De laatste stap van de verontschuldiging is de sleutel tot het consolideren van al uw doordachte werk om het verloren vertrouwen weer op te bouwen. Laat de andere persoon van streek blijven nadat hij uw verontschuldiging heeft gehoord. Dit is een moeilijke stap. Waarom? Omdat u zich op dit punt oprecht heeft verontschuldigd. Niet alleen dat, maar jij hebt ook: goed nagedacht over wat de ander pijn deed, meelevend geluisterd en je gevoelens geuit, aangegeven hoe je je gedrag in de toekomst zou veranderen om soortgelijke misverstanden te voorkomen, voorgestelde manieren om het onderliggende probleem op te lossen, waren hartelijk, open, ontwapenend, eerlijk en kwetsbaar. Je bent je er zo van bewust dat je al aan de status van goeroe grenst. Nu het harde werk gedaan is, verwacht je uitgestrekte armen en een dikke, warme knuffel. Soms duurt het even voordat je een verontschuldiging accepteert. Het verwachten van een onmiddellijke positieve reactie van iemand anders is manipulatie. Verwachten dat de ander je verontschuldigingen automatisch accepteert, is iets wat je nooit moet doen als je je verontschuldigingen aanbiedt. Als je niet onmiddellijk een positieve reactie krijgt (wat normaal is als er grote problemen zijn geweest), krijg je het gevoel dat je gefaald hebt en dat is ook zo. er is niets wat je kunt doen om het te repareren. 'Verontschuldigers' hebben een natuurlijke reactie als ze niet die dikke, warme, donzige knuffel krijgen. Het antwoord gaat ongeveer als: 'Vergeet het maar' of het populaire 'Dat was stom', gevolgd door een impuls om het proberen op te geven. vergeving. Laat je niet overvallen door een gevoel van nederlaag alleen maar omdat iemand je verontschuldiging niet onmiddellijk heeft aanvaard. Geef je verontschuldiging de kans om te verteren. Geweldige excuses worden vaak gevolgd door minder geweldige reacties, en hoewel dat niet ideaal is, is het normaal. Zeg iets als: 'Ik verwacht niet dat je je meteen beter voelt als ik iets aardigs zeg, maar ik vind het belangrijk dat je het hoort. Ik begrijp dat dit allemaal tijd zal vergen.' Bereid je voor op... niets. Er kan veel woede zijn, of veel tranen, of veel pijn... Het accepteren van een verontschuldiging is meestal een proces, geen gebeurtenis. Dit proces laten verlopen is een andere manier om je oprechte spijt te tonen, hetzij in je gedrag, in de manier waarop je gedrag de ander het gevoel gaf, of in beide. dat is genoeg. Als je je oprecht hebt verontschuldigd (en trots bent op de bedachtzaamheid, de mate van zorg en de kwetsbaarheid in je verontschuldiging) en de andere persoon blijft het verleden op een bestraffende en afgesloten manier herhalen, kan je geduld een niveau beginnen te bereiken dat van emotioneel masochisme dat je niet verdient. Mogelijk moet u de hulp van een psycholoog inroepen om te beslissen wat u vervolgens gaat doen. Ik werk met ruziënde familieleden die relaties willen herstellen. Bovendien kunt u overwegen om via Skype een therapeut te zoeken als u in een andere stad woont. Veel succes! https://smirrnova.ru