Als je ‘tot jezelf’ komt, kun je jezelf alles toestaan. Alles wat je echt wilt. Je speelt niet met de gevoelens van anderen, je speelt niet met je gevoelens, omdat je jezelf en anderen respecteert. Het kan zijn dat u te maken krijgt met misverstanden en zelfs met veroordeling van het feit dat u niet langer de rol speelt van een comfortabel, goed en aantrekkelijk persoon die door iedereen aardig gevonden zou moeten worden. En het kan moeilijk zijn. Sta jezelf toe je leven te leiden en weerstand te bieden aan zulke niet geheel prettige gevoelens van anderen. Maar om te beseffen waar je misschien oude wonden moet helen, moet voeden, drinken en verwarmen, degene die in je zit, heeft dit al lang nodig. Leef door opgesloten gevoelens, accepteer je onvolkomenheden, je niet-almacht en hoge of lage verwachtingen. En dit is een nogal arbeidsintensief, vaak pijnlijk proces, maar niet pijnlijker dan nu, wanneer je ‘niet jezelf’ leeft. Om te begrijpen of dit jouw leven is, gebruik ik de volgende vragen: “Als je, stervend, je leven herinnert, zul je dan tevreden zijn met wat je nu hebt? Of is het misschien de moeite waard om iets te veranderen?)?"