Van de auteur: Branden op het werk, maar niet opbranden, maar met plezier verbeteren en zelfrealisatie! Laten we het hebben over emotionele burn-out (EB). Wat voor soort dier is dit, de voorwaarden voor het voorkomen ervan, waar het vandaan komt, van wie het “houdt” en hoe eraan te ontsnappen, of te proberen er vanaf te komen... Als we het hebben over emotionele burn-out, bedoelen we de psychologische, psychofysiologische en gedragsmatige gevolgen van professionele (werk)stress. Professionele stress heeft een destructief effect op de menselijke psyche als geheel en schendt de integriteit van het individu. Aan het einde van de twintigste eeuw systematiseerden de Amerikaanse wetenschappers Maslach en Jackson een benadering van de kenmerken van het emotionele burn-outsyndroom. Er werden drie groepen ervaringen geïdentificeerd: - emotionele uitputting (leegte en machteloosheid); - depersonalisatie (ontmenselijking van relaties met mensen - ongevoeligheid, harteloosheid, cynisme, onbeschoftheid); de wens om persoonlijke inspanningen op de werkplek te investeren). De meest opvallende symptomen van EV zijn een voortdurend gevoel van bezorgdheid over het werk, de angst om een ​​onherstelbare professionele fout te maken, het eindeloos in gedachten herhalen van werksituaties buiten de werkuren, een gevoel van vermoeidheid en leegte door het onvermogen om te kalmeren, irritatie met collega's en onderwerpen van zakelijke communicatie, houding ten opzichte van werk , als een ernstige noodzaak, verstoken van professionele voldoening. Van wie houdt EV? Het houdt in de eerste plaats van degenen die in de communicatief verzadigde sfeer van ‘persoon-tot-persoon’ werken. EV sluipt gedurende een lange periode vrij onopgemerkt binnen bij degenen die, door de aard van hun werk, voortdurend met andere mensen moeten communiceren. EV vindt het ook erg leuk als de kwaliteit van de communicatie van mensen het resultaat van hun activiteit bepaalt - professioneel , moreel of materieel. Hier is een korte lijst van beroepen waar hij graag wandelt EV: leraren, medische werkers en artsen, maatschappelijk werkers, telefooncentrales, managers, makelaars, psychologen, psychotherapeuten, sociologen, medewerkers van wetgevende instanties (ambtenaren,). leger, politie, belasting, douane, parket, rechtbanken...). Uit de bovenstaande lijst met beroepen zien we dat iedereen die in deze gebieden werkt, deelneemt aan intensieve communicatieve zakelijke communicatie, belast met een hoge verantwoordelijkheid voor mensen - studenten, klanten , patiënten, ondergeschikten. Dergelijke activiteiten gaan gepaard met hoge emotionele en intellectuele spanning, wat voor sommige mensen een risicofactor voor EV wordt. Laten we, beste lezers, onthouden hoe we (en in welke toestand!) we naar de kliniek gaan, hoe lang we daar zitten (). of ga staan!) in de rij om naar de dokter te gaan. Hoe praten we dan met de dokter? Of hoe kijken we ernaar na enkele uren wachten? (En hoe kijkt hij naar ons na een afspraak van vijf uur zonder lunchpauze?) We gaan ook langs bij de belastingdienst, daar wachten we ook uren op onze afspraak, maar we hebben niet het benodigde document. (Waarom ben je niet op de hoogte gebracht? Er hangt een lijst voor het indienen van documenten op de deur van het kantoor, waarom heb je die niet gelezen??? Ga het doen!). Als we, God verhoede, met de politie te maken hebben, zullen ze je zeker vertellen: “Onwetendheid over de wet ontslaat je niet van verantwoordelijkheid.” Laten we verder gaan: de leraar vecht voor academische prestaties en discipline (zoals het hoort...), belt de ouders van achterblijvende leerlingen, maar zij hebben (bijvoorbeeld!) geen tijd, bellen vele malen en gaan dan naar hun huis, en daar doen ze de deur niet voor hem open... Ambtenaren, rechters, douanebeambten worden zo vaak in de media gespoeld dat het niemand lijkt te kunnen schelen! We weten het, we lezen het...Verkoopmanagers (vooral verkoopmanagers!). Tegen de baas: “Nou, er is vandaag niemand om vijf ton bussen te verkopen, het is niet gelukt, en gisteren is het niet gelukt... Drie dagen geleden heb ik telefonisch ingestemd met het sluiten van een verkoopcontract, maar de koper veranderde van gedachten, hij vond een bedrijf waar deze bussen goedkoper zijn... 'Baas: 'Waar betaal ik je geld voor?' Er bestaat zoiets als de Wetenschappelijke Organisatie van de Arbeid (SLO) - dit is een proces.