betrekking tot ons persoonlijk de inschatting te maken van ‘dit is slecht’, ‘dit is goed’. Er bestaat geen neutrale perceptie van informatie als informatie die het waard is om te begrijpen of te heroverwegen. Als het voor mij persoonlijk goed is (nogmaals, we nemen informatie uit persoonlijke ervaring), dan is het goed. Als het voor mij persoonlijk slecht is, dan is het over het algemeen ook slecht. Welnu, wat is hier het begrip? 'Je hebt me slecht gedaan en ik wil absoluut niet begrijpen wat de oorzaak van je actie is. Je hebt me slecht gedaan!' of “Ik voel me zo goed bij je. En waarom moet je hier iets begrijpen, waarom ik me goed voel dat je dit doet, dat ik me goed voel. Ik geniet er liever van.”4. Een bepaalde onveranderlijke conclusie over een persoon. Is het je ooit opgevallen dat we niet alleen luisteren naar wat iemand zegt, maar ook bepaalde conclusies trekken over hoe de persoon wordt gekenmerkt door waar hij het over heeft? maak een beoordeling persoon en.