een van de forumthreads deed me denken aan een van mijn cursussen, waarin ik de huwelijksceremonie bestudeerde vanuit het oogpunt van de wetenschap waar we allemaal van houden. Hieronder bied ik u mijn stellingen, reflecties en conclusies aan waartoe ik kwam tijdens het bestuderen van dit onderwerp. Laten we beginnen met het conceptuele apparaat (waar zouden we zijn zonder): een huwelijksceremonie is een systeem van traditionele symbolische acties, sociaal significant en vereist een bepaald soort gedrag van een individu, groep, samenleving dat het huwelijk consolideert. Het traceert de overblijfselen van archaïsche vormen van gewoonten, overtuigingen, familie- en huwelijksrelaties die in verschillende historische tijdperken zijn gevormd, en onthult duidelijk de etnische specificiteit van de alledaagse cultuur van verschillende bevolkingsgroepen beschouw de huwelijksceremonie nader als een soort sociaal ritueel. Sociaal ritueel is een historisch gevestigde vorm van niet-instinctief, voorspelbaar, sociaal gesanctioneerd, geordend symbolisch gedrag, waarbij de methode en volgorde van uitvoering van acties strikt gecanoniseerd zijn en niet rationeel kunnen worden verklaard in termen van middelen en doeleinden. Dergelijke rituelen zijn noodzakelijk voor de mogelijkheid van een gezamenlijk collectief bestaan, de voorspelbaarheid van sociale gebeurtenissen, en daarom de voorwaarden scheppen voor sociale overleving en veiligheid. Een van de belangrijkste consequenties van het ritueel is psychotherapeutische compensatie, die bestaat uit communiceren, mensen verenigen, eenzaamheid, angst, onenigheid met zichzelf, vervreemding, isolatie overwinnen en een persoon het gevoel geven tot een groep te behoren. Als ze hun functie niet langer vervullen, zullen de beelden die nodig zijn voor de overgang in het onbewuste worden geproduceerd in de vorm van dromen, creativiteit of in de vorm van symptomen van psychosomatische stoornissen. Ritual transformeert de complexe ervaringen van een individu in een samenhangend systeem van symbolen en biedt hem een ​​beeld van een eenvoudige en ordelijke wereld. Onder de rituelen worden de overgangsrituelen, met andere woorden, initiaties, afzonderlijk onderscheiden. De overgangsrituelen zijn onderverdeeld in drie rituele complexen: het ritueel van scheiding, het ritueel van beweging en het ritueel van hereniging. Ook is de huwelijksceremonie onderverdeeld in elementen: pre-huwelijk (matchmaking, handen schudden), de bruiloft zelf (losgeld en schilderen) en post-huwelijk (festival en feest). Een bruiloft is het eerste grote project dat toekomstige echtgenoten mogelijk maakt opnieuw zorgvuldiger en bewuster kennis maken met de belangen en waarden van elkaar. Beoordeel de betekenis van uw omgeving door een lijst met genodigden samen te stellen en ervaar veel nieuwe indrukken die verband houden met organisaties van een grotere of minder grootschalige vakantie. Met de voorbereiding vóór de bruiloft kunt u de groeiende angst wegnemen of vervangen door de pre -vakantie drukte. Vooral in onze samenleving, waar het uiten van emoties niet wordt aangemoedigd. Het is duidelijk dat naarmate de geschiedenis veranderde, ook de functies van het gezin veranderden, dit leidde onvermijdelijk tot een verandering in de huwelijksceremonie blijven twee onderwerpen (de bruid en bruidegom) en één object: hun familie. De huwelijksceremonie is een complex, tijdsgebonden sociaal ritueel, dat in een eenvoudig schema een complex systeem van veranderingen in de levens van twee families vertegenwoordigt -bruilofts-, huwelijks- en post-huwelijksgebruiken, het is ook een overgangsritueel - initiatie voor het pasgetrouwde stel. Het proces van scheiding, verplaatsing en hereniging "van jezelf - van iemand anders - van jezelf", een man en een vrouw doorlopen verschillende manieren. Dit ritueel helpt een meisje te sterven als dochter van haar ouders en verder te gaan, om opnieuw geboren te worden in het huis van haar man. Voor een man houdt de hele ceremonie in dat hij wordt gescheiden van zijn ouderlijke familie en een zelfstandig leven gaat leiden, dat hij wordt opgenomen in het familiesysteem van de bruid en terugkeert naar zijn familie, maar in een andere hoedanigheid, op een andere plaats in de hiërarchie finale van vele sprookjes en verhalen, het is slechts de eerste fase van de geboorte van een gezin, een voorafschaduwing van een lang en gelukkig leven, en de gastgetuigen zijn onzichtbare bewakers van de veiligheid van het huwelijk. Het sacrament van het huwelijk.