Van de auteur: Ouders hebben geen controle over de realiteit, maar het vormen van overtuigingen die het leven en de gezondheid van kinderen zullen beschermen is een volledig haalbaar doel lange tijd. Ik heb de woorden gekozen, gewogen... Ik wil echt dat de publicatie niet somber lijkt en dat de situatie met tieners hopeloos is. Het onderwerp van dit artikel is drugs. Ik wil degenen die haast hebben onmiddellijk waarschuwen om de rekening te sluiten. Haast je niet! Als u een kind tussen 7 en 18 jaar oud heeft, is dit artikel iets voor u. Ik schrijf het niet om bang te maken, maar om te voorkomen. Zodat je dit probleem niet alleen onder ogen hoeft te zien, zoals de auteur van een onlangs gepubliceerd artikel: “Parallelle realiteit... het blijkt dichtbij... En de muren van mijn zorgvuldig gebouwde schone kleine wereld met zijn doosachtige kamers - niet dikker dan een omhulsel. Ik verstopte me zo zorgvuldig voor het vuil erin, omringde me met nieuwe mensen, leerde naar de wereld te kijken door de lens van mijn Nikon - het is veel prettiger daarin - maar het bleek allemaal maar een illusie te zijn... Omdat het vuil niet is verdwenen: het is hier, het is overal, het is overal waar gratis wifi is. En niemand kan veilig zijn. Absoluut.” Ik wil meteen met 100% zekerheid zeggen dat als uw zoon of dochter een tiener is, er zeker iemand omringd zal zijn in de echte of virtuele wereld die zijn indrukken zal delen, suggesties zal doen, iemand die “het heeft geprobeerd en het heeft geprobeerd”. Er is niets met hem gebeurd.” Opschriften op gebouwen, de geur in de ingangen, op straat en uit iemands ramen... Dit is de realiteit van vandaag. En het heeft geen zin om tegen drugs te vechten, daar zijn speciale afdelingen voor, maar je moet voor je kinderen vechten, niemand zal dit doen behalve jij. Het probleem is niet eens de beschikbaarheid van medicijnen. Het grootste gevaar ligt in het ontstaan, niet zonder de hulp van de media, van tolerantie voor deze medicijnen. Tegenwoordig wordt onze kinderen het idee verteld dat drugs in sommige landen normaal, overal en legaal zijn. Het begint allemaal wanneer uw kind, terwijl het nog op de basisschool zit, naar films en comedyprogramma's kijkt waarin grappen worden gemaakt over drugs. Er ontstaat een verbinding: drugs zijn leuk, grappig en er zit waarschijnlijk niets gevaarlijks in, omdat zulke gerespecteerde jongens zo gemakkelijk grapjes maken over dit onderwerp. Kinderen kunnen de informatie nog niet filteren, ze hebben niet genoeg persoonlijke ervaring en nemen alles onder ogen waarde. Ik herinner me dat ik een examen aflegde over de psychologie van verslaving. Toen vroegen de kleine kinderen wat ik leerde. Woord voor woord begon ik te praten en tijdens het gesprek ontdekte ik iets verbazingwekkends dat me gewoon choqueerde. Grappen van tv over het onderwerp 'wiet', plus de levenservaring van ons ouders dat natuurlijke kruidengeneesmiddelen nuttig en veilig zijn voor de gezondheid, vormden onder kinderen de mening dat 'wiet' iets nuttigs is, zelfs medicinaal, en zeker onschadelijk. Dit is zo'n vinaigrette! Ik moest het uitleggen, praten over de gevolgen en veel praten over dit onderwerp. De kinderen zaten toen nog op de basisschool. Ik las Boelgakovs ‘De Morfinist’ hardop voor. De stilte was dood. En toen ik klaar was met lezen, hoorde ik maar één woord: ‘Tin.’ Over het algemeen besefte ik toen dat we vanaf de vroege kinderjaren met kinderen over drugs moeten praten, zodra ze dit woord voor de eerste keer horen. En als je samen naar een programma of film kijkt waarin drugs vaak het onderwerp van grappen zijn, wees dan extra voorzichtig. Als je vrolijk lacht zonder het aan je kind uit te leggen, en hij lacht met je mee, dan heb je zelf de eerste stap gezet naar de positieve houding van een kind ten opzichte van drugs. Het is niet voor niets aan te raden om sommige programma’s en films samen met je ouders te kijken. Over deze en vele andere onderwerpen kun je makkelijker praten als je een warme, vertrouwensrelatie met je kind hebt. Ze moeten lang vóór het begin van de adolescentie worden gevormd. Als dergelijke relaties niet werken, loopt u risico. De autoriteit van uw collega's kan belangrijker zijn dan die van u. Kinderen die constante druk van hun ouders ervaren, zijn ook vatbaar voor verschillende problemen