Van de auteur: Publicatie van mijn website Plotselinge, onverwachte, paroxysmale angst die het hele lichaam doet bevriezen, de benen met lood vult, het hart doet kloppen als een kanarie en de adem bevriest. We kunnen nog lang doorgaan met het opsommen van de symptomen die kenmerkend zijn voor een paniekaanval. Degenen die hier al lang mee bekend zijn, hoeven het niet langer op te sommen - ze weten alles al heel goed, en misschien weten ze het zelfs al. Maar als zoiets voor de eerste keer gebeurt, kan iemand gewoon geen plek voor zichzelf vinden. Dit is tenslotte iets heel anders dan gewone ziekten. Over wat ‘toelaatbaar’ is om ziek te zijn in de dagelijkse publieke opinie. Dit is iets transcendentaals, beangstigends en ergens zelfs verboden om te realiseren. Wat doet een persoon gewoonlijk na de eerste aanval? Hij begint verwoed naar een verklaring te zoeken. Redelijke, adequate redenen voor wat er is gebeurd. Als optie begint hij een gedetailleerd onderzoek te ondergaan - dit omvat het meten van temperatuur en druk, en het bezoeken van allerlei soorten artsen. Van therapeut tot cardioloog met neuroloog. Als gevolg van dit alles lijkt het erop dat iemand met zichzelf 'rondrent'. Overmatig, overdreven gefixeerd, gefixeerd op dit onderwerp. En hoewel hij bewust op alle mogelijke manieren een nieuwe paniekaanval probeert te voorkomen, lijkt hij daar onbewust met ingehouden adem op te wachten. En de aanval aarzelt niet om opnieuw in iemands leven te verschijnen. Nou ja, en dan gaat alles in een vicieuze cirkel - angst om te wachten op angst, angst, nogmaals angst om te wachten op angst. Het is belangrijk om te zeggen dat er een aantal zeer specifieke lichamelijke aandoeningen zijn die de oorzaak kunnen zijn van een paniekaanval. Bijvoorbeeld schildklierdisfunctie, plotselinge sprongen in de bloedsuikerspiegel. Dus als iemand zich naar verschillende artsen haast en een volledige reeks functionele onderzoeken ondergaat, is dit zelfs goed. Zo is hij overtuigd van zijn volledige (relatief gezien worden we allemaal onderbelicht :-) ) lichamelijke gezondheid. Toch moet je een bezoek aan een psychotherapeut niet uitstellen. Er zijn gevallen waarin slechts een paar sessies voldoende zijn, waarin een persoon de oorzaken van zijn toestand begrijpt, begrijpt dat deze niet zo oncontroleerbaar is, de vaardigheden leert van goede ontspanning op stressvolle momenten en stopt met vluchten voor zijn angsten. Het belangrijkste en het eerste dat belangrijk is om te begrijpen als u paniekaanvallen ervaart. Tijdens de aanval zal je gezondheid er niet onder lijden, je zult het bewustzijn niet verliezen, je zult niet gek worden (en velen zijn bang om deze angst zelfs aan zichzelf toe te geven!), en je zult niet sterven. Dat wil zeggen dat je natuurlijk zult sterven, maar enige tijd later. Niet morgen en zelfs niet overmorgen :-) Dit beseffen is al het halve werk. En de rest zal zeker volgen als je richting angst gaat om een ​​manier te vinden om het te ‘domesticeren’, en je er niet je hele leven voor te verbergen.