Fototherapie werkt als psychotherapeutische techniek met een van de vormen van beeldende kunst: fotografie. Fotografie wordt door psychologen in hun werk gebruikt om verschillende psychologische problemen op te lossen, maar ook om de persoonlijkheid te harmoniseren en te ontwikkelen. Fototherapie als kunsttherapeutische methode heeft al lang de erkenning gekregen van praktische psychologen die de psychologie van creativiteit gebruiken als een therapeutische ‘sleutel’ voor het oplossen van menselijke problemen. De leraar-psycholoog ontwikkelt een lesplan voor de lange termijn, aangevuld met foto- en kunsttherapeutische elementen, oefeningen, spelletjes, sprookjes, die het mogelijk maken een sfeer van psychologisch comfort en emotioneel-zintuiglijke relatie van een kind, volwassene, enz. te creëren. naar de omringende wereld. Deze methode zorgt voor de spontaniteit van fotografie en laat je de vrijheid voelen in de keuze van artistiek materiaal en techniek. De psycholoog interesseert de volwassene en het kind in ongebruikelijke manieren om met foto's te werken. Dit stimuleert de uiting van creativiteit, maakt het mogelijk om zelfvertrouwen te voelen en een situatie van succes te creëren. Elke les omvat kunsttherapeutische oefeningen, taken en technieken. Het gebruik van fototherapietechnologieën kan onderdeel worden van het werk van een psycholoog, logopedist, leraar, om een ​​klas of onderwijsteam te creëren, om “verstoten” kinderen te rehabiliteren, om het gedrag van leraren of ouders te heroriënteren, etc. Fotografie combineert dus vele vormen van creatieve activiteit die tijdens de lessen in verschillende opties en combinaties kan worden gebruikt, waardoor een veelzijdig genezend, harmoniserend en ontwikkelingseffect op de deelnemers ontstaat. Fototherapiesessies kunnen worden gegeven bij kinderen vanaf 3-4 jaar oud die naar een psycholoog zijn gekomen met een verscheidenheid aan psychische problemen, zoals neurotische aandoeningen, angsten, slaapstoornissen, isolatie, angst, emotionele en wilsstoornissen en agressieve stoornissen. gedrag. Je kunt zowel foto's als dia's gebruiken in de lessen. Glijtherapie wordt op harmonieuze wijze opgenomen in het programma van groepspsychocorrectielessen in kinder- en kind-oudergroepen. Het direct bekijken van de diafilm duurt 10-15 minuten. Elke dia wordt gedurende 10-15 seconden op het scherm weergegeven en wordt begeleid door een melodie. Heel vaak vragen kinderen om de film opnieuw te laten zien en een of ander frame te bevriezen, ze willen het scherm naderen en er voorzichtig, van dichtbij, goed naar kijken, en dan een sprookje bedenken en vertellen over de film; voorwerp dat hen interesseert. Fototherapie wordt geassocieerd met het gebruik van fotografie om verschillende psychologische problemen op te lossen, maar ook voor de ontwikkeling en harmonisatie van de persoonlijkheid. Het is vooral interessant voor kinderen en adolescenten. Tieners actualiseren door middel van fotografie positieve of negatieve ervaringen met als doel deze opnieuw te ervaren. Dit wordt vooral belangrijk in situaties van tienerdepressie en zelfmoordneigingen. Door te focussen op foto's van een gelukkige jeugd, heldere gebeurtenissen in het leven en liefdevolle mensen, worden de interne hulpbronnen versterkt en wordt een stimulans geboden voor verdere ontwikkeling. Alle sensorische systemen van de adolescent worden geactiveerd, waardoor sensorische deprivatie van adolescenten kan worden overwonnen. Tijdens het fotograferen en bekijken van voltooide foto's ontwikkelt de tiener nieuwe ideeën. Dankzij de objectiverende functie van fotografie beseft een tiener dat hij tot nationale, sociale, religieuze, culturele en andere groepen behoort, wat de basis vormt voor zelfidentificatie. Door foto's uit een bepaalde periode van zijn leven te bekijken (reflecteren) kan een tiener, met de hulp van een psycholoog, een retrospectieve analyse van deze fase uitvoeren. Fototherapeutische technologieën kunnen als zelfstandige vorm in het werk worden gebruikt of worden opgenomen in correctionele programma's of trainingen. De belangrijkste voorwaarde is de aanwezigheid van een camera en de wens van de kinderen. De voorgestelde vormen van fototherapie worden aan kinderen en adolescenten gegeven in de vorm vanhuiswerk. Als je geen camera hebt of je huiswerk niet kunt maken, kun je bij elk van de voorgestelde oefeningen kant-en-klare foto's gebruiken. Dit zijn foto's die kinderen uit het familiearchief hebben meegebracht; afgedrukte foto's van internet. Die in grote hoeveelheden over elk onderwerp te vinden zijn op pagina's met fotobehang; professionele foto's uit tijdschriften (inclusief fotografie). De techniek van diatherapie kan worden gegeven in een ouder-kindgroep. Laat kinderen en hun ouders diafilms zien (dit kan een videosequentie zijn met afbeeldingen van planten, dieren en insecten, begeleid door een muziekcompositie). Na het bekijken van de film worden ouders en kinderen uitgenodigd om naar verschillende kamers te gaan. Kinderen kunnen worden gevraagd om te tekenen wat ze het leukst vonden tijdens het bekijken van de diafilm. Ouders moeten een voorwerp tekenen waarvan zij denken dat hun kind het leuk zou vinden. Wanneer kinderen en ouders de taak hebben voltooid. Verbind subgroepen. Bij het vergelijken van de tekeningen van ouders en hun kinderen blijkt dat ouders meestal niet wisten welke voorwerpen hun kinderen leuk vonden. Laat de kinderen vervolgens een sprookje verzinnen over het personage in hun tekening en leg aan hun ouders uit waarom ze voor dit of dat object hebben gekozen (Mobiele fotoreportage). een gebeurtenis om erop te reageren, een emotioneel positieve hulpbron te verkrijgen, nieuwe betekenissen te zoeken, enz. Voorbeeldonderwerpen: “Eerste vakantiedag”, “één dag uit mijn leven”, “Eén dag uit het leven van mijn klas”, “Verandering op school”, “Hoera, disco!”, “Examens”, etc. Voortgang: de tiener wordt gevraagd een serie foto’s te maken over een bepaald onderwerp. Dit moet een fotokroniek zijn van de gebeurtenis die door het onderwerp wordt gespecificeerd. Afgedrukte foto's moeten op een stuk Whatman-papier worden gerangschikt volgens de chronologie van de gebeurtenis. Elke foto moet een eigen lijst en naam hebben. Vervolgens presenteert de auteur zijn fotoreportage. Bij groepswerk kunnen fotoreportages in microgroepen worden bekeken en besproken. Sinds de laatste tijd het aantal mobiele telefoons met een ingebouwde camera onder tieners is toegenomen, kan fotoreportage mobiel zijn. Deze vorm van werk zal ongetwijfeld interessant zijn voor een tiener. Techniek "Metaforisch zelfportret" Het doel van het werken met de techniek: actualisering en expressie van gevoelens die verband houden met zelfhouding, onderzoek en versterking van het zelfconcept : tieners wordt gevraagd een serie foto's te maken, gebaseerd op het principe van een associatiespel. Als ik een plant was (dier, boek, ding, gebouw, product, etc.) dan zou ik dat zijn..... Dan op een stukje Whatman-papier. In het midden plaatst de tiener zijn echte foto. Daaromheen plaatst hij associatieve foto's. Tijdens een groepsdiscussie worden tieners in paren verdeeld, wisselen ze metaforische zelfportretten uit en uiten ze hun gevoelens. Een andere groepsoptie is wanneer iedereen associatieve foto's in een cirkel plaatst. Zonder je foto in het midden te plaatsen. De taak van de groep is om uit associatieve foto's te raden wiens metaforische zelfportret dit is en vervolgens zijn foto in het midden te plaatsen. Doel: actualisering en spelen van latente rollen, verrijking van dramatische ervaringen, integratie van zichzelf -afbeeldingen Benodigde materialen: 1. elementenpakken; 2. maskers; 3. kunstmaterialen om een ​​kostuum te maken; 4.make-up; 5. bandrecorder; 6. geluidsopnamen etc. Voortgang werk: denk na over welke rol(len) ik zou willen spelen, welk beeld ik zou willen creëren. Met behulp van een kant-en-klaar arsenaal aan kostuums. Make-up, kunstmaterialen en muziek transformeren naar het gewenste beeld. Rollenspel: dans, spontane bewegingen, gezichtsuitdrukkingen, dramatisering, enz. Bij individueel werk worden foto’s gemaakt door een psycholoog of assistent. Wanneer u in groepen werkt, verdeel ze dan in paren en creëer gezamenlijke fotosessies in rollen. Er moeten minimaal drie foto's in de rol voorkomen. In de volgende les, wanneer de afbeeldingen zijn afgedrukt, bekijkt u de foto's en bespreekt u ze in paren of microgroepen. Tieners moeten elkaar zeker feedback gevenverloren rol. Tieners maken graag fotoalbums over het onderwerp 'Rollen die ik speel en graag zou willen spelen'. Dergelijk werk is zeer effectief in de aanwezigheid van problemen van rolverwarring of roldeprivatie, de aanwezigheid van een negatieve zelfhouding. Voorbeelden van het gebruik van fototherapeutische technieken in de KSU “Speciale (correctionele) kostschool nr. 2 voor kinderen. met ontwikkelingsstoornissen” Mobiele fotoreportagetechniek werd gebruikt bij kinderen van 5 klassen, op het schoollyceum "Daryn" en op de KSU "Speciale (correctionele) kostschool nr. 2 voor kinderen met ontwikkelingsstoornissen" RK., regio Noord-Kazachstan, Petropavlovsk Tijdens de voorjaarsvakantie op 19 maart gaf ik de kinderen de opdracht om een ​​mobiele fotoreportage te maken over het onderwerp ‘Mijn eerste vakantiedag’. Op 2 april kwam ik naar de klas van de vijfdeklassers om te vragen hoe zij met de taak omgingen. Het resultaat gebeurde zoals verwacht. De kinderen onderbraken elkaar en vertelden over hun mobiele fotoreportages die ze tijdens een excursie in Astana maakten. Op de eerste vakantiedag gingen hij en zijn klas op excursie naar Astana. Het was heel prettig om dankbare woorden te horen van de klasleraar van groep 5. Ze zei dat ze niet eens het gedrag van de kinderen tijdens de excursie hoefde te organiseren en te controleren, de hele klas was bezig met het maken van foto's, hun mobiele foto; rapporten. Tijdens de treinreis terug naar huis hadden ze geen tijd om te rommelen, omdat ze druk bezig waren met het bespreken van hun foto's en het bedenken van verschillende namen voor hun foto's. Fragment van een gesprek met een van de leerlingen van groep 5, Oleg Garanin. Oleg maakte het interessantste rapport van de klas. Oleg, hoe ben je met de taak omgegaan? Heeft u moeilijkheden ondervonden? Was het interessant? Ik heb de taak met veel plezier voltooid, het was erg interessant voor mij. Er deden zich enkele problemen voor bij het benoemen van de foto's, omdat ik een aantal originele en niet-herhalende namen wilde, zodat het werk anders zou zijn dan dat van andere studenten. Je hebt een zeer interessante mobiele fotoreportage gemaakt. Toen ik naar je foto's keek, had ik onwillekeurig een vraag. Je was op excursie in Astana. Heeft u een waterpark, een aquarium, diverse bloemententoonstellingen, musea, handelshuizen etc. bezocht, maar staan ​​er op uw foto's alleen gebouwen van Oleg? Ja, dat merkte ik ook toen ik thuis een mobiele fotoreportage aan het samenstellen was. Om de een of andere reden wilde ik alleen gebouwen fotograferen. Ze interesseerden me met hun gratie, schoonheid en design. Ik was niet eens zo geïnteresseerd in het aquarium als tijdens de excursie door de stad zelf. Ik bleef me afvragen hoe mensen zulke huizen kunnen ontwerpen, bouwen en bouwen. Je werd aangetrokken door de interessante ontwerpen van gebouwen, huizen, winkelcentra, stadions. Het is zeer interessant. Vertel me Oleg, wat is je favoriete bezigheid thuis in je vrije tijd. Ik ontwerp heel graag huizen van papier, ik heb een bouwset en als ik ermee speel, bedenk ik ook verschillende interessante gebouwen. Ik speel ook graag gebouwen, dit is een computerspel waarbij je zelf gebouwen bouwt en deze vervolgens verkoopt of verhuurt. Heb je dromen? Waar droom je van? Vroeger droomde ik ervan astronaut te worden. Maar nu hou ik meer van bouwen en construeren. En ik wil architect worden. Nu vind ik informatie over architectuur op internet en lees het met plezier. Mijn ouders geven me ook encyclopedieën, waarin alles wordt verteld over de grootste gebouwen ter wereld. Uit uw gesprek begreep ik dat u het leuk vond om een ​​mobiele fotoreportage te maken. Ben je van plan om in de toekomst meer fotoreportages over andere onderwerpen samen te stellen? Ja, ik heb ideeën. Maar ik wil niet afwijken van mijn onderwerp. Ik ben van plan fotoreportages te maken van gebouwen in verschillende steden die ik in de toekomst zal bezoeken en een origineel album samen te stellen met mijn fotoreportages. Bedankt Oleg voor een interessant en informatief gesprek. Ik zal blij zijn je in de toekomst als een groot architect te zien. Ik denk dat je ouders en leraren trots op je zullen zijn. Zelfanalyse van het werk dat is gedaan met behulp van de mobiele fotoreportagetechniek.